Αρχεία 'ΑΝΑΚΑΛΥΨΕΙΣ' Κατηγορία

Απρ 07 2010

Άρθρα του/της ΑΡΓΥΡΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΟΥ

Κυνηγός της ορχιδέας στο νησί της μαστίχας Με κίνδυνο της ζωής του τις ψάχνει μανιωδώς (και συχνά τις ανακαλύπτει) ο πολιτικός μηχανικός κ. Παντελής Σαλιάρης

Κάτω από: ΑΝΑΚΑΛΥΨΕΙΣ

contentsegment_14299805w1000_h0_r0_p0_s1_v1jpg.jpg

Σε απόκρημνες πλαγιές και γλιστερά βράχια, κάτω από τον καυτό ήλιο ή υπό καταρρακτώδη βροχή, κινδυνεύοντας από οχιές, σκορπιούς και τσιμπούρια, ο Παντελής Σαλιάρης αναζητεί έναν θησαυρό της φύσης, τις σπάνιες ορχιδέες, για να τις φωτογραφίσει και να τις μελετήσει σε συνεργασία με καθηγητές πανεπιστημίων ολόκληρης της Ευρώπης. Δύο νέα είδη ορχιδέας ωστόσο έμελλε να ανακαλύψει όχι στα μακρινά δάση του Αμαζονίου ή στα οροπέδια του Καυκάσου, αλλά- όσο και αν ακούγεται απίστευτο- στη Χίο!

«Στη Χίο φύονται περισσότερα από εκατό είδη ορχιδέας,πολλά από τα οποία είναι ιδιαίτερα σπάνια» σχολιάζει μιλώντας στο «Βήμα» ο κ. Σαλιάρης, πολιτικός μηχανικός, προϊστάμενος της Τεχνικής Υπηρεσίας των Δήμων και Κοινοτήτων του Νομού Χίου. Ο ίδιος ξεκίνησε πριν από 20 χρόνια να ασχολείται ερασιτεχνικά με τη φωτογραφία φυτών και, όπως δηλώνει, μαγεύτηκε από το κάλλος και τη σπανιότητα των εύθραυστων ανθών της ορχιδέας. Μάλιστα, «κυνηγάει» με πάθος τις λεγόμενες αυτοφυείς του γένους «Οphrys», οι οποίες φυτρώνουν στο έδαφος και- σε αντίθεση με τις τροπικές που πωλούνται ευρέως από τα ανθοπωλεία- είναι σχεδόν αδύνατο να καλλιεργηθούν από τον άνθρωπο!

Ο λόγος είναι ότι οι εν λόγω ορχιδέες είναι αδύνατο να αναπαραχθούν σε συνθήκες θερμοκηπίου, χωρίς έναν ειδικό μύκητα που συμβιώνει με το φυτό στο έδαφος και ένα ειδικό έντομο-επικονιαστή, το οποίο γονιμοποιεί το φυτό μεταφέροντας γύρη. Μάλιστα, το λατινικό όνομα «Οphrys» προέρχεται από το αρχαιοελληνικό «όφρυς», δηλαδή φρύδι, εξαιτίας των τριχωτών άκρων των πετάλων. Αυτά προσομοιάζουν σε θηλυκά έντομα, ώστε να προσελκύουν τα αρσενικά έντομα που λειτουργούν ως επικονιαστές.

Η σπανιότητά τους έχει μετατρέψει τις ορχιδέες σε αντικείμενο μιας διεθνούς μανίας, ανάλογης με αυτήν για τις τουλίπες που κυρίευσε την υφήλιο τον 18ο αιώνα. «Τουρίστες και συλλέκτες που συρρέουν στο νησί συχνά καταγράφουν με GΡS τη θέση των σπάνιων ειδών και επιστρέφουν κρυφά για να τις αφαιρέσουν» σχολιάζει ο κ. Σαλιάρης, προσθέτοντας ότι αυτό είναι καταστροφικό, καθώς σε ορισμένες περιπτώσεις υπάρχουν μόλις δύο ή τρία στελέχη από κάθε είδος! Σε άλλες περιπτώσεις- και καθώς η νομοθετική προστασία είναι πρακτικά ανύπαρκτη- βοσκοί οδηγούν τα κοπάδια τους σε βιότοπους και οι σπάνιοι θησαυροί καταλήγουν να γίνονται… τροφή για κατσίκες και πρόβατα.

Σε κίνδυνο όμως δεν βρίσκονται μόνο οι ίδιες οι ορχιδέες αλλά και οι ορχιδεόφιλοι που τις αναζητούν με μανία! Δεν είναι τυχαία άλλωστε η θρυλική φράση του Πάολο Λιβεράνι , πρώην προέδρου της ιταλικής ορχιδεοφιλικής εταιρείας GΙRΟS, ο οποίος είχε σχολιάσει χαριτολογώντας: «Η “ορχιδεΐτις” είναι μια μεταδοτική και πολύ επικίνδυνη ασθένεια» . Στα σχεδόν είκοσι χρόνια που αναζητεί σπάνιες ορχιδέες ο κ. Σαλιάρης έχει κινδυνέψει αμέτρητες φορές τόσο από τις καιρικές συνθήκες και τα επικίνδυνα ορεινά περάσματα όσο και από τα ερπετά.

Σε ορισμένες περιπτώσεις η κοινότητα των «κυνηγών» έχει θρηνήσει ακόμη και θύματα, δύο από τα οποία ήταν φίλοι του χιώτη μελετητή. «Ο ένας, Ιταλός, σκοτώθηκε σε απόκρημνο μονοπάτι όταν γλίστρησε ψάχνοντας για ορχιδέες.O άλλος, Γερμανός, βρέθηκε νεκρός στα όρη της Γεωργίας, όταν έπεσε θύμα ληστών κατά τη διάρκεια μιας αποστολής για την αναζήτηση ορχιδέων» διηγείται.

Μεγάλος εχθρός της το σαλέπι!

Ο Π. Σαλιάρης ξεκίνησε πριν από 20 χρόνια να ασχολείται ερασιτεχνικά με τη φωτογραφία φυτών και, όπως δηλώνει, μαγεύτηκε από το κάλλος και τη σπανιότητα των εύθραυστων ανθών της ορχιδέας

Βασικός εχθρός της ορχιδέας είναι το σαλέπι, το γνωστό ζεστό ρόφημα στο οποίο οι παραδόσεις των ανατολικών λαών αποδίδουν αφροδισιακές και δυναμωτικές ιδιότητες.

Ο λόγος είναι ότι η περίφημη σκόνη από την οποία παράγεται το ρόφημα προέρχεται από την κονιορτοποίηση των βολβών της ρίζας της αυτοφυούς ορχιδέας.

Μάλιστα, η εν λόγω ορχιδέα είναι γνωστή και ως «σερνικοβότανο», καθώς- σύμφωνα με την παράδοση- όταν πιει τη σκόνη της μια έγκυος γεννά αρσενικό παιδί! Επί αιώνες σαλεπιτζήδες και κομπογιαννίτες από ολόκληρη την Ανατολική Μεσόγειο κατέστρεψαν χιλιάδες ορχιδέες για να παρασκευάσουν το περίφημο «βιάγκρα της φύσης», καθώς για την παρασκευή μόλις ενός κιλού σαλεπιού χρειάζονται περισσότεροι από… 10.000 βολβοί!

Αλλωστε οι εν λόγω βολβοί (που θυμίζουν… όρχεις θαμμένους στη γη) είναι και η αιτία για την οποία η ορχιδέα έλαβε το όνομά της! Σύμφωνα με τον αρχαιοελληνικό μύθο, το φυτό πήρε το όνομά του από τον Ορχι, γιο ενός σατύρου και μιας νύμφης, ο οποίος κατά τη διάρκεια των Βακχικών Μυστηρίων αποπειράθηκε να βιάσει μια ιέρεια και καταδικάστηκε από τους θεούς να μετατραπεί σε λουλούδι, την ορχιδέα.

Οphrys Saliarisii: η «κόρη» του χιώτη ερευνητή

contentsegment_14299813w150_h0_r0_p0_s1_v1jpg.jpg

Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια

Απρ 06 2010

Άρθρα του/της ΑΡΓΥΡΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΟΥ

Βακτήριο παράγει βιοκαύσιμο από βιομάζα

Μια ομάδα Αμερικανών ερευνητών με τη βοήθεια της Συνθετικής Βιολογίας κατάφερε πρόσφατα να τροποποιήσει γενετικά ένα βακτήριο E.coli ώστε να παραγάγει ένα είδος βιοκαυσίμου κατευθείαν από βιομάζα! Και αυτό χωρίς να χρειάζεται καμία άλλη χημική διαδικασία, όπως επεσήμανε ο επικεφαλής της ομάδας Τζέι Κίσλινγκ, που είναι αυθεντία στο χώρο της Συνθετικής Βιολογίας. Μεταξύ των ερευνητών ήταν και ο βιολογικός μηχανικός Έρικ Στιν (φωτογραφία), ο οποίος πάντως παραδέχεται πως πρέπει ακόμη να γίνει πολλή δουλειά ώσπου η διαδικασία να εφαρμοστεί στη βιομηχανία.

 

Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια

Μαρ 24 2010

Άρθρα του/της ΑΡΓΥΡΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΟΥ

Το πιο αρχαίο τεχνικό έργο στην Ελλάδα είναι 23.000 ετών, στην Καλαμπάκα

 23-03-10_395162_1gif.jpeg

Απόψεις από το σπήλαιο της Θεόπετρας κοντά στην Καλαμπάκα, στη Θεσσαλία, όπου οι κατασκευές έγιναν από τους κατοίκους της περιοχής την τελευταία εποχή των παγετώνων!

Το αρχαιότερο μέχρι σήμερα γνωστό τεχνικό έργο στον ελλαδικό χώρο έγινε στο προϊστορικό σπήλαιο της Θεόπετρας, τέσσερα χιλιόμετρα από την Καλαμπάκα της Θεσσαλίας. Η χρονολόγηση του λιθοσωρού – τείχους, που περιορίζει την είσοδο του σπηλαίου κατά τα 2/3 και έγινε με τη μέθοδο της οπτικής φωταύγειας, απέδωσε μια μέση ηλικία 23.000 ετών και πιστοποιεί το έργο της κατασκευής του λιθοσωρού ως το αρχαιότερο όχι μόνο στη χώρα μας αλλά και παγκοσμίως. Η ηλικία συμπίπτει απόλυτα με την ψυχρότερη περίοδο της τελευταίας παγετώδους εποχής και υποδηλώνει ότι το έργο κατασκευάστηκε από τους παλαιολιθικούς οικιστές του σπηλαίου για να προστατευθούν από το δριμύ ψύχος της εποχής.

Το σπήλαιο, που εδώ και 25 χρόνια ερευνά η αρχαιολόγος Αικατερίνη Κυπαρίσση-Αποστολίκα (προϊσταμένη της Εφορείας Παλαιοανθρωπολογίας και Σπηλαιολογίας Νοτίου Ελλάδος), έχει δώσει πολλές πληροφορίες και ευρήματα. Το πρώτο που ανασκάπτεται στη Θεσσαλία και το μόνο μέχρι στιγμής σε όλη την Ελλάδα με συνεχείς ανθρωπογενείς επιχώσεις οι οποίες ξεκινούν από τη Μέση Παλαιολιθική Εποχή και φθάνουν μέχρι το τέλος της Νεολιθικής (3000 π.Χ.). Οπως μάλιστα σημειώνουν οι επιστήμονες, για πρώτη φορά μπορούμε στον ελλαδικό χώρο να δούμε τη μετάβαση από τον παλαιολιθικό στο νεολιθικό τρόπο ζωής.

Οσο για τα ευρήματα, όλα αυτά τα χρόνια ήρθαν στο φως από λίθινα εργαλεία Παλαιολιθικής – Μεσολιθικής και Νεολιθικής Εποχής, κεραμικά νεολιθικά, κοσμήματα από όστρεο, ένα μοναδικό για τον ελλαδικό χώρο χρυσό κόσμημα της Παλαιολιθικής, της Μεσολιθικής και της Νεολιθικής Περιόδου, καθώς και τα περίφημα ανθρώπινα αποτυπώματα της Θεόπετρας που χρονολογούνται στα 130.000 χρόνια.

Τώρα οι μετρήσεις στα εργαστήρια του Δημόκριτου χρονολόγησαν τον τεχνικό λιθοσωρό στην είσοδο ως το αρχαιότερο τεχνικό έργο. Η χρονολόγηση πραγματοποιήθηκε από την ερευνητική ομάδα των Ν. Ζαχαριά, επίκουρου καθηγητή του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, και δρος Ι. Μπασιάκου, διευθυντή ερευνών του ΕΚΕΦΕ «Δημόκριτος».

Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια

Μαρ 12 2010

Άρθρα του/της ΑΡΓΥΡΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΟΥ

Βεργίνα: Στο φως βασιλικοί τάφοι

Ιχνη της βασιλικής ταφής

2010031100449-preview_425x.jpg

«Ο Ηρακλής να σκοτωθεί στα κρυφά μαζί με τη μητέρα του, τη Βαρσίνη, και οι σοροί τους να καλυφθούν με χώμα, ώστε να μην υπάρχει τάφος που να προδίδει τη δολοφονία τους», ήταν η διαταγή που έδωσε ο Κάσσανδρος. Νέα πολύτιμα ευρήματα από τη Βεργίνα φαίνεται ότι «προδίδουν» την ενδοοικογενειακή βασιλική δολοφονία ύστερα από 2.300 χρόνια: μια ασημένια τεφροδόχος υδρία, όμοια με εκείνη από τον τάφο του πρίγκιπα στη Μεγάλη Τούμπα της Βεργίνας, κι ένας εξαιρετικά σπάνιος ασημένιος παναθηναϊκός αμφορέας ήρθαν στο φως σε ανασκαφή που πραγματοποιείται με επικεφαλής την καθηγήτρια Αρχαιολογίας του ΑΠΘ Χρυσούλα Σαατσόγλου – Παλιαδέλη.

Για πρώτη φορά το 2008, σε ανασκαφή στην Αγορά των Αιγών από ομάδα αρχαιολόγων της οποίας ηγείται η κ. Παλιαδέλη, είχε εντοπιστεί κάτω από μια μεγάλη επίχωση, λίγες εκατοντάδες μέτρα από τη βασιλική νεκρόπολη, ένα πολύτιμο ταφικό σύνολο: ένα χρυσό στεφάνι βελανιδιάς, μία χρυσή οστεοθήκη και ίνες από χρυσό ύφασμα. Πρόσφατα, η ίδια ομάδα έφερε στο φως στον ίδιο ανασκαφικό τομέα ένα παρόμοιο ταφικό σύνολο, θαμμένο με τον ίδιο τρόπο. Πρόκειται για εύρημα, όπως τονίζει η κ. Παλιαδέλη στον «Α», «πολύτιμο, σπάνιο και μοναδικό, όπως εκείνο της προηγούμενης χρονιάς».

Το νέο εύρημα ενισχύει τα αρχαιολογικά δεδομένα και δεν ανατρέπει όσα είχαν υποθέσει οι αρχαιολόγοι, ότι, δηλαδή, τα οστά του πρώτου νεκρού ανήκουν στον Ηρακλή, γιο του Μεγάλου Αλεξάνδρου και της Βαρσίνης, που δολοφονήθηκε με εντολή του Κασσάνδρου, προτού αναλάβει, ως τελευταίος Τημενίδης, το θρόνο. Τη θεωρία υποστηρίζει φιλολογικά και η πληροφορία που μεταφέρει ο Ιουστίνος, όσον αφορά τη διαταγή του Κασσάνδρου για τη δολοφονία. «Είμαστε προσεκτικοί με τις ταυτίσεις, αλλά είναι τόσο εξόφθαλμη η μαρτυρία του Ιουστίνου», παρατηρεί η κ. Παλιαδέλη.

«Είμαστε πεπεισμένοι ότι τα δύο πολύτιμα ταφικά σύνολα αποτελούν μέρη της ίδιας ταφικής διαδικασίας, αφού εντοπίστηκαν στο ίδιο βάθος, σε μικρή απόσταση μεταξύ τους, σφραγίστηκαν με την ίδια ενιαία επίχωση και δηλώνουν την ίδια πρόθεση για την “ταφή” τους εκτός νεκροταφείου», τονίζει η κ. Παλιαδέλη. «Οι δύο νεκροί στερήθηκαν ίσως τα πλούσια κτερίσματα που θα τους συνόδευαν, αν προορίζονταν να ταφούν υπό κανονικές συνθήκες στο νεκροταφείο, αλλά τα οστά τους εναποτέθηκαν μετά την καύση τους τυλιγμένα σε πορφυρά ή χρυσοπόρφυρα υφάσματα μέσα σε πολύτιμα οστεοδόχα σκεύη για να “ταφούν” σαν να επρόκειτο για ήρωες-κτίστες, στην καρδιά της πόλης των Αιγών, χωρίς κανένα εμφανές σημάδι να διαιωνίζει τη μνήμη τους».

Η ανθρωπολογική εξέταση των οστών του δεύτερου ταφικού συνόλου αναμένεται να οδηγήσει σε πληρέστερα συμπεράσματα για το φύλο και την ηλικία του/της νεκρού/ής.

Εισήγηση της κ. Παλιαδέλη και των Α. Κυριάκου, Ε. Μητσοπούλου, Α. Τούρτα, Π. Παπαγεωργίου και Γ. Μανιάτη με θέμα το νέο εύρημα θα παρουσιαστεί αύριο (20.00), στο παλαιό κτίριο της Φιλοσοφικής Σχολής του ΑΠΘ, στο συνέδριο για τις ανασκαφές στη Μακεδονία και τη Θράκη.

Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια

Μαρ 10 2010

Άρθρα του/της ΑΡΓΥΡΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΟΥ

Σπάνια ευρήματα στη Νεκρόπολη της Αιανής Κοζάνης

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ. Εκπλήξεις επεφύλασσε η Νεκρόπολη της Αιανής Κοζάνης σε κτερισμένους τάφους της ύστερης εποχής χαλκού, της αρχαϊκής και κλασικής εποχής και σε ταφές των ελληνιστικών χρόνων, που παρά τη σύλησή τους κατά την αρχαιότητα, διατηρούσαν θησαυρούς. Η φετινή σοδειά (κοσμεί την αφίσα της 23ης Αρχαιολογικής Συνάντησης στη Θεσσαλονίκη, 11-13 Μαρτίου) από 50 και πλέον τάφους, τους οποίους αποκάλυψε η ανασκαφή κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας του χώρου για την ένταξη του έργου αποστράγγισης-στέγασης της Νεκρόπολης στο ΕΣΠΑ, επιβεβαιώνει παλαιότερα συμπεράσματα για την κατοίκηση της περιοχής και θέτει νέα ερωτήματα για τις συνήθειες των αρχαίων στην κάποτε κραταιά Αιανή, πρωτεύουσα του ισχυρού βασιλείου της Ελιμιώτιδας.

Μυκηναϊκά έργα τέχνης

Μυκηναϊκά έργα τέχνης, ανάμεσα σε άλλα έργα τοπικής προέλευσης, που εντοπίστηκαν σε κτερισμένες ταφές της ύστερης εποχής του χαλκού (14ος-13ος αι. π.Χ.), ενισχύουν τις υποψίες για την τοποθέτηση των βόρειων ορίων του μυκηναϊκού κόσμου στην Αιανή αντί της Θεσσαλίας, καθώς μυκηναϊκά ευρήματα δείχνουν μια μορφή εγκατάστασης Μυκηναίων στον Αλιάκμονα, εξηγεί η προϊσταμένη της Λ΄ Εφορείας Κλασικών και Προϊστορικών Αρχαιοτήτων κ. Γεωργία Καραμήτρου.

Μαρμάρινα μέλη από κούρους και κόρες σε ταφές της αρχαϊκής – κλασικής εποχής (6ος-5ος αι. π.Χ.), με σημαντικότερο μια μικρή παλάμη αριστερού χεριού από άγαλμα μικρού κούρου, εμπλουτίζουν τη συλλογή της Αιανής και επιβεβαιώνουν την παρουσία στην περιοχή του αγαλματικού αυτού τύπου σε μικρό και μεγάλο μέγεθος.

Μεταξύ των νέων ευρημάτων από 25 ταφές πλούσια κτερισμένες, παρά την επιλεκτική τους σύληση από την αρχαιότητα, είναι: τσαλακωμένες χάλκινες φιάλες με τρύπα στο κέντρο του πυθμένα για το έθιμο των εναγισμών σε νεκρώσιμες και μεταθανάτιες τελετές. Aττικά αγγεία όπως η μελανόμορφη υδρία με παράσταση Αθηνάς και μια ερυθρόμορφη λήκυθος με παράσταση γυναικωνίτη. Ενα πήλινο γυναικείο ειδώλιο που παραπέμπει σε παράσταση επιτόκου. Μια χυτή χάλκινη δεξιά παλάμη, λαβή υδρίας, όμοια με εκείνη από το αρχαϊκό νεκροταφείο της Θέρμης (460-555 π.Χ.) και της υδρίας από την Ποσειδωνία. Μια επιτύμβια στήλη με χαραγμένο το όνομα Κλεταγόρη -η δεύτερη που βρέθηκε μετά την ενεπίγραφη στήλη με το όνομα Κλειόνα – που ανοίγει νέους δρόμους έρευνας στην αρχαία Ανω Μακεδονία για τη θέση και τον ρόλο αυτών των γυναικών.

Αναπάντητο ερώτημα

Το ερώτημα πάντως για τις φτωχά κτερισμένες λακκοειδείς ταφές των ελληνιστικών χρόνων (3ος-2ος π.Χ.), όπου τοποθετούσαν έναν μακεδονικό αμφορέα ή μια οινοχόη στο πάνω μέρος του σώματος, εξακολουθεί να απασχολεί τους αρχαιολόγους. Είναι τάφοι συλητών της μοναδικής σε πλούτο και έργα τέχνης βασιλικής νεκρόπολης, οι οποίοι θάβονταν «κατά χώραν», δηλαδή στον χώρο «εργασίας»; Δεν επιβεβαιώνεται, απαντά η κ. Καραμήτρου, αν και είναι γνωστό πως «μιαροί απόκληροι» διέλυαν τους πλούσιους τάφους της αρχαϊκής και κλασικής εποχής και χρησιμοποιούσαν τα κτερίσματα στους δικούς τους.

Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια

Ιαν 09 2009

Άρθρα του/της ΑΡΓΥΡΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΟΥ

Στο «φως» η μούμια της Βασίλισσας Σεσεστέτ

Κάτω από: ΑΝΑΚΑΛΥΨΕΙΣ

Αιγύπτιοι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν μια μούμια, που πιστεύουν ότι είναι η Βασίλισσα Σεσεστέτ, η μητέρα του Φαραώ Τέτι, που κυβέρνησε την Αίγυπτο κατά τη διάρκεια του 24 πΧ αιώνα.

Μετά από πέντε ώρες προσεκτικής δουλειάς, κατάφεραν να ανοίξουν μία σαρκοφάγο, η οποία είχε ανακαλυφθεί στο νότιο Κάιρο πέρσι.

Μέσα ανακάλυψαν λείψανα, τυλιγμένα σε υφάσματα και φύλλα χρυσού αλλά και αρχαία κεραμικά σκεύη.

Οι αρχαιολόγοι πιστεύουν ότι η σαρκοφάγος είχε ανοιχτεί και παλαιότερα από κλέφτες, που αφαίρεσαν από μέσα πολύτιμα αντικείμενα.

Πηγή: CBBC Newsround

Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια