Η πιο δημοκρατική τέχνη είναι ο κινηματογράφος. Και ο κυβερνοχώρος είναι ο κατ’ εξοχήν δημοκρατικός χώρος. Στο λεγόμενο downloading διασταυρώνονται αυτές οι δύο διαστάσεις: αμέτρητοι χρήστες του Internet από όλον τον κόσμο μοιράζονται και ανταλλάσσουν μέσω του κυβερνοχώρου τις αγαπημένες τους ταινίες – συνήθως την τελευταία φουρνιά από το Χόλιγουντ – χωρίς χρέωση. Σαν να κατεβάζεις ταινίες από το ράφι ενός εικονικού βιντεοκλάμπ.
Οσοι ασχολούνται με το downloading στην Ελλάδα βλέπουν όλες τις ξένες ταινίες προτού προβληθούν στις κινηματογραφικές αίθουσες. Αυτός είναι ο κύριος λόγος για τον οποίο «κατεβάζουν» έργα: δεν χρειάζεται να περιμένουν το πότε «θα έρθουν στην Ελλάδα». Ο δεύτερος λόγος είναι ότι δεν είναι απαραίτητο να δώσουν ούτε μισό ευρώ για να τις δουν. Ο τρίτος (σχετικός με τον πρώτο) είναι ότι άπαξ και την κατεβάσουν αποφασίζουν πλέον αυτοί το πότε θα τις δουν. Οι ίδιοι τα εξηγούν καλύτερα παρακάτω.
Πάντως οι διάφορες εταιρείες (διανομής κτλ.), τα στούντιο και όσοι ακόμη έχουν συμφέροντα στον κινηματογράφο θα χρειαστεί να αναπροσαρμοστούν. Με την τηλεόραση τα κατάφεραν. Αυτή τη φορά ίσως να τα βρουν πιο σκούρα.
«Ας μου δώσει η Paramount την ταινία μία ημέρα μετά την προβολή της και για 0,5 ευρώ, και τότε θα την αγοράσω νομίμως. Αν καθυστερήσει, θα την κατεβάσω τσάμπα. Δύο ευρώ για να νοικιάσω το DVD;».
Δημήτρης Ζ., 32 ετών, δημοσιογράφος
«Εχω πλέον καμιά πενηνταριά ταινίες στον υπολογιστή μου και έχω καταλάβει ότι δεν έχει νόημα ούτε αυτό. Εφόσον μπορείς να κατεβάζεις μία ταινία σε 20 λεπτά, γιατί να την αποθηκεύεις; Αφού ξέρεις πού βρίσκεται η πηγή, γιατί να τρως χώρο από τον δίσκο σου; Είναι σαν τη βιβλιοθήκη. Εγώ κάνω downloading για να κερδίζω χρόνο. Δεν έχω πάντα χρόνο να πηγαίνω σινεμά. Στο σπίτι μου βλέπω ταινίες στους δικούς μου χρόνους. Πατάω pause, κάνω μια οποιαδήποτε δουλειά και συνεχίζω αργότερα».
Παναγιώτης Π., 35 ετών, δημοσιογράφος
«Μπορείς να βρεις ταινίες που δεν βρίσκεις εύκολα αλλού ή τουλάχιστον όχι χωρίς κόστος. Π.χ., τον “Ανδαλουσιανό σκύλο” του Μπουνιουέλ. Αλλά και για τις σύγχρονες αμερικανικές ταινίες του μέσου όρου (π.χ., το “Crash”) είναι περίπου 6,90 ευρώ το DVD και 7 ευρώ το εισιτήριο στο σινεμά. Γιατί; Μόνο τους καλλιτέχνες σκέφτομαι. Προτιμώ βέβαια το profit participation που παίρνουν οι πραγματικοί δημιουργοί από τις πωλήσεις σε DVD να είναι μεγαλύτερο από ό,τι για τις εταιρείες. Αλλά γίνεται;».
Χριστίνα Π., 38 ετών, οδοντίατρος
«Προτιμώ να δω μια ταινία προτού βγει στο σινεμά. Υπάρχουν βέβαια έργα όπως ο καινούργιος James Bond που λόγω οπτικών εφέ θα προτιμήσω να δω στη μεγάλη οθόνη. Την προηγούμενη εβδομάδα κατέβασα έξι ταινίες: “Gomorra”, “Χ-Files”, “The Bank Job”, “Wall-Υ”, “Narnia ΙΙ”, “Traitor” και μια τηλεοπτική σειρά (“Prison Break”). Και επειδή θέλω να έχουν κάποια ποιότητα, το κάνω με torrent, δηλαδή πληρώνω μια συνδρομή 50 δολαρίων ετησίως».
Θεόφιλος, 35 ετών, υπεύθυνος μηχανογράφησης
«Το σινεμά, έχει καταντήσει ένας τρόπος για να σκοτώνεις την ώρα σου. Ετσι κάνεις και downloading. Επικρατεί η λογική του μίξερ. Κατεβάζεις Ταρκόφσκι, κατεβάζεις και “American pie”. Δεν υπάρχει διαφορά, είναι απλώς εικόνες που περνάνε μπροστά από τα μάτια σου. Περιμένεις κάποια ώρα για να κατεβεί η ταινία και εν τω μεταξύ κάνεις δουλειές στο σπίτι. Αυτή η λογική εισχωρεί και στη θέαση: την ώρα που βλέπεις Ταρκόφσκι πετάγεσαι και μια στιγμή στο ψυγείο! Η Τέχνη πρέπει να είναι ελεύθερη. Αλλά ο δημιουργός πώς προστατεύεται;».
Μάριος Π., 27 ετών, ιδιωτικός υπάλληλος, σκηνοθέτης
«Πρώτα βλέπω τις ταινίες στη μεγάλη οθόνη και ύστερα, αν μου αρέσουν, τις κατεβάζω ώστε να μπορώ να τις ξαναδώ. Πιστεύω ότι είναι πολύ θετικό αυτό που έχει γίνει στις ΗΠΑ και το βίωσα και εγώ στη Νέα Υόρκη πριν από λίγο καιρό: να μπορείς να κατεβάζεις ταινίες από το Internet μέσω της καλωδιακής συνδρομητικής τηλεόρασης. Απολαμβάνεις υψηλότερη ποιότητα, είσαι και νόμιμος. Ελπίζω να γίνει και στην Ελλάδα».
Γιώργος Χ., 25 ετών, έμπορος
Το ΒΗΜΑ, 09/11/2008
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.