Της Ελπίδας Κουτσογιάννη
Κάποια στιγμή, τα οράματα εμπλεκομένων στην εκπαίδευση παραγόντων θα βγουν πραγματικότητα. Κάποια στιγμή το Ελληνικό σχολείο θα πάψει να θεωρείται μία στείρα διαδικασία παροχής γνώσεων, οι οποίες ξεχνιούνται κατά κανόνα λίγους μήνες μετά την επιτυχία εισόδου σε κάποια από τις σχολές ΑΕΙ ή ΤΕΙ.
Κάποια στιγμή θα ξεκλειδώσουν οι πόρτες των Ελληνικών σχολείων για να μπει μέσα η γνώση, η καλλιέργεια, η ελευθερία.
Η γνώση δεν είναι δυνατό να κλειδώνεται. Η γνώση πρέπει να είναι ελεύθερη, να κυκλοφορεί, να διακινείται, να ανταλλάσσεται, να συζητείται, κυρίως δε να αμφισβητείται. Η ιστορία προχώρησε με φωτισμένους ανθρώπους που το βασικό τους μέλημα ήταν η αμφισβήτηση.
Το ελληνικό σχολείο απέχει πολύ από το όραμα. Το ελληνικό σχολείο παραμένει κλειδωμένο. Το ελληνικό σχολείο δεν αμφισβητεί. Αντιθέτως, έτσι όπως είναι δομημένο, στην παρούσα φάση επιβάλλει και προσβάλει. Επιβάλλει ιδέες, επιβάλλει γνώσεις, επιβάλλει συμπεριφορές. Και όταν η γνώση επιβάλλεται, αυτό δεν μπορεί παρά να γίνεται περιοριστικά.
Το ελληνικό σχολείο, δυστυχώς, παραμένει κλειδωμένο σε ιδέες. Ένα σχολείο φοβικό, με σύνδρομα και προκαταλήψεις. Ένα σχολείο με στερεότυπα, που κάθε άλλο παρά έχει ως βασική μέριμνα την ανάπτυξη ελεύθερων ανθρώπων και ελεύθερων προσωπικοτήτων.
Το δυσάρεστο είναι ότι οι παράγοντες της εκπαίδευσης παρακολουθούν απαθείς, στην πλειοψηφία τους την όλη κατάσταση. Οι παράγοντες της εκπαίδευσης μοιάζουν να είναι περιχαρακωμένοι, ο καθένας στις δικές του καταστάσεις. Οι εκπαιδευτικοί, όταν δεν προάγουν αυτή την κλειστοφοβική εντύπωση για το σχολείο, «παλεύουν» για τα δικά τους αποκλειστικά δίκια. Φωτισμένες εξαιρέσεις υπάρχουν, μόνο που είναι μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού. Φωτισμένες εξαιρέσεις υπάρχουν, μόνο που οι φωνές τους πνίγονται στην γενικότερη επιβολή στείρων και εξειδικευμένων γνώσεων.
Οι γονείς είναι εξαιρετικά απορροφημένοι στο να ανταποκριθούν πλήρως στο ρόλο τους. Είναι απορροφημένοι στο να πληρώσουν για να μπορέσουν τα παιδιά τους να λάβουν αυτές τις γνώσεις. Είναι απορροφημένοι στο να προετοιμάσουν τα παιδιά τους να ενταχθούν κανονικά και χωρίς πολλές διαμαρτυρίες και αμφισβητήσεις σε αυτό το εκπαιδευτικό σύστημα. Δεν έχουν άδικο οι γονείς σε αυτή τους την προσπάθεια. Δεν προλαβαίνουν να το σκεφτούν, να το φιλοσοφήσουν. Οι γονείς πρέπει να φροντίσουν να παρέχουν τα πάντα ? από αυτά που το εκπαιδευτικό σύστημα απαιτεί ? στα παιδιά τους.
Από την άλλη οι μαθητές. Εκείνοι που δέχονται τη στείρα γνώση. Εκείνοι που μεγαλώνουν σε ένα σύστημα που παράγει ανθρώπους νευρωτικούς, με φοβίες. Ένα σύστημα που προσπαθεί να παράξει ανθρώπους κλειδωμένους. Γιατί είναι το ίδιο κλειδωμένο.
Η ΕΡΕΥΝΑ 12 Οκτωβρίου 2008
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.