Μαρ 10 2009

Άρθρα του/της ΑΡΓΥΡΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΟΥ

Τα «καταραμένα» ειδώλια του Ζαν-Λυκ Μουλέν Μια πρωτότυπη έκθεση στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης σε συνεργασία με το Λούβρο και «Το Βήμα»

Κάτω από: ΕΚΘΕΣEΙΣ,ΤΕΧΝΕΣ

 contentsegment_10555134w310_h_r0_p0_s1_v1jpg.jpg

Μια ασυνήθιστη σε σύλληψη και τεχνοτροπία έκθεση του γνωστού γάλλου φωτογράφου και γλύπτη Ζαν-Λυκ Μουλέν «ανοίγει» στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, σε συνεργασία με το Λούβρο και «Το Βήμα», εγκαινιάζοντας κατά τρόπο υποδειγματικό τη μακρόπνοη συνεργασία μεταξύ του γαλλικού και του ελληνικού μουσείου.

Το 2005 το Λούβρο είχε επισημοποιήσει τη σχέση του με τη σύγχρονη τέχνη, επιτρέποντας στον Μουλέν να φωτογραφίσει 24 μικρά, «ταπεινά», λαϊκά γλυπτά και αντικείμενα τέχνης της αρχαιότητας. Επέλεξε ως επί το πλείστον δαίμονες και σκοτεινές θεότητες, άρχοντες του σκότους και του σεξ, τα «καταραμένα» ειδώλια. Με αυτήν την ιδιότυπη έκθεση ο καλλιτέχνης έστησε στο εσωτερικό του Λούβρου ένα δεύτερο, «εικονικό» μουσείο: οι φωτογραφίες, σαν «αντανάκλαση» των πραγματικών έργων της συλλογής του, τοποθετημένες μέσα σε ειδική αίθουσά του, ιδωμένες μέσω του φωτογραφικού φακού, από το βλέμμα ενός σύγχρονου καλλιτέχνη. Ταυτόχρονα, οι φωτογραφίες τυπώθηκαν ανά σελίδα σε ειδικό ένθετο του «Μonde», που προσφερόταν δωρεάν σε ευρύ κοινό. Διάσπαρτες στον χώρο τοποθετήθηκαν στοίβες της ίδιας εφημερίδας, σαν ιδιότυπα γλυπτά: η τρίτη «φάση» της έκθεσης, με την ξεχωριστή σημασία της. Στο Κυκλαδικής Τέχνης γίνεται ακριβής μεταφορά της. Το μόνο που αλλάζει είναι η σχέση της με τη «χάρτινη» έκδοσή της: το Λούβρο συνεργάζεται πλέον με «Το Βήμα» και όχι με τον «Μonde».

Ολα αυτά φαντάζουν ιδιαίτερα αφηρημένα αλλά συγκροτούνται από έναν πολύ συγκεκριμένο λογικό κορμό. Μεταξύ άλλων: το σύγχρονο βλέμμα πάνω στο αρχαίο έργο, που το μεταμορφώνει, η διάχυσή του σε ένα διευρυμένο, λαϊκό κοινό μέσω της εφημερίδας, ο στοχασμός πάνω στη φωτογραφική τέχνη.

Ο Μουλέν βγάζει με ιδιαίτερα λεπτούς χειρισμούς το κάθε αντικείμενο και αγαλματίδιο από τη θέση του (λέγεται ότι προκάλεσε εκνευρισμό σε ορισμένους αρχαιολόγους και συντηρητές του Λούβρου) και το φωτογραφίζει σε ουδέτερο φόντο. Αυτή η ουδετερότητα (και ο μοναδικός φωτισμός της κάθε λήψης) απογυμνώνει το εκάστοτε έργο από τον συμβολισμό και την προκαθορισμένη από τους αιώνες σημασία του. Μέσα στη γυμνότητά του γίνεται φορέας πολλαπλών ερμηνειών. Γίνεται πάλι παράξενο, μοναδικό, ελεύθερο: ανήκει πλέον σε όλους και σε κανέναν. Ο θεατής το εννοεί με τον δικό του, πρωτογενή τρόπο. Η σχέση του με το έργο αλλάζει εντελώς όπως αλλάζει και η φύση του κάθε έργου: η φωτογραφική λήψη το έχει μεταφέρει σε μια άλλη καλλιτεχνική φόρμα. Προσέξτε πώς τα ειδώλια μάς κοιτάζουν κατάματα, αποζητούν επικοινωνία, να τα ακουμπήσουμε, να βγουν από το πλαίσιο της κορνίζας τους. Ακτινοβολούν ερωτισμό.

Από τα 24 έργα της συλλογής του Λούβρου πέντε προέρχονται από την Ανατολή, δέκα από την αρχαία Ελλάδα και τη Ρώμη, πέντε από την Αίγυπτο. Υπάρχουν ακόμη ένας μεσαιωνικός Χριστός και τρία αντικείμενα τέχνης του 16ου και 17ου αιώνα, ανάμεσά τους και η «Αλήθεια» του Μπερνίνι, το μοναδικό επώνυμο καλλιτέχνημα. Με τη συγκεκριμένη επιλογή ο Μουλέν επιχειρεί μεταξύ άλλων έναν διαλογισμό πάνω στις δοξασίες για τις πολιτιστικές μας συγγένειες (Αίγυπτος- Ελλάδα- Ρώμη ως τη σημερινή Γαλλία) και επιπλέον τη δημιουργία ενός νέου αφηγήματος για τη δημιουργία των σωμάτων. Στην πρώτη παρουσίαση του έργου του είχε παρατηρήσει: «Πρόκειται για την ιστορία των σωμάτων,της αναπαράστασής τους». Είναι επίσης και ένας διαλογισμός πάνω στη γλώσσα, που δίνει πάντα την επίσημη ανάγνωση των έργων, μέσα από τα επίσημα σημειώματα των επιμελητών των μουσείων και των αρχαιολόγων. «Ελπίζω σε ένα νέο σώμα,πιο ακτινοβόλο,λιγότερο συμβιβασμένο στην επίσημη καλλιτεχνική ιστορία» μας είπε ο ίδιος. Οπως αναφέραμε και παραπάνω οι στοίβες των εφημερίδων είναι γλυπτά (αν και δεν υπάρχει «ορθή» ανάγνωση της έκθεσης). «Ετσι ορίζεται το οικονομικό πεδίο της καλλιτεχνικής παραγωγής στην εποχή της παντοδυναμίας των προϊόντων και πιο ειδικά των πολιτιστικών προϊόντων». Οι φωτογραφίες στο ένθετο, σε μακέτες αντιμέτωπες, δημιουργούν έναν εικαστικό διάλογο μεταξύ τους, έναν νέο αισθητικό συσχετισμό τους. Η εμπειρία είναι πολλαπλή, περιμένει να τη βιώσουμε.

Τα επίσημα εγκαίνια θα πραγματοποιηθούν στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης,Νεοφύτου Δούκα 4/ Βασ.Σοφίας και Ηροδότου 1,την Πέμπτη 12 Μαρτίου,στις 20.00.Η έκθεση εντάσσεται στο πρόγραμμα Μeditarranee la carte του Κυκλαδικού Μουσείου και του Γαλλικού Ινστιτούτου.Θα διαρκέσει ως τις 26 Απριλίου.

 

Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια




Σχόλια (RSS)

Αφήστε μια απάντηση