Ο διαγωνισμός για μια θέση στο Δημόσιο κοστίζει ακριβά στους υποψηφίους, καθώς τα «πακέτα» φροντιστηριακής προετοιμασίας στα σχετικά κέντρα (που κάνουν χρυσές δουλειές) αποτιμώνται τουλάχιστον 2.000-2.500 ευρώ, ενώ στα σχετικά φυλλάδια τα «φροντιστήρια ΑΣΕΠ» διαφημίζουν τα ποσοστά επιτυχίας τους, τις δωρεάν σημειώσεις, το επίπεδο των διδασκόντων, τα μαθήματα μέσω τηλεδιάσκεψης.Οι απόψεις των υποψηφίων διίστανται, ωστόσο οι περισσότεροι παραδέχονται ότι είναι τέτοιος ο ανταγωνισμός για την «εισαγωγή» στο Δημόσιο, που τα φροντιστήρια αποτελούν ένα «αναγκαίο κακό». Τι λένε οι ίδιοι;«Εκανα τρεις μήνες φροντιστήριο για την ΕΣΔΔ (Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης) και πλήρωσα 2.100 ευρώ χωρίς απόδειξη», λέει στην «Κ» η 27χρονη Ευαγγελία, μάλιστα «το κόστος ήταν αρκετά χαμηλό σε σύγκριση με άλλους, επειδή δεν έκανα τις ξένες γλώσσες και πέρασα με την πρώτη». Στη διάρκεια των τριών μηνών τα μάτια της είδαν πολλά: «Είχαμε καθηγητή που δίδασκε με ψεύτικο όνομα, καθώς -όπως διαπίστωσα αργότερα- εργαζόταν και στο Δημόσιο», ενώ «πολλοί μάς δίδασκαν νομικά με πτυχίο αλλά χωρίς μεταπτυχιακό τίτλο», «μας φωτοτυπούσαν ολόκληρα συγγράμματα αδιαφορώντας παντελώς για τα πνευματικά δικαιώματα ιδιοκτησίας» και «διαφήμιζαν 20% έκπτωση για όποιον δεν διεκδικούσε απόδειξη».
Η Ελευθερία, κάτοχος δύο μεταπτυχιακών τίτλων στις Πολιτικές Επιστήμες, διαπίστωσε ότι η διδάσκουσα στο φροντιστήριο τους έδινε λάθος πληροφορίες. «Συνέχεε τις έννοιες του Συμβουλίου της Ευρώπης, του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και του απλού Συμβουλίου», υποστηρίζει. «Για τον πρώτο κύκλο των εξετάσεων πήγα φροντιστήριο και έδωσα 1.100 ευρώ, για τον δεύτερο όμως έκανα ιδιαίτερα, το συνολικό κόστος των οποίων ξεπέρασε τα 3.000 ευρώ. Δεν ήθελα να το ρισκάρω… Ευτυχώς, είχα την οικονομική συμπαράσταση της οικογένειάς μου».
Για πολλούς υποψηφίους δεν υπάρχει αίσιο τέλος. «Δεν προσλήφθηκα, αλλά δεν το χρεώνω στο φροντιστήριο», λέει η 27χρονη Μαρία, εκπαιδευτικός που έχει δώσει δύο φορές στο ΑΣΕΠ.
«Οσα κάναμε στο πανεπιστήμιο ήταν πολύ θεωρητικά, στον διαγωνισμό όμως ζητούν πρακτικές γνώσεις εφαρμόσιμες μέσα στην τάξη», επισημαίνει, και «το κενό αυτό έρχεται να καλύψει το φροντιστήριο». Οι εντυπώσεις της; «Μας στρίμωχναν σαν σαρδέλες στα τμήματα, 45 νοματαίοι, ενώ στην εγγραφή έκαναν λόγο για ολιγομελή τμήματα». Την επόμενη φορά η Μαρία θα συμμετάσχει στον διαγωνισμό, αλλά στο φροντιστήριο λέει «όχι, ευχαριστώ».
Τρία χρόνια και χιλιάδες ευρώ «χαμένα» μετράει η Χαρά, απόφοιτος της Νομικής Αθηνών. «Ξεκίνησα την προετοιμασία ενάμιση χρόνο πριν βγει η προκήρυξη του διαγωνισμού»· ναι μεν «τελείωσα την ύλη νωρίς, αλλά τελικά μέχρι να δώσω εξετάσεις, είχα χάσει επαφή με το αντικείμενο». «Είχα πληρώσει 2.200 ευρώ στο φροντιστήριο, αλλά καθώς ο ένας καθηγητής δεν ήταν καλός, οι περισσότεροι κάναμε και ιδιαίτερα. Τελικά, μου στοίχισε ο κούκος αηδόνι!». Εχοντας την αίσθηση ότι όλη αυτή η ιστορία την πήγε «πίσω», όπως λέει, η Χαρά εγκατέλειψε το «όνειρο» του Δημοσίου.
«Κοινωνικό έργο» με το αζημίωτο
Η έναρξη φροντιστηριακών μαθημάτων πολύ νωρίτερα από την προκήρυξη του διαγωνισμού είναι η συνήθης τακτική. Τμήματα για τον επόμενο διαγωνισμό ΑΣΕΠ εκπαιδευτικών λειτουργούν εδώ και μήνες. Ιδιοκτήτης μεγάλου φροντιστηρίου, ερμηνεύει την όψιμη έναρξη των μαθημάτων: «Η προκήρυξη βγαίνει πάντοτε τελευταία στιγμή, τότε είναι αργά για να προετοιμαστείς. Εμείς ακολουθούμε τη νομοθεσία που μιλάει για διαγωνισμό των εκπαιδευτικών κάθε δύο χρόνια». Σχετικά με τις τιμές ο κ. Αλέξανδρος Κόντος, πρόεδρος της Πανελλήνιας Ενωσης Κέντρων Ελευθέρων Σπουδών υποστηρίζει ότι «αναλογούν 8 ευρώ την ώρα ανά υποψήφιο, χαμηλή τιμή, αν αναλογιστείτε ότι οι διδάσκοντες έχουν μεταπτυχιακούς τίτλους». Η συμβολή των Κέντρων είναι πολύ σημαντική, σύμφωνα με τον ίδιο, καθώς «προσφέρουμε κοινωνικό έργο, βοηθώντας τους νέους να εξασφαλίσουν μια σταθερή δουλειά».
Το έστειλε η Σχολική Σύμβουλος κα Κολλάτου για τους εκπαιδευτικούς κλ. ΠΕ06
St. Patrick’s Day
St. Patrick is the patron saint and national apostle of Ireland. He was born in the fourth century and is famous for bringing Christianity into Ireland. St. Patrick’s Day is a very well known Irish national holiday, which is celebrated not only in Ireland but all around the world. It falls on the 17th of March
History of St. Patrick
St. Patrick was born to wealthy parents in the late fourth century. Until the age of 16, he thought of himself as a pagan. He was kidnapped and sold as a slave at this age by Irish marauders. It was during this capture that he turned to God.
He managed to escape after being a slave for six years and then studied in a monastery in Gaul for 12 years. This was when he knew that his ‘calling’ was to try and convert all the pagans in Ireland to Christianity.
St. Patrick went around Ireland founding monasteries and successfully converting people to Christianity. The Celtic Druids were very unhappy with him and tried to arrest him several times but he always managed to escape.
After 30 years of being a missionary in Ireland, he finally settled down in a place called CountyDown. He died on the 17th of March, AD 461.
Legend and Folklore Shamrocks, leprechauns and the blarney stone are associated with St. Patrick’s Day. Shamrocks are three-leaved clovers found growing in patches on grass. You are thought to be lucky if you find a four-leaved clover, so do keep it if you ever come across one!
Leprechauns are little Irish fairies, and they are thought to work as shoe-makers for other fairies. The Irish say that if a leprechaun is caught by a human, he will reveal where he hides his pot of gold. On this day, pictures of shamrocks and leprechauns are hung everywhere. Some people even dress up as leprechauns complete with their big green hats!
The village of Blarney is situated northwest of the Irish city of Cork. Blarney comes from the Irish word ‘An blarna’, meaning the plain. BlarneyCastle is a very famous castle in this village and is 90 feet tall. The world famous Blarney Stone is on the top story. It is said that if one kisses this stone, one will be given the gift of eloquence, meaning to have beautiful speaking abilities. Nowadays, the word blarney means the ability to influence and coax with fair words and soft speech without offending.
Legend also says that St. Patrick could raise people from the dead. He is well-known for driving the snakes out of Ireland, although many people dispute how true this is! Another great story was how he used the shamrock, with its three leaves, to explain the Holy Trinity (the Father, the Son and the Holy Ghost) to his followers.
What Do People Do on St. Patrick’s Day? St. Patrick’s Day is celebrated world-wide with people dancing and singing in Irish pubs, watching the St. Patrick’s Day parade, drinking ‘green’ beer, wearing green clothes and just generally having a good time. Children in Ireland have a tradition of pinching their friends who don’t wear green on this day!
Traditional Food and Drink on St. Patrick’s Day Bacon and cabbage is what most people have on this day. Another popular dish is Irish sodabread and potato pancakes. Irish pub owners go crazy on this day, putting green foodcolouring into their beers and traditional Irish Guinness Stout is a sell out in all Irish pubs! People also drink lots of Irish coffee, which is made with warm whiskey, sugar, coffee and topped off with cream. Sounds delicious? It is!
Irish Proverbs The Irish have many proverbs but here are some favourites.
Better the coldness of a friend than the sweetness of an enemy.
Be nice to them on the way up. You might meet them all on the way down.
Let your anger set with the sun and not rise again with it.
Irish Humour The Irish are famous for their jokes and good nature. Here’s an example:
Definition of an Irish husband:
He hasn’t kissed his wife in 20 years but he will kill any man who does!
Now that you know almost everything about St. Patrick’s Day, go out on March the 17th and enjoy yourselves! Why not try and spot a leprechaun or two to find your pot of gold…?
Whatever it may be, don’t forget to wear green on this special day!…Shamrock: a plant which has three round leaves arranged in a triangular pattern on each stem. According to legend, Saint Patrick used a shamrock to explain to the people the idea of the Trinity – that in the one God there are three divine beings: the Father, the Son and the Holy Spirit.
History The Irish Famine, 1846-1850: It began with a blight of the potatoo crop that left acre upon acre of Irish farmland covered with black rot. Read more
Your Turn: What is your national day? What do people do to celebrate it? Who is the patron saint or most important historical figure in your country?
When Irish Eyes are Smiling
Music by Ernest R. Ball Lyrics by Chauncey Olcott and George Graff, Jr.
When Irish eyes are smiling
Sure it’s like a morning spring.
In the lilt of Irish laughter,
You can hear the angels sing. When Irish hearts are happy,
All the world seems bright and gay.
And when Irish eyes are smiling,
Sure, they steal your heart away.
There’s a tear in your eye,
and I’m wondering why,
For it never should be there at all.
With such power in your smile,
sure a stone you’d beguile,
So there’s never a teardrop should fall.
When your sweet lilting laughter’s like some fairy song,
And your eyes twinkle bright as can be,
You should laugh all the while and all other times smile,
And now smile a smile for me.
Chorus:
When Irish eyes are smiling Sure it’s like a morning spring.
In the lilt of Irish laughter,
You can hear the angels sing.
When Irish hearts are happy,
All the world seems bright and gay.
And when Irish eyes are smiling,
Sure, they steal your heart away.
Below are 8 Statements about the text. For each one, decide if it isTrue or False.
1.Before the 4th century the people of Ireland knew a lot about Christianity TF
2.St. Patrick is famous for introducing Christianity to Ireland. TF
3.St Patrick was a slave all his lifeTF
4.Four-leaved clovers are very easy to findTF
5.The Irish believe that leprechauns like to catch humans and steal their money TF
6.People kiss the Blarney stone because they believe it will help them become beautiful speakers TF
7.Irish coffee is made with alcoholTF
8.On St. Patrick’s Day people usually dress in greenT F
An Irish Airman Foresees His Death
by W.B. Yeats
William Butler Yeats (June 13, 1865 – January 28, 1939) was an Irish poet, dramatist, mystic and civil servant. Yeats was one of the driving forces behind the Irish Literary Revival and was co-founder of the Abbey Theatre. He was awarded the Nobel Prizefor literature in 1923 for what the Nobel Committee described as “his always inspired poetry, which in a highly artistic form gives expression to the spirit of a whole nation”.
Source: Wikipedia
An Irish Airman Foresees His Death
I know that I shall meet my fate
Somewhere among the clouds above:
Those that I fight I do not hate,
Those that I guard I do not love:
My country is Kiltartan Cross,
My countrymen Kiltartan’s poor,
No likely end could bring them loss
Or leave them happier than before.
Nor law, nor duty bade me fight,
Nor public men, nor cheering crowds,
A lonely impulse of delight
Drove to this tumult in the clouds;
I balanced all, brought all to mind,
The years to come seemed waste of breath,
A waste of breath the years behind
In balance with this life, this death.
Flying ( By Eric Ramirez Rodriguez )
Start your flying,
And do not come back,
You were born to freedom.
Escape from your fears,
Escape from your tears,
Escape from your pain,
And do not come back again.http://www.britishcouncil.org
Πώς γίνεται, αλήθεια, το μάθημα της γλώσσας μέσα σε μια τάξη δημοτικού; Μια συνηθισμένη σκηνή είναι η εξής: «Τώρα θα διαβάσουμε ένα κείμενο», λέει ο δάσκαλος. «Γιατί να το διαβάσω;» αναρωτιούνται, πιθανώς με δυσφορία, κάποιοι από τους μαθητές. Μαθητές είναι, πρέπει να το κάνουν, απαντά κοφτά η πραγματικότητα που οριοθετείται από το διδακτικό τρίπτυχο «ανάγνωση, ερωτήσεις, ασκήσεις (κυρίως γραμματικής)».
Τώρα ας φανταστούμε την ίδια σκηνή διαφορετικά: «Ωρα να διαλέξουμε το θέμα για ένα σχέδιο εργασίας», λέει ο δάσκαλος και όλα αλλάζουν άρδην. Ο ίδιος συζητεί με τα παιδιά, εκείνα συζητούν μεταξύ τους, συνεργάζονται, αξιολογούν ευρήματα, φθάνουν σε συμπεράσματα. «Και γιατί να γίνει όλο αυτό, και μάλιστα στην καθημερινή διδασκαλία;» μπορεί να αναρωτηθεί κάποιος. «Η εντύπωση είναι ότι ο μαθητής δεν κάνει το μάθημα της γλώσσας. Παρ’ όλα αυτά, είναι η πιο σημαντική σπουδή για την κατανόησή της», απαντούν οι ειδικοί της διδακτικής της γλώσσας, μηδέ εξαιρουμένου του κατ’ εξοχήν υπεύθυνου Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, αν λάβουμε υπ’ όψιν τις διακηρυκτικές του θέσεις. Οι δύο κυριότερες καινοτομίες του νέου συστήματος είναι η διαθεματικότητα και ο επικοινωνιακός προσανατολισμός της γλωσσικής διδασκαλίας. Τόσο στο πρόγραμμα σπουδών όσο και στα βιβλία του δασκάλου, υπάρχουν ρητές αναφορές για την υιοθέτηση της επικοινωνιακής-λειτουργικής προσέγγισης. Ωστόσο, τα νέα βιβλία, κατά την απογοητευτική διαπίστωση της εκπαιδευτικής κοινότητας, αν και δημιουργήθηκαν με σκοπό να εισαγάγουν αυτή τη νέα αντίληψη στα σχολεία, εν τέλει δεν βοηθούν. Τουλάχιστον όχι όσο διακηρύσσεται. Ναι μεν είναι σύγχρονα, ρεαλιστικά και ανταποκρίνονται στις επιταγές των καιρών μας, όμως το αποτέλεσμα δεν είναι αντίστοιχο.
«Η γλώσσα είναι κομμάτι της ψυχής του παιδιού. Μ’ αυτήν παίζει, μ’ αυτήν τσακώνεται, μ’ αυτήν επικοινωνεί. Οταν όμως μπαίνει στο σχολείο, τότε η γλώσσα στέκεται απέναντι», επισημαίνει ο καθηγητής της Διδακτικής της Γλώσσας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο, Αγαθοκλής Χαραλαμπόπουλος, υποστηρικτής της προωθημένης μορφής διδασκαλίας. Αλλωστε, είναι δική του η εκτίμηση ότι πρόκειται για «την πιο σημαντική σπουδή στην κατανόηση της γλώσσας».
Είναι ωστόσο κοινή η εκτίμηση πως, με καλύτερη διαχείριση των βιβλίων και περισσότερο ειδική επιμόρφωση των εκπαιδευτικών, θα μπορούσε στο επίκεντρο της διδασκαλίας να είναι πράγματι η επικοινωνία και η κατανόηση του τρόπου με τον οποίο οι μαθητές μπορούν να αξιοποιήσουν τα γλωσσικά μέσα.
Δεν είναι τυχαία η πρόταση Μπαμπινιώτη για μονοετή φοίτηση των φοιτητών Παιδαγωγικής σε ειδικό τμήμα επιμόρφωσης. Ούτε οι κριτικές για αόριστη και υποθετική σύνδεση της διδασκαλίας με την επικοινωνιακή διαδικασία.
«Πρόκειται για πρακτικές που προσεγγίζουν τη γλώσσα ως γνωστικό αντικείμενο, όπου οι μαθητές καλούνται να μάθουν για τις γραμματικές δομές ή για τα χαρακτηριστικά του κειμένου, αλλά η σύνδεση όλων αυτών με την επικοινωνιακή διαδικασία είναι αόριστη και υποθετική. Εχουμε δηλαδή να κάνουμε με διδασκαλία για απόκτηση γνώσεων για τη γλώσσα και όχι διδασκαλία της χρήσης της γλώσσας και μέσω αυτής κατανόηση της λειτουργίας της», υπογραμμίζει ο κ. Χαραλαμπόπουλος και παραθέτει τα ακόλουθα παραδείγματα:
* «Στη Γλώσσα της Ε’τάξης (α’ τεύχος) στη 2η ενότητα “Η ζωή στην πόλη” υπάρχει η υποενότητα “Η γειτονιά της πόλης” (σ. 25-27). Αρχίζει με ένα κείμενο πλαισιωμένο από δύο φωτογραφίες που δείχνουν όψεις μιας γειτονιάς της πόλης παλαιότερα και σήμερα και ακολουθούν πέντε ασκήσεις.
-Η πρώτη είναι άσκηση κατανόησης κειμένου και παραγωγής προφορικού λόγου. Συμπληρώνεται με την προσθήκη ενός πλαισίου με δύο στήλες, όπου στη στήλη τού “άλλοτε” δίνονται χαρακτηριστικά της παλιάς γειτονιάς, ενώ στη στήλη του “τώρα” οι μαθητές πρέπει να συμπληρώσουν τα κενά με χαρακτηριστικά που δηλώνουν τις αλλαγές που συντελέστηκαν στη σύγχρονη γειτονιά. Ετσι όπως είναι δομημένη η άσκηση, δεν δημιουργεί προϋποθέσεις για γνήσια προφορική έκφραση των μαθητών. Η μεταξύ τους συζήτηση θα εξαντληθεί στο να αναζητήσουν με τι θα συμπληρώσουν τη στήλη τού “τώρα”.
-Με τη δεύτερη άσκηση (γραμματικής), οι μαθητές καλούνται να αντικαταστήσουν τις εγκλίσεις των ρημάτων σε προτάσεις-οδηγίες για την καταπολέμηση της ηχορύπανσης, σύμφωνα με παράδειγμα που δίνεται.
Σε χρωματιστό πλαίσιο εξηγείται ότι, όταν χρησιμοποιούμε ενεστώτα, ζητάμε από κάποιον με ευγενικό τρόπο να κάνει αυτό που λέει η οδηγία, ενώ, όταν χρησιμοποιούμε ενεστώτα ή αόριστο προστακτικής ή υποτακτικής, του λέμε με άμεσο τρόπο να το κάνει.
Επικοινωνιακό πλαίσιο, και επομένως εμπλοκή των μαθητών σε επικοινωνιακή χρήση της γλώσσας, θα είχαμε αν δημιουργούνταν η περίσταση ώστε να απευθυνθούν σε πραγματικούς διαφορετικούς αποδέκτες και να τους κάνουν συστάσεις. Αφού θα έγραφαν τις οδηγίες, οι οποίες πράγματι θα διέφεραν ανάλογα με τον αποδέκτη και τη σχέση του με αυτόν που την έγραψε, θα διαβάζονταν στην τάξη και θα σχολιάζονταν, οπότε, παρατηρώντας πώς η διαφορετική περίσταση υποχρέωσε σε επιλογή διαφορετικής έγκλισης, θα συνειδητοποιούσαν και τη σχέση ανάμεσα στις συγκεκριμένες γλωσσικές επιλογές και στο επικοινωνιακό αποτέλεσμα.
*Στην Υποενότητα «Διαδρομές στην πόλη» (σ. 33-35).
-Στην άσκηση 1 δίνεται στους μαθητές ένα τμήμα του χάρτη της Αθήνας (το κέντρο της πόλης) μαζί με το υπόμνημα, ενώ ακολουθούν τρεις ερωτήσεις που καλούν τους μαθητές να εντοπίσουν συγκεκριμένα στοιχεία στον χάρτη. Δηλαδή, ο χάρτης και το υπόμνημα προσκομίζονται μόνο και μόνο για να απαντήσουν οι μαθητές στις τρεις ερωτήσεις. Ομως πρόκειται για ένα πολυτροπικό κείμενο. Τα γλωσσικά μέσα εδώ κατανοούνται μόνο σε συσχετισμό με τα γραφικά μέσα. Κι όμως, δεν γίνεται τίποτα. Ακόμα, η ενασχόληση των μαθητών με αυτό το κείμενο δεν γίνεται στο πλαίσιο κάποιας επικοινωνιακής συνθήκης. Θα ήταν επικοινωνιακή η χρήση του αν π.χ. επρόκειτο να πάνε μια εκδρομή στην Αθήνα και στο πλαίσιο της προετοιμασίας τους αναζητούσαν στον χάρτη μέρη, διαδρομές και συγκοινωνιακά μέσα.
-Στην άσκηση 2, το κείμενο που ζητείται από τους μαθητές είναι επίσης ψευτοεπικοινωνιακό, δεδομένου ότι στα καλά καθούμενα καλούνται να υποθέσουν ότι κάποιος θα τους επισκεφθεί και τον κατατοπίζουν πώς θα τους βρει. Αντιδρά όμως κανείς και συμπεριφέρεται εντελώς διαφορετικά όταν εμπλέκεται σε πραγματικά επικοινωνιακά γεγονότα».
Η συνομιλία μας με την εκπαιδευτική κοινότητα κατέδειξε πως ακόμα κι αν υπερβούμε την προβληματική για την εισαγωγή της νέας αντίληψης στη γλωσσική διδασκαλία παραμένουν πολλές οι ενστάσεις σε πολλά άλλα πεδία. Προς επίρρωσιν, ο αναθεωρήσεις του ίδιου του Π.Ι.
«Μην κάνετε όλες τις ασκήσεις. Είναι πολλές» ή «Μην ακολουθείτε τη χρονική σειρά των ενοτήτων, αν δεν προλαβαίνετε» είναι ορισμένες από τις επαναλαμβανόμενες παρατηρήσεις προς τους εκπαιδευτικούς. Και δεν αφορούν τα παλιά, αλλά τα νέα βιβλία, που δημιουργήθηκαν με σκοπό να ανατρέψουν αυτές τις πρακτικές του παρελθόντος. Ακόμα, αρκετές από τις καινοτομίες καθίστανται άστοχες. Οπως η πρόταση για τη λεγόμενη σπειροειδή διάταξη της ύλης. Σε πολλές περιπτώσεις εφαρμόζεται με επιτυχία και αποτελεσματικότητα. Σε άλλες, όμως, αναιρείται στην πράξη και αντί να διευκολύνει στην κατανόηση της κατά κοινής ομολογίας πιο δύσκολης -πλέον- ύλης την κάνει ακόμη δυσκολότερη.
*Ενα από τα χαρακτηριστικά παραδείγματα, η διάρθρωση της ενότητας «Πάμε για ψώνια» στη Γλώσσα της Β’ δημοτικού (α’ τεύχος). Στην πέμπτη από τις οκτώ ενότητες, τα παιδιά καλούνται να μάθουν τους μήνες. Οι τρεις πυκνές σχετικές σελίδες μεταφράζονται σε δύο ημερών ενασχόληση με το θέμα. Μέσα σ’ αυτό το διάστημα θα πρέπει να έχουν μάθει καλά τους μήνες και να έχουν λύσει τις ασκήκεις του βιβλίου του τετραδίου εργασιών. Ακολουθεί ένα «φορτωμένο» δισέλιδο με τις ημέρες της εβδομάδας και ταυτοχρόνως τους διφθόγγους -αυ και -ευ και τέλος μια διδακτική «ριπή» για το πώς χωρίζονται οι λέξεις όταν αλλάζουν σειρά. Σε μια σελίδα στο βιβλίο και μια μόνο άσκηση στο τετράδιο εργασιών. Γιατί τόσο γρήγορα; Διότι πρόκειται περί «γνώσης» που την έχουν ήδη κατακτήσει. Οχι σε προηγούμενη ενότητα, ούτε καν στην πρώτη του ίδιου τεύχους, αλλά την προηγούμενη χρονιά, στην Α’δημοτικού!
Ομως, βάσει του κανόνα της σπειροειδούς διάταξης, τα «δευτεράκια», παρά την παρέλευση ενός ολόκληρου καλοκαιριού και του πρώτου σχολικού τριμήνου, θυμούνται καλά πώς χωρίζονται οι λέξεις. Και επειδή το έχουν εμπεδώσει, δεν χρειάζονται παρά μόνο μία άσκηση.
Το αληθινό και το δίκαιο έχουν απ' τη φύση μεγαλύτερη δύναμη από το ψέμα και το άδικο
Αριστοτέλης
Το να λες την αλήθεια είναι πάντοτε η καλύτερη μέθοδος και ασφαλέστερος δρόμος για τη ζωή
Μένανδρος
Αν δεν μπορείς να πείς την αλήθεια, δεν είσαι υποχρεωμένος να πείς ψέμα. Ανάμεσα τους υπάρχει η διέξοδος της σιωπής.