ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ
Παρά τις κατά καιρούς δομικές αλλαγές και την πρόοδο που συντελέστηκαν στα εκπαιδευτικά μας πράγματα τα τελευταία χρόνια, αποτελεί κοινό τόπο ότι εγγενείς αδυναμίες του εκπαιδευτικού μας συστήματος και χρόνια προβλήματα υπονομεύουν τον ρόλου του. Κύρια προβλήματα είναι:
1 Αδυναμία της εκπαίδευσης να ανταποκριθεί στις αυξημένες απαιτήσεις της εποχής μας
- Ανεπαρκής υλικοτεχνική υποδομή, ελλείψεις σε τεχνολογικά μέσα και
- Καθυστέρηση στην αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών.
- Ελλιπής επιμόρφωση και κατάρτιση των εκπαιδευτικών.
- Απουσία μακροπρόθεσμού σχεδιασμού και οργάνωσης.
Αποτέλεσμα είναι η εκπαίδευση να παράγει πτυχιούχους χωρίς την απαιτούμενη σύγχρονη,επιστημονική και επαγγελματική κατάρτιση.
2. Αναντιστοιχία της εκπαίδευσης με τις ανάγκες της οικονομίας και της κοινωνίας
- Έλλειψη οργανωμένου επαγγελματικού προσανατολισμού, λεπτομερούς και έγκυρης ενημέρωσης για τις προοπτικές των σχολών σύμφωνα με τις ανάγκες της εποχής και τα κορεσμέναεπαγγέλματα.
- Μαζικός προσανατολισμός των νέων στα Α.Ε.Ι., με αποτέλεσμα το πλήθος των άνεργων πτυχιούχων και την υποβάθμιση των τεχνικών χειρωνακτικών επαγγελμάτων.
Συνέπειες είναι η όξυνση των κοινωνικών προβλημάτων και η διαιώνιση της χαμηλήςπαραγωγικότητας της ελληνικής οικονομίας.
3. Εξετασιοκεντρικός χαρακτήρας του εκπαιδευτικού συστήματος
- Χρησιμοθηρική αντιμετώπιση της γνώσης και καλλιέργεια του ανταγωνισμού και τηςβαθμοθηρίας.
- Μηχανική αποστήθιση έτοιμων γνώσεων και παραμέληση της κριτικής ικανότητας και της προσωπικής αναζήτησης της γνώσης.
- Μετατροπή του σχολείου σε διαρκές εξεταστικό κέντρο, με αποτέλεσμα να αδυνατεί να επιτελέσει τους πλατύτερους παιδευτικούς του στόχους
- Μεταλλαγή του Λυκείου σε «προθάλαμο» των Α.Ε.Ι., με συνέπεια να κινδυνεύει να απολέσει τον αυτοτελή του ρόλο ως βαθμίδας της Γενικής Παιδείας
