Αρχεία 'Περιβαλλοντολογικά' Κατηγορία

Απρ 06 2010

Άρθρα του/της ΑΡΓΥΡΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΟΥ

Πάνω από 24 εκατ. Κινέζοι δεν έχουν νερό

Περισσότερα από 24 εκατομμύρια άνθρωποι στερούνται πόσιμου νερού στη Νοτιοδυτική Κίνα εξαιτίας της ξηρασίας. Αυτό ανακοίνωσε κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου ο υφυπουργός Υδάτινων Πόρων Λιου Νινγκ.
Η ξηρασία που πλήττει της κινεζικές επαρχίες είναι η χειρότερη των τελευταίων ετών.

Οι αρχές έχουν αποδεσμεύσει 6,3 δισεκατομμύρια γιουάν (684 εκατομμύρια ευρώ) για τον ανεφοδιασμό του πληθυσμού με πόσιμο νερό.

Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια

Μαρ 14 2010

Άρθρα του/της ΑΡΓΥΡΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΟΥ

Οικολόγοι με «βρόμικους» σπόνσορες

Μπορείς να δαγκώσεις το χέρι που σε ταΐζει; Κι ακόμη περισσότερο, μπορείς να γυρίσεις αδιάφορα την πλάτη στο χέρι που σου προτείνει μια επιταγή μερικών εκατομμυρίων δολαρίων; Φυσικά, όχι.

30-35e-thumb-medium.jpg

Greenpeace, Friends of Earth και 350.org αποτελούν ανυπότακτους στο επίμονο σπόνσοριγνκ. Αυτή η προφανής απάντηση συνοψίζει ένα σκάνδαλο που έρχεται να ταράξει την αποχαυνωτική αυταρέσκεια των μονοπωλίων του διεθνούς περιβαλλοντικού ακτιβισμού. Ανάμεσα στους χρηματοδότες των μεγάλων περιβαλλοντικών μη κερδοσκοπικών οργανώσεων των ΗΠΑ, βρίσκονται και οι μεγάλοι ρυπαντές του περιβάλλοντος.

Το σκάνδαλο έχει ήδη όνομα στην ούγια: Climategate. Πρόκειται ουσιαστικά για ένα σκάνδαλο ηθικού ξεπεσμού και πολιτικής διαπλοκής που βαραίνει το αμερικανικό οικολογικό κίνημα κι έχει αυτονόητες προεκτάσεις στα αδελφά κινήματα ανά τον πλανήτη.

Στις ίδιες τις ΗΠΑ, δεν είναι μόνο η θύελλα των επικριτικών σχολίων που έχει ξεσηκώσει η διαπίστωση του σκανδάλου, αλλά και τα ρήγματα που διανοίγονται τώρα πια εντός των κόλπων του αμερικανικού οικολογικού ακτιβισμού.

«Ενώ βρισκόμαστε αντιμέτωποι με τη μεγαλύτερη οικολογική κρίση στην ανθρώπινη ιστορία, πολλές πράσινες οργανώσεις που υποτίθεται ότι θα ηγούνταν του οικολογικού αγώνα, αντίθετα, ασχολούνται με το να εισπράττουν σκληρό νόμισμα από τους μεγαλύτερους ρυπαντές του πλανήτη» προλόγιζε ένα μακροσκελές άρθρο του στο προοδευτικό περιοδικό «The Nation», ο ανεξάρτητος βρετανός δημοσιογράφος Γιόχαν Χαρί, με το οποίο έφερε στο προσκήνιο της δημοσιότητας τους ψιθύρους που ακουγόταν εδώ και πολλά χρόνια.

Υπάρχει προϊστορία

Διότι, ούτε λίγο ούτε πολύ, οι ψίθυροι για οικονομική εξάρτηση μέρους του οικολογικού κινήματος από ρυπογόνες πολυεθνικές κυκλοφορούσαν από τις αρχές της δεκαετίας του ’80, όταν ο τότε πρόεδρος της μεγάλης αμερικανικής οικολογικής οργάνωσης National Wildlife Federation Τζέι Χέαρ, άρχισε να εισπράττει δωρεές από μεγάλες πετρελαϊκές όπως η Shell και η British Petroleum. Ο Χέαρ έφυγε για πάντα απ’ αυτόν τον πλανήτη το 2002, αφού προηγουμένως μεταπήδησε από την προεδρία της οργάνωσής του, στη θέση συμβούλου του προέδρου της Παγκόσμιας Τράπεζας. Ομως, άφησε πίσω του ένα παράδειγμα που βρήκε πολλούς μιμητές. Την πρακτική του σπόνσορινγκ (χρηματισμού) μεταξύ εχθρικών στρατοπέδων.

Αρχικά, αυτή η πρακτική θεωρήθηκε εξαιρετική ιδέα. Οι οικολογικές οργανώσεις θα αποδέχονταν την οικονομική διαπλοκή με τις ρυπογόνες επιχειρήσεις, για να τις αλώσουν «από τα μέσα» και να επηρεάσουν την επιχειρηματική τους στρατηγική προς όφελος του περιβαλλοντικού αγώνα. Φυσικά, συνέβη το αντίθετο. «Η πρακτική του σπόνσορινγκ κυρίευσε μεγάλο μέρος του οικολογικού κινήματος, που σε αντάλλαγμα προσφέρει κατανόηση και υιοθέτηση της τεχνοκρατικής άποψης για το περιβάλλον» είπε σε πρόσφατη ραδιοφωνική της συνέντευξη η Κριστίν ΜακΝτόναλντ, μια γνωστή αμερικανίδα ακτιβίστρια με πικρή πείρα από το πέρασμά της από την οργάνωση Conservation International το 2006.

Με καλό μισθό

Εκεί, διαπίστωσε γρήγορα τον εκφυλισμό των οργανώσεων από σπόνσορες (όπως οι British Petroleum, American Electrical Power και PacifiCorp), και τη μετάλλαξη των ακτιβιστών σε υπαλλήλους των χορηγών -μάλιστα κάποιος Στιβ Σάντερσον, στέλεχος της οικολογικής οργάνωσης Wildlife Conservation Society, εισέπραττε ετήσιο μισθό 225.000 δολαρίων ως επαγγελματίας ακτιβιστής, μισθό σχεδόν ισάξιο με εκείνους των προέδρων των δ.σ. του επιχειρηματικού τομέα.

Για τον μετεωρολόγο της NASA Τζιμ Χάνσεν, εξαιρετικά δημοφιλή στους κύκλους του αμερικανικού οικολογικού ακτιβισμού, η υπόθεση του σπόνσορινγκ των οργανώσεων, είναι μια υπόθεση πολιτικής κουλτούρας. Η οποία επιτρέπει την εξαγορά αυτού του είδους με αντάλλαγμα την υιοθέτηση μιας στρατηγικής «πολιτικού ρεαλισμού». Πράγματι, μαχητικές οργανώσεις όπως η Sierra Club, μετά την είσπραξη οικονομικών εισφορών από πολυεθνικές, έφτασε στο σημείο να συμπλέει με αξιωματούχους της κυβέρνησης Μπους, «αναγνωρίζοντας την πολιτική πραγματικότητα της Ουάσιγκτον» στα περιβαλλοντικά της προγράμματα.

«Χρειάστηκαν δύο δεκαετίες για να γίνει αυτή η σχέση διαφθοράς και διαπλοκής, η νόρμα λειτουργίας των μεγάλων πράσινων οργανώσεων» γράφει ο Γιόχαν Χαρί, στο άρθρο του με τίτλο «Ο Λάθος Βασιλιάς του Πράσινου», υπονοώντας την υποκατάσταση του πράσινου της φύσης από το πράσινο των δολαρίων. Και σαν παράδειγμα της παράνοιας που επικρατεί στο χώρο του οικολογικού ακτιβισμού με τις χορηγίες των ρυπαντών, γράφει «είναι σαν να λέμε ότι οι εκθέσεις της Διεθνούς Αμνηστίας για τα ανθρώπινα δικαιώματα επιδοτούνται από τη χούντα της Βιρμανίας, από τον Ντικ Τσένι και τον Ρόμπερτ Μουγκάμπε».

Ομως στους κόλπους του οικολογικού ακτιβισμού, υπάρχει το… ανυπότακτο γαλατικό χωριό, ένας γαλαξίας οργανώσεων που δεν συμβιβάζονται με χορηγίες ρυπαντών. Ανάμεσά τους η Greenpeace, οι οικοτρομοκράτες της Friends of Earth και η οργάνωση 350.org. Που αρνούνται να δεχτούν ότι πολιτικός ρεαλισμός και φυσική αναγκαιότητα είναι το ίδιο, διότι όπως λένε, δεν μπορείς να σταθείς μπροστά σε έναν τυφώνα και να πεις «sorry, ο γερουσιαστής Γκορ δεν θέλει να μας απασχολήσεις σήμερα».

Η στρατηγική που κερδίζει έδαφος στους «ανυπότακτους» οικολόγους ως αντίβαρο του σπόνσορινγκ, είναι η τακτική της άμεσης δράσης. Αυτή υλοποιείται ήδη στην Αγγλία από την οργάνωση Climate Camp, με απόλυτη επιτυχία (μπλοκάρισμα επέκτασης αεροδρομίων και αναστολή κατασκευής ρυπογόνων εργοστασίων). «Αγώνας με πράξεις» υπογράφει η Climate Camp, αντιλέγοντας έτσι στον πολιτικό ρεαλισμό των επιδοτούμενων… συντρόφων τους.

 

Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια

Ιαν 23 2010

Άρθρα του/της ΑΡΓΥΡΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΟΥ

Τέλη Φεβρουαρίου θα είναι έτοιμο το Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης

 20100121_ntapia.jpg

Με εντατικούς ρυθμούς εργάζονται τα συνεργεία του Δήμου Τρικκαίων για να προλάβουν μέσα στον επόμενο ένα μήνα να ολοκληρώσουν όλες τις εργασίες που πρέπει να γίνουν στο Τουριστικό Περίπτερο του Προφήτη Ηλία, όπου θα στεγαστεί το Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης.

Ο χώρος που επιλέχθηκε από το Υπουργείο Παιδείας είναι στο χώρο της «Ντάπιας», στον οποίο όμως χρειάζεται να γίνουν αρκετές εργασίες ώστε να είναι ο χώρος λειτουργικός, καλύπτοντας έτσι τις ανάγκες που έχει ένα Κέντρο περιβαλλοντικής εκπαίδευσης για μαθητές.

Βάσει του χρονοδιαγράμματος που έχει καταρτίσει η δημοτική αρχή όλες οι παρεμβάσεις στο εσωτερικό και εξωτερικό του κτιρίου του Τουριστικού Περιπτέρου, θα πρέπει να έχουν γίνει μέχρι τα τέλη Φεβρουαρίου.

Την επίβλεψη των εργασιών κι αν τα συνεργεία προχωρούν με εντατικούς ρυθμούς για να παραδώσουν όπως πρέπει το κτίριο μέσα σε ένα μήνα, έκανε χθες ο Αντιδήμαρχος έργων του Δήμου Τρικκαίων κ. Δημ. Παζαΐτης.

Σύμφωνα με τον ίδιο αυτές τις μέρες έχουν πιάσει δουλειά οι ηλεκτρολόγοι που θα δουλεύουν παράλληλα με τους υδραυλικούς για να γίνουν οι προβλεπόμενες εργασίες, «και στόχος μας είναι να προλάβουμε μέχρι τέλος του Φεβρουαρίου να είναι τελειωμένο το κτίριο για να ξεκινήσει η λειτουργία του Κέντρου Περιβαλλοντικής εκπαίδευσης».

Ο χώρος του Τουριστικού Περιπτέρου του Προφήτη Ηλία, όπου μέχρι πρότινος λειτουργούσε αναψυκτήριο, αλλάζει ριζικά εικόνα, και οι εργασίες που γίνονται είναι πολλές αφού θα πρέπει να διαμορφωθεί καταλλήλως για να γίνουν οι αίθουσες διδασκαλίας.

Για την ακρίβεια στο Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης θα λειτουργήσει οι εξής χώροι:

– Δύο (2) αίθουσες διδασκαλίας

– Μία (1) αίθουσα πολλαπλών χρήσεων

– Δύο (2) γραφεία διοίκησης

– Μία (1) αίθουσα βιβλιοθήκης – αναγνωστηρίου

– Μία (1) αίθουσα ηλεκτρονικών υπολογιστών

– Ένα (1) εργαστήριο φυσικών επιστημών (Φυσικής-Χημείας-Βιολογίας)

– Ένα (1) χώρο έκθεσης υλικού Βοηθητικούς χώρους (υγιεινής, αποθηκών, κυλικείο και αύλειο χώρο)

Βέβαια εκείνο που θα πρέπει να διασφαλιστεί για να ξεκινήσει και η λειτουργία του από τον Μάρτιο είναι η ομαλή χρηματοδότηση από το Υπουργείο Παιδείας, το οποίο έχει την υποχρέωση να χρηματοδοτεί το Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης, να αποσπά κατάλληλο εκπαιδευτικό προσωπικό για την λειτουργία του και να επιμορφώνει και να μισθοδοτεί κανονικά το προσωπικό του.

Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια

Μαρ 22 2009

Άρθρα του/της ΑΡΓΥΡΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΟΥ

Η εκτροπή θα προχωρήσει και θα ολοκληρωθεί» Νέες δηλώσεις του κ. Σουφλιά από το βήμα της Βουλής για το θέμα του Αχελώου

7-1-1thumb.jpg

Νέες δηλώσεις για την εκτροπή του Αχελώου έκανε χθες από το βήμα της Βουλής ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ κ. Γιώργος Σουφλιάς, εκφράζοντας την πεποίθησή του ότι το έργο θα προχωρήσει ανεμπόδιστα και θα ολοκληρωθεί.
Του Βασίλη Κόγια
Ο κ. Σουφλιάς τόνισε πως τα έργα συνεχίζονται και εξέφρασε την πίστη του ότι ένα τέτοιο στρατηγικής σημασίας για την Ελλάδα έργο θα προχωρήσει πλέον ανεμπόδιστα και θα τελειώσει.
Συμπλήρωσε ότι μέχρι στιγμής έχουν ξοδευτεί 580 εκατ. ευρώ στα έργα μεταφοράς νερού, ενώ παρατήρησε ότι από τα τέσσερα δισ. κυβικά της ετήσιας απορροής του Αχελώου στη Θεσσαλία θα μεταφερθούν 600 εκατ. κυβικά το χρόνο και «άρα, δεν πρόκειται περί εκτροπής του Αχελώου». Τόνισε παράλληλα ότι δεν υπάρχει κοινοτική οδηγία που να μην επιτρέπει τις μεταφορές νερού από ένα υδατικό διαμέρισμα σε ένα άλλο.
Υποστήριξε ακόμη ότι με την αφαίρεση νερού από τον Αχελώο «δεν παθαίνει τίποτα η Αιτωλοακαρνανία. Καλύπτονται απολύτως οι υδρευτικές της ανάγκες, οι αρδευτικές ανάγκες των οικοσυστημάτων, τα πάντα» και πως αυτό βεβαιώθηκε από ομάδα εμπειρογνωμόνων της ΕΕ.
Οι δηλώσεις του υπουργού ήρθαν μετά από ερώτηση του βουλευτή του ΛΑΟΣ κ. Αστέριου Ροντούλη, σχετικά με το θέμα, ο οποίος ισχυρίστηκε ότι ο πρόεδρος της κοινοβουλευτικής επιτροπής Περιβάλλοντος Κυρ. Μητσοτάκης «διακήρυξε ευθέως την αντίθεση του στην ολοκλήρωση του έργου» είπε ότι ορισμένοι, με τις δηλώσεις που κάνουν, αδικούν την κυβέρνηση. Δήλωσε πάντως πεπεισμένος ότι «το αποτύπωμα Σουφλιά στην πολιτική ζωή της χώρας δεν θα είναι ούτε η ολοκλήρωση της Εγνατίας, ούτε οποιοδήποτε άλλο έργο. Θα είναι η ολοκλήρωση της μεταφοράς υδάτων από τον Αχελώο στη Θεσσαλία, γιατί είναι ένα έργο εθνικής σημασίας, εθνικής εμβέλειας, κατ’ εξοχήν περιβαλλοντικό έργο».
Με αφορμή, δε, τις δηλώσεις Σουφλιά περί δημιουργίας ξεχωριστού Υπουργείου Περιβάλλοντος, πρότεινε «να δημιουργηθεί Υπουργείο Περιβάλλοντος και Τροφίμων: Ο ΕΦΕΤ να φύγει από το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και να πάει σε αυτό το νέο Υπουργείο, διότι αυτά τα δυο πηγαίνουν μαζί. Δεν μπορούμε να έχουμε ασφάλεια προϊόντων, όταν δεν θα έχουμε ένα σωστό περιβάλλον” είπε ο κ. Ροντούλης.
Ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ είπε ακόμη ότι συζήτησε με τον πρόεδρο της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Περιβάλλοντος Κυριάκο Μητσοτάκη, ο οποίος του δήλωσε ότι «δεν ετάχθη εναντίον της μεταφοράς νερού από τον Αχελώο, απλώς εξέφρασε ορισμένους προβληματισμούς» σε ερωτήσεις που τού έγιναν από το νομαρχιακό συμβούλιο Αιτωλοακαρνανίας.
7-1a
«Στραβισμός» και Πηνειός
Παράλληλα ο κ. Σουφλιάς εξαπέλυσε επίθεση σε όσους αντιδρούν στην εκτροπή, κατηγορώντας τους για οικολογικό στραβισμό, ενώ αντιστάθμισε τα όποια περιβαλλοντικά προβλήματα δημιουργηθούν από την εκτροπή, με τα οφέλη στο οικοσύστημα του Πηνειού και την αξιοποίηση του Θεσσαλικού κάμπου.
Μάλιστα σε όσους αντιδρούν εξέφρασε το ερώτημα, πως τους επιτρέπει η περιβαλλοντική ευαισθησία να βλέπουν κάθε καλοκαίρι φωτογραφίες με τον Πηνειό, με την καταστροφή του οικοσυστήματος, πώς τους επιτρέπει η οικολογική τους συνείδηση να βλέπουν αυτές τις καθιζήσεις, την υφαλμύριση του υπόγειου υδροφόρου ορίζοντα, την έλλειψη καθαρού πόσιμου νερού για πάρα πολλούς οικισμούς στη Θεσσαλία; “Και σε τελευταία ανάλυση, έχουμε την μεγαλύτερη πεδιάδα, η οποία ποτίζεται αμιγώς από ελληνικά νερά. Τι θα την κάνουμε αυτήν την πεδιάδα; Θα την αφήσουμε αναξιοποίητη; Δεν το καταλαβαίνω αυτό το πράγμα, όταν πραγματικά όλες οι χώρες -και πολύ περισσότερο εμείς-θέλουμε να προστατεύσουμε τη γη υψηλής παραγωγικότητας και όχι μόνο να την προστατεύσουμε, αλλά να μπορέσουμε και να την αξιοποιήσουμε”.
Αντίδραση στις δηλώσεις
Σε επικοινωνία μας με τον εκπρόσωπο της ΜκΟ «Αχελώος Ρους», που αντιτίθεται στην εκτροπή, κ. Γιώργο Χονδρό, σχετικά με τις δηλώσεις του υπουργού ΠΕΧΩΔΕ μας τόνισε:
«Από οικολογικό στραβισμό πάσχει ένας υπουργός που υποστηρίζει ότι είναι και «υπουργός περιβάλλοντος» όταν αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία:
1ον: Ένα υπουργείο Περιβάλλοντος και δημοσίων έργων.
2ον: Το να υποστηρίζεις ότι καταστρέφεις περιβαλλοντικά ένα ποταμό για να σώσεις έναν άλλον.
3ον: Όταν αγνοείς αποφάσεις των ανωτάτων δικαστηρίων της χώρας σου και δεν περιμένεις τις αποφάσεις των ευρωπαϊκών για νομοθετήματά σου.
Ο κ. Σουφλιάς και η κυβέρνησή του είναι υπεύθυνη για την περιβαλλοντική καταστροφή και τη λειψυδρία στη Θεσσαλία, επειδή τόσα χρόνια δεν έκαναν τίποτα για να την αντιμετωπίσουν. Το περιβαλλοντικό έγκλημα της εκτροπής του Αχελώου δεν θα αφήσουμε να ολοκληρωθεί».
7-1b
Να ξεπεραστούν τα εμπόδια
Για την τοποθέτηση του κ. Σουφλιάς από το βήμα της Βουλής, έκανε δηλώσεις και ο αντινομάρχης κ. Ντίνος Κοτρώνης αναφέροντας ότι «μακάρι τα όσα ανέφερε ο κ. Σουφλιάς να γίνουν πραγματικότητα. Να ξεπεραστούν όλα τα εμπόδια και η εκτροπή να γίνει πραγματικότητα.. Η Θεσσαλία έχει ανάγκη αυτό το έργο, γιατί κυρίως είναι έργο περιβαλλοντικό, αφού εκτός από το σύστημα λιμνών που θα γίνουν για να συγκρατηθεί το νερό της άρδευσης του θεσσαλικού κάμπου, ένα πολύ μεγάλο μέρος των υδάτων θα εμπλουτίζει τον Πηνειό, ο οποίος τα τελευταία χρόνια έχει υποστεί ταπείνωση υδάτων με κίνδυνο τεράστιας οικολογικής καταστροφής».

Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια

Μαρ 15 2009

Άρθρα του/της ΑΡΓΥΡΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΟΥ

Νιτρικό αμμώνιο…μπλουμ!

Στον δρόμο από το Νιούκαστλ για την Ινδονησία έξω από τις αυστραλιανές ακτές του Μπρισμπέιν το (όνομα και πράμα) φορτηγό πλοίο «Ρacific Αdventure» έπεσε σε κυκλώνα και,μεταξύ άλλων, έχασε 31 από τα 60 εμπορευματοκιβώτια που μετέφερε και ήταν γεμάτα με νιτρικό αμμώνιο. Το νιτρικό αμμώνιο είναι μια ένωση με ιστορία, ίσως και μέλλον. Την έφτιαξαν οι Γερμανοί τις παραμονές του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου από αμμωνία και νιτρικό οξύ, αποκτώντας έτσι ένα καλό εκρηκτικό.

Διότι είναι ένα ευδιάλυτο άλας που μαζί με πετρέλαιο σε μορφή γαλακτώματος μπορεί να τινάξει κτίρια στον αέρα,όπως έγινε το 1995 στην Οκλαχόμα. Το μείγμα ονομάζεται ΑΝFΟ (ammonium nitrate + fuel oil) και από 53 μόρια υγρού προκύπτουν 191 μόρια αερίων προϊόντων, με αποτέλεσμα μια τεράστια έκρηξη.

Αργότερα πάντως οι Γερμανοί και ο υπόλοιπος κόσμος ανακάλυψαν ότι με το νιτρικό αμμώνιο είχαν στη διάθεσή τους και ένα καλό λίπασμα.Μόνο που αυτό τώρα αν δεν αλιευθούν γρήγορα τα εμπορευματοκιβώτια θα διαρρεύσει στον βυθό,θα διαλυθεί λιπαίνοντας αφόρητα τη χλωρίδα και δημιουργώντας ανεπιθύμητη υπερβλάστηση τοξικών φυκιών που θα σκοτώσουν ό,τι υπάρχει γύρω.

Δυστυχώς…

Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια

Ιαν 14 2009

Άρθρα του/της ΑΡΓΥΡΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΟΥ

Μπόνους για ανακύκλωση

Νέο σύστημα ανακύκλωσης, που θα παρέχει ένα είδος «επιβράβευσης» του πολίτη, θεσπίζεται με απόφαση που υπέγραψε χθες ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ. Θα είναι συμπληρωματικό με τους μπλε κάδους, που θα συνεχίσουν να λειτουργούν, ενώ προβλέπεται η ενίσχυση των δήμων ώστε να μην καταλήγει το περιεχόμενό τους στα… απορριμματοφόρα, όπως ισχύει σήμερα σε σημαντικό ποσοστό.

 

Επειτα από αίτημα της Κεντρικής Ενωσης Δήμων και Κοινοτήτων (ΚΕΔΚΕ), που είχε αποδεχθεί ο κ. Σουφλιάς τον περασμένο Μάιο, η αυτοδιοίκηση αποκτά το δικαίωμα να δημιουργήσει Κέντρο Ανταποδοτικής Ανακύκλωσης. Οπως εξήγησε στην «Ε» ο Γ. Δημόπουλος, αρμόδιος αντιδήμαρχος της Αθήνας, έχουν τοποθετηθεί σε 25 σημεία της πρωτεύουσας μεταλλικά συστήματα, ανάλογα με αυτά που λειτουργούν σε ορισμένα σούπερ μάρκετ, τα οποία δέχονται υλικά συσκευασίας, όπως κουτάκια αναψυκτικών, φιάλες και χαρτόνια. Από τα υπάρχοντα στοιχεία, σε κάθε «κουτί» συγκεντρώνονται κάθε μήνα 15.000 τόνοι υλικών από περίπου 26.000 πολίτες.

Ο πολίτης ρίχνει τα προς ανακύκλωση υλικά στην ειδική υποδοχή και ο μηχανισμός που υπάρχει στο εσωτερικό του «κουτιού» κάνει την πρώτη επεξεργασία. Ως συμβολική ανταμοιβή, λαμβάνει ένα λεπτό (0,01 ευρώ) για κάθε συσκευασία. Εχει δύο επιλογές: να διαθέσει το ποσό που δικαιούται σε κοινωφελείς σκοπούς ή να παραλάβει ένα εκπτωτικό κουπόνι για αγορές σε συμβεβλημένες επιχειρήσεις.

Στην Αθήνα τέτοια κουτιά έχουν τοποθετηθεί σε κεντρικά σημεία, όπως στην Ομόνοια, το Θησείο, τις διασταυρώσεις Κηφισίας-Αλεξάνδρας, Μεσογείων-Κατεχάκη κ.α. Με τη νέα ρύθμιση θα αυξηθούν τα σημεία συγκέντρωσης, ενώ το σύστημα θα εφαρμοστεί πιλοτικά σε άλλους πέντε δήμους, Πειραιά, Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Βόλο και Ηράκλειο Κρήτης. Στη συνέχεια θα επεκταθεί σε όλη τη χώρα.

Ενισχύονται επίσης για πρώτη φορά οι δήμοι για τη αποκομιδή των υλικών που ρίχνονται στους μπλε κάδους. Η διάθεσή τους γίνεται από το σύστημα «ΕΕΑΑ-Ανακύκλωση», που χρηματοδοτείται από επιχειρήσεις οι οποίες οφείλουν, με βάση τις κοινοτικές οδηγίες, να ανακυκλώνουν τα υλικά συσκευασίας. Δεν υπήρχε όμως κάλυψη για τα λειτουργικά έξοδα και τη μισθοδοσία του προσωπικού αποκομιδής. Με βάση την απόφαση του υπουργού ΠΕΧΩΔΕ, οι δήμοι θα επιδοτούνται ανάλογα με τις ποσότητες που αποδίδουν στο σύστημα. Σύμφωνα με πληροφορίες, για ποσότητες έως 8 κιλά ανά κάτοικο τον χρόνο ο δήμος θα επιδοτείται με 30 ευρώ τον τόνο. Η επιδότηση θα κλιμακώνεται όσο αυξάνει το ποσοστό της ανακύκλωσης ανά κάτοικο και θα φτάνει έως τα 70 ευρώ τον τόνο. Σήμερα υπολογίζεται ότι κατά μέσο όρο συγκεντρώνονται ποσότητες που αντιστοιχούν σε 20-25 κιλά ανά κάτοικο τον χρόνο και το κόστος αποκομιδής αγγίζει τα 50-60 ευρώ τον τόνο.

Ο κ. Σουφλιάς, που έχει ανακηρύξει το 2009 έτος ανακύκλωσης, διαβεβαίωσε ότι ώς το 2012 οι δήμοι θα ενισχυθούν με 8 εκατ. ευρώ, με στόχο να συγκεντρώνονται μέσω των μπλε κάδων 200.000 τόνοι τον χρόνο. Την περασμένη χρονιά το ποσοστό ανακύκλωσης έφτασε το 25%, μόλις 1% πάνω σε σχέση με το 2007. Η χώρα μας πάντως φιλοδοξεί να φτάσει το 2012 στο 33%, ποσοστό που αντιστοιχεί στον σημερινό ευρωπαϊκό μέσο όρο. *

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια

Ιαν 07 2009

Άρθρα του/της ΑΡΓΥΡΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΟΥ

Το μεγαλύτερο θαλάσσιο πάρκο

Εχει έκταση τριπλάσια από την Ελλάδα

thalassioparko_98.jpg

Μια θαλάσσια έκταση 500.000 τ.χμ.στον Ειρηνικό Ωκεανό, τριπλάσια από την Ελλάδα, είναι το μεγαλύτερο θαλάσσιο πάρκο του κόσμου. Τα νησιά που βρίσκονται στην προστατευόμενη περιοχή, στη θάλασσα των Μαριανών, γνώρισαν μερικές από τις σκληρότερες μάχες μεταξύ Αμερικανών και Ιαπώνων στο Β? Παγκόσμιο Πόλεμο. Συνολικά, τρεις περιοχές θα αποτελούν τα «εθνικά περιβαλλοντικά μνημεία», όπως καθορίζει το προεδρικό διάταγμα του Λευκού Οίκου.Ο απερχόμενος πρόεδρος Μπους, θέλοντας να διασώσει ό,τι απομένει από την υστεροφημία του, καθώς στα περιβαλλοντικά ζητήματα έχει δεχθεί τις επικρίσεις διεθνών οργανισμών αλλά και κυβερνήσεων άλλων κρατών, αποφάσισε να απαγορεύσει τις επιβλαβείς προς το περιβάλλον δραστηριότητες στην περιοχή. Ωκεανολόγοι και περιβαλλοντολόγοι σημειώνουν ότι το θαλάσσιο αυτό πάρκο περιλαμβάνει μερικά από τα σπανιότερα είδη κοραλλιών και ο φυσικός πλούτος του αποτελεί παγκόσμια κληρονομιά. Οι σκεπτικιστές πάντως εκφράζουν τον προβληματισμό τους, τόσο για τη χρονική στιγμή που επέλεξε ο πρόεδρος Μπους να ανακοινώσει το σχέδιό του, όσο και για τη δυνατότητα προστασίας της περιοχής, μεγάλα τμήματα της οποίας δεν ανήκουν καν στις ΗΠΑ. Η αναγγελία της είδησης προκάλεσε σκωπτικά σχόλια σε ιστοσελίδες περιβαλλοντικών οργανώσεων και σε blogs, χαρακτηριστικό των οποίων είναι η απορία «αν το επόμενο εθνικό πάρκο θα είναι στη Σελήνη».

ΚΟΣΜΙΔΗΣ ΠΙΕΡ

Ελεύθερος Τύπος

Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια

Δεκ 21 2008

Άρθρα του/της ΑΡΓΥΡΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΟΥ

«Ανθρακες» το πακέτο για κλίμα – ενέργεια

«Ανθρακες» το πακέτο για κλίμα – ενέργεια

Μεγάλες παραχωρήσεις στη μείωση των ρύπων

Κωστας Καρκαγιαννης

Το «πακέτο» για το κλίμα και την ενέργεια ήταν η πιο φιλόδοξη και σημαντική πρωτοβουλία της Ευρωπαϊκής Ενωσης από την εποχή της οικονομικής και νομισματικής ένωσης. Την περασμένη εβδομάδα, στη Σύνοδο Κορυφής η γαλλική προεδρία παρουσίασε συμβιβαστική πρόταση, με στόχο να ικανοποιήσει ομάδα χωρών, με πρωταγωνιστές τη Γερμανία, την Πολωνία και την Ιταλία, που ισχυρίζονταν, με πρόσχημα την οικονομική κρίση, ότι οι βιομηχανίες τους αδυνατούν να αντέξουν το πρόσθετο κόστος για τον περιορισμό της εκπομπής διοξειδίου του άνθρακα.

Τελικά, το «πακέτο» υιοθετήθηκε ομόφωνα από την Ε.Ε. των «27» και την περασμένη Τετάρτη υπερψηφίστηκε από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Η συμφωνία που αναμφίβολα επετεύχθη χάρη στις πιέσεις της γαλλικής προεδρίας χαιρετίστηκε από όλους σαν ιστορική. Ηταν όμως μια πύρρειος νίκη για τον Γάλλο πρόεδρο κ. Νικολά Σαρκοζί, διότι αναγκάστηκε να προβεί σε πολλές και σημαντικές παραχωρήσεις, ώστε στην ουσία αλλοιώθηκε η φιλοσοφία και ο μηχανισμός του όλου «πακέτου». Στόχος των μέτρων του «πακέτου», όπως το παρουσίασε στις αρχές του 2008 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ήταν η Ενωση να μειώσει την εκπομπή αερίων του θερμοκηπίου (κυρίως διοξειδίου του άνθρακα) κατά 20%, να αυξήσει τη χρήση ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές στο 20% της συνολικής κατανάλωσης και να βελτιώσει την ενεργειακή απόδοση κατά 20%. Ολοι οι στόχοι θα έπρεπε να επιτευχθούν μέχρι το 2020. Ηταν, ουσιαστικά, η συμβολή της Ευρώπης στην προσπάθεια να μην αυξηθεί η θερμοκρασία του πλανήτη πάνω από δύο βαθμούς Κελσίου σε σχέση με την προβιομηχανική εποχή.

Η πρόταση της Κομισιόν βασίστηκε στην αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει» και στην ταυτόχρονη επιβολή ορίων εκπομπής αερίων του θερμοκηπίου. Δηλαδή, κάθε εταιρεία που εντάσσεται στο Σύστημα Εμπορίας Ρύπων (ETS) θα πρέπει να αγοράζει στο χρηματιστήριο ρύπων άδεια για κάθε τόνο CO2 που εκπέμπει. Η «Κ» ζήτησε από την κ. Μάχη Σιδερίδου, υποδιευθύντρια του Ευρωπαϊκού Γραφείου της Greenpeace στις Βρυξέλλες, την εκτίμηση της περιβαλλοντικής οργάνωσης για τις παραχωρήσεις που έγιναν στην πρόσφατη σύνοδο κορυφής.

«Η Ευρώπη δεν θα καταφέρει να μειώσει τις εκπομπές της κατά 20% μετά τις παραχωρήσεις που υιοθετήθηκαν στη Σύνοδο Κορυφής», λέει η κ. Σιδερίδου και προσθέτει ότι αυτός ο στόχος ήταν από την αρχή ανεπαρκής, διότι σύμφωνα με τη Διακυβερνητική Επιτροπή του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC) η Ε.Ε. θα έπρεπε να μειώσει τουλάχιστον κατά 30% τις εκπομπές CO2.

«Οι προτάσεις που λήφθηκαν έρχονται σε αντίθεση με την αρχή ?ο ρυπαίνων πληρώνει? σε τέτοιο βαθμό, ώστε πλέον δεν μπορούμε να πούμε ότι η αρχή εξακολουθεί να ισχύει».

Εξαγορά

Σύμφωνα με την Greenpeace, τρεις παραχωρήσεις είναι οι σοβαρότερες. «Με τη συμφωνία τα κράτη-μέλη έχουν το δικαίωμα να πληρώνουν άλλες χώρες, εκτός Ευρώπης, ώστε να συνεχίσουν τα ίδια να ρυπαίνουν. Δηλαδή, θα μπορούν να εξαγοράζουν τα 2/3 των ρύπων τους μέσω έργων σε τρίτες χώρες». Πολύ σημαντικές παραχωρήσεις έγιναν και στο πλαίσιο του ETS, εκτιμάει η κ. Σιδερίδου.

«Μία από τις μεγάλες αλλαγές που περιμέναμε ήταν ότι οι εταιρείες θα αγοράζουν πλέον (από το 2013) τα δικαιώματα ρύπανσης και δεν θα τα λαμβάνουν δωρεάν, όπως σήμερα. Στο κομμάτι της ηλεκτροπαραγωγής, η Πολωνία τάχθηκε κατά της δημοπράτησης αυτών των δικαιωμάτων και τελικά κέρδισε (μαζί με ακόμη οκτώ χώρες, κυρίως της ανατολικής Ευρώπης) το δικαίωμα τα εργοστάσια τους που παράγουν ρεύμα (χρησιμοποιώντας σχεδόν αποκλειστικά κάρβουνο) να μην πληρώνουν για τη ρύπανση. Η τρίτη σημαντική παραχώρηση έγινε προς τη βαριά βιομηχανία της Ευρώπης, αφού θα μειωθεί σε μεγάλο βαθμό το ποσοστό των αδειών ρύπανσης που θα δημοπρατηθεί. Το μόνο ελπιδοφόρο μήνυμα της Συνόδου, σύμφωνα με την κ. Σιδερίδου, αφορά τον τομέα των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, όπου υιοθετήθηκαν μέτρα με προοδευτικά χαρακτηριστικά. Σύμφωνα με την Greenpeace, η μοναδική περίπτωση η Ενωση να εκπληρώσει τις δεσμεύσεις της για μείωση του CO2 είναι να λάβει γενναία μέτρα στον τομέα της εξοικονόμησης ενέργειας.

 

 

 

 

news.kathimerini.gr

 

Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια

Δεκ 07 2008

Άρθρα του/της ΑΡΓΥΡΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΟΥ

Βιοκλιματικά μπλοκ στην οροφή της πόλης

Οι γερασμένες σχάρες των αθηναϊκών δρόμων, των υπόνομων και των στοών του μετρό ανεβαίνουν ψηλά. Η μελέτη του αρχιτέκτονα Αριστείδη Αντονά που απέσπασε το πρώτο βραβείο του πανελλήνιου διαγωνισμού ιδεών του ΥΠΕΧΩΔΕ για τη «Φύτευση δωμάτων και στεγών» μετατρέπει φθαρμένα ?έπιπλα? της πόλης σε, πρώτης τάξεως, υλικά για την πράσινη στέψη της.

Ολόκληρα οικοδομικά τετράγωνα, βάσει της πρότασης, ενοποιούνται στο επίπεδο των δωμάτων τους ? συνθέτοντας βιοκλιματικά μπλοκ στην οροφή της πόλης. Για τη συνεχή στέγαση χρησιμοποιούνται ελαφρές πέργκολες (σχάρες οι οποίες έχουν συγκολληθεί) που επιτρέπουν στον αέρα να κυκλοφορεί και δημιουργούν φυσικό δροσισμό και σκίαση. Για τη φύτευση ιδανικά κρίνονται τα ελαφρά αναρριχώμενα φυτά ενώ αντλούνται χαρακτηριστικά της τεχνολογίας των θερμοκηπίων που αποδίδουν το περισσότερο δυνατόν πράσινο και απαιτούν ελάχιστο χώμα και νερό. «Ουσιαστικά η μελέτη εισηγείται τη δημιουργία μιας επίπεδης πλατφόρμας, ενός μεταλλικού καμβά στις ταράτσες της Αθήνας, ο οποίος θα διαμορφώσει ένα ακατοίκητο περιβάλλον σε ένα τοπίο με αξία», εξηγεί ο αρχιτέκτονας Αριστείδης Αντονάς.

Σύμφωνα με τον σχεδιασμό μπορούν να δημιουργηθούν και γέφυρες επικοινωνίας μεταξύ των δωμάτων – όπου φυσικά η ρυμοτομία της περιοχής το επιτρέπει. Σε κάθε περίπτωση, η πρόταση Αντονά «χτίζει» μια ενότητα ωφέλιμων χώρων για τη γειτονιά, δημιουργώντας νέους πόλους κοινωνικής ζωής στην Αθήνα. Την ίδια ώρα, σχετικές μελέτες διαπιστώνουν πως οι ταρατσόκηποι ανακουφίζουν το εσωτερικό του κτιρίου από υψηλές θερμοκρασίες, βελτιώνοντας την ενεργειακή συμπεριφορά του. Η εσωτερική θερμοκρασία στον τελευταίο όροφο είναι κατά 3,5 βαθμούς Κελσίου χαμηλότερη σε σύγκριση με τη θερμοκρασία της ατμόσφαιρας ενώ υπολογίζεται ότι οι ανάγκες για κλιματισμό μπορούν να περιοριστούν κατά 30-35%.

Η ευρύτερη περιοχή της πλατείας Συντάγματος, ορατή από την Ακρόπολη, είναι ο χώρος που (υποθετικά) εφαρμόζεται η μελέτη συμπεριλαμβάνοντας τις ταράτσες δέκα πολυκατοικιών προκειμένου να «διευκολύνεται η εποπτεία της ενότητας των ταρατσών από πάνω». Το ίδιο μοτίβο θα ακολουθηθεί και στην πιλοτική εφαρμογή της, αν και μπορεί να απευθυνθεί σε μεγαλύτερα κομμάτια στο κέντρο της πόλης. Απαραίτητη προϋπόθεση για την υλοποίησή της ? εκτός από την αυτονόητη θέσπιση οικονομικών κινήτρων για τους ιδιοκτήτες – κρίνεται μια νομοθετική ρύθμιση που θα προωθεί την «αλλαγή στη χρήση και ενοποίηση των δωμάτων. Αυτή τη στιγμή, τα δώματα των πολυκατοικιών δεν ανήκουν, ακριβώς, σε κανέναν και δεν χρησιμοποιούνται σχεδόν από κανέναν», παρατηρεί ο αρχιτέκτονας.

«Οι ταράτσες των Αθηνών», όπως τιτλοφορείται η μελέτη, δεν κάνουν τίποτα περισσότερο από το να αναπαράγουν με φαντασία τεχνικές της μεσογειακής αρχιτεκτονικής, που έχουν μετασχηματίσει την «πέμπτη όψη» αστικών κέντρων, όπως η Κωνσταντινούπολη. Για την ώρα, η θέαση της Αθήνας από ψηλά είναι, κατά κοινή ομολογία, απωθητική. Ο κ. Αντονάς συμφωνεί πως «η πόλη καλύπτεται από μια κτιστή κουβέρτα, που έχει, ωστόσο το ενδιαφέρον της. Αρκεί να αναγνωριστεί και να της δοθεί η δυνατότητα κάποιας διαρρύθμισης που θα περιλαμβάνει και φυτεύσεις».

 

Ελεύθερος Τύπος

Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια

Νοέ 29 2008

Άρθρα του/της ΑΡΓΥΡΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΟΥ

Πρώην χωματερή, μελλοντικός «παράδεισος»

06-11-08_1287869_21.jpg

Στη Θεσσαλονίκη, ένα πρόγραμμα αναπλάσεων μετατρέπει παλιές χωματερές σε χώρους πρασίνου, άθλησης και περιβαλλοντικής ενημέρωσης. Το ΟΙΚΟ επισκέφθηκε το μεγαλύτερο πάρκο της Βόρειας Ελλάδας που είναι φτιαγμένο πάνω σε 600.000 κυβικά μέτρα σκουπιδιών!

Είναι γνωστό ότι η Θεσσαλονίκη και η αστική βλάστηση δεν τα πάνε καλά μεταξύ τους. Η πόλη ασφυκτιά με τόνους τσιμέντου και ελάχιστους ελεύθερους χώρους. Στο κεντρικό πάρκο της ΧΑΝΘ εδώ και καιρό βολτάρουν μόνο περιθωριακά στοιχεία. Οι εκτάσεις των πρώην στρατοπέδων των δυτικών συνοικιών μένουν ανεκμετάλλευτες. Tο στρατόπεδο Κόδρα και τμήμα του θαλάσσιου μετώπου της Καλαμαριάς περιμένουν την τύχη τους. Η πρόταση για τη δημιουργία μητροπολιτικού πάρκου στις εγκαταστάσεις της Διεθνούς Εκθεσης Θεσσαλονίκης, παραμένει πρόταση. Το δάσος του Σέιχ Σου βρίσκεται σε οικτρή κατάσταση, πνιγμένο στα μπάζα. Οι πολυδιαφημισμένοι θεματικοί κήποι της Νέας Παραλίας, απαίτησαν να κοπούν μερικές εκατοντάδες λεύκες, χωρίς να αντικατασταθεί ουσιαστικά η βλάστηση.

Ο μόνος φορέας που δείχνει να κάνει κάτι κόντρα στην γκρίζα πραγματικότητα, είναι ο Σύνδεσμος ΟΤΑ Μείζονος Θεσσαλονίκης, τόσο με την προηγούμενη (πράσινη), όσο και με τη σημερινή (γαλάζια) διοίκηση. Εδώ και χρόνια «τρέχει» το μεγαλύτερο πρόγραμμα αναπλάσεων στη χώρα, μετατρέποντας παλιές χωματερές σε χώρους πρασίνου, άθλησης και περιβαλλοντικής ενημέρωσης.

Πρώτη ήταν η Θέρμη

Η αρχή έγινε με το Περιβαλλοντικό Πάρκο της Θέρμης. Στην περιοχή αυτή λειτουργούσε μέχρι το 06-11-08_1287869_61.jpg1980 η χωματερή Θέρμης και Πανοράματος, η οποία αναπλάστηκε από τον Σύνδεσμο ΟΤΑ προσφέροντας στους κατοίκους των γειτονικών Δήμων, αλλά και όλους τους Θεσσαλονικείς ένα αξιοπρεπέστατο πάρκο 70 στρεμμάτων, όπου κανείς μπορεί να περπατήσει, να χαλαρώσει ή να αθληθεί. Το πάρκο διαθέτει γήπεδα ποδοσφαίρου, μπάσκετ και τένις, υπαίθρια σκακιέρα, παιδική χαρά, ξύλινα κιόσκια και παγκάκια, κυλικείο, βρύσες κ.ά. Διαθέτει, επίσης, ένα εξοπλισμένο -φινλανδικού τύπου- ξύλινο κτίσμα, που λειτουργεί ως κέντρο περιβαλλοντικής εκπαίδευσης για σχολεία που το επισκέπτονται.

Μετά ήρθε το Δερβένι

Το μεγαλύτερο έως σήμερα πάρκο της Βορείου Ελλάδος, προήλθε από την ανάπλαση της χωματερής που λειτουργούσε εκεί το διάστημα 1974 – 1984 (μέχρι και το 1988, όμως, κάτοικοι συνέχιζαν να ρίχνουν ανεξέλεγκτα σκουπίδια). Σε μιαν έκταση 130 στρεμμάτων, η οποία παραχωρήθηκε στον Σύνδεσμο ΟΤΑ από το Δασαρχείο, δημιουργήθηκε το δίδυμο αδερφάκι του πάρκου της Θέρμης.

Λίγο μετά τη συμπλήρωση δύο χρόνων λειτουργίας, ανηφορίσαμε στο Πάρκο. Ξεναγός μας ανέλαβε ο Ιορδάνης Χαριτίδης, υπεύθυνος λειτουργίας του. Μαζί περπατήσαμε ανάμεσα στα πολλά δέντρα και φυτά που φυτεύτηκαν «τέσσερα μέτρα πάνω από τους όγκους σκουπιδιών. Μιλούμε για 600.000 κυβικά μέτρα σκουπιδιών που βρίσκονται στα πρανή, στα οποία έγιναν αναβαθμοί για να μπορέσουμε να συγκρατήσουμε τα χώματα από την έκπλυση και τη δημιουργία νεροφαγώματος. Με τη χρήση σύγχρονων τεχνολογιών αντιμετωπίσαμε αποτελεσματικά, και εκμηδενίσαμε όλα τα φαινόμενα που παράγονται σε μια πρώην χωματερή». Κυπαρίσσια, τούγιες, πεύκα, ιτιές, σφενδάμη, ακακίες, πυράκανθοι, δενδρολίβανο, σπάρτα, τριανταφυλλιές και διάφορα εποχικά, είναι κάποια από τα δέντρα και θάμνους που επιστρατεύθηκαν για να αλλάξουν την περιοχή. Το πάρκο βρίσκεται σε ένα λόφο με πανοραμική θέα προς τον κόλπο του Θερμαϊκού και το Δέλτα του Αξιού, την εξωτερική περιφερειακή και το Ωραιόκαστρο. Στην? προίκα του, προστέθηκαν μονοπάτια περιπάτου, άθλησης και ορεινής ποδηλασίας, παιδική χαρά, ξύλινα κιόσκια, γήπεδα ποδοσφαίρου, μπάσκετ, βόλεϊ και τένις. Το 2009 τοποθετείται η κατασκευή ανοιχτού αμφιθεάτρου με σκακιέρα για πολιτιστικές και άλλες εκδηλώσεις, τεχνητής λίμνης για δροσιά και για την πυρασφάλεια του πάρκου και νέων γηπέδων τένις και μπάσκετ. Μέσα στο φθινόπωρο αναμένεται να λειτουργήσει αναψυκτήριο σε ξύλινο κτίσμα. Το κτίριο διοίκησης λειτουργεί και ως χώρος περιβαλλοντικής εκπαίδευσης. Το πάρκο, στο οποίο απασχολούνται 14 εργαζόμενοι, διαθέτει δεξαμενή 150 m3 νερού από γεώτρηση για το πότισμα, και άλλη μια δεξαμενή 80 m3 νερού -από την ίδια γεώτρηση- για τις ανάγκες του κτιρίου διοίκησης. Τρεις κινήσεις που θα έπρεπε να γίνουν, είναι να ενταθούν οι φυτεύσεις (κάτι που ο κ. Χαριτίδης είπε πως βρίσκεται σε εξέλιξη), να σημανθούν καλύτερα τα μονοπάτια και να διαφημιστεί περισσότερο στους Θεσσαλονικείς.

Μετά Ταγαράδες, Καλοχώρι

Ο Ιωάννης Ζουρνάς, πρόεδρος του Συνδέσμου ΟΤΑ Μείζονος Θεσσαλονίκης φιλοδοξεί να αυξήσει τα μέλη της οικογένειας των περιβαλλοντικών πάρκων της Θεσσαλονίκης. «Προχωρήσαμε στην αποκατάσταση 300 περίπου στρεμμάτων της εν ενεργεία χωματερής Ταγαράδων, φυτεύοντας δέντρα και φυτά. Οταν θα κλείσει οριστικά η χωματερή, έχουμε έτοιμη και θα υποβάλουμε προς έγκριση τη μελέτη ανάπλασης της υπόλοιπης έκτασης της χωματερής, η οποία υπερβαίνει τα 300 στρέμματα». Στα άμεσα σχέδια είναι και η ανάπλαση της παλιάς χωματερής του Καλοχωρίου, η οποία γειτνιάζει με τον υδροβιότοπο του Δέλτα του Αξιού. Εχει ετοιμαστεί η μελέτη αναμόρφωσης της έκτασης 280 στρ. και αναμένεται η έγκριση χρηματοδότησης του έργου.

www.kathimerini.gr/

Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια

Παλιότερα Άρθρα »