Οι επιστήμονες μέτρησαν, για πρώτη φορά με τόση ακρίβεια, το σχήμα του ήλιου, με βάση στοιχεία που έστειλε το διαστημικό όχημα RHESSI της NASA, και διαπίστωσαν ότι δεν είναι τέλεια σφαίρα. Κατά τη διάρκεια της έντονης ηλιακής δραστηριότητας, ο ήλιος αναπτύσσει ένα φλοιό σαν ένα είδος πεπονιού (μηλοπέπονου), γεγονός που αυξάνει το πεπλατυσμένο σχήμα του στους πόλους και η ακτίνα του ισημερινού του γίνεται ελαφρώς μεγαλύτερη σε σχέση με την ακτίνα στους πόλους του. Η έρευνα των Μάρτιν Φίβιαν, Χιου Χάντσον, Ρόμπερτ Λιν και Ζαμπράν Ζαχίντ, από το πανεπιστήμιο Μπέρκλεϊ της Καλιφόρνιας, εμφανίζεται στο περιοδικό Science, σύμφωνα με την ηλεκτρονική υπηρεσία Science Daily. Ο ήλιος είναι το μεγαλύτερο αντικείμενο και η μέτρηση του ακριβούς σχήματός του δεν είναι εύκολη υπόθεση, έγινε όμως εφικτή από τα στοιχεία του διαστημικού τηλεσκοπίου ακτίνων Χ/ακτίνων γάμμα RHESSI, που εκτοξεύθηκε το 2002 για να μελετήσει τις ηλιακές εκλάμψεις. Αν και δεν επρόκειτο να μελετήσει τη σφαιρικότητα του ήλιου, τελικά αποδείχτηκε πολύτιμο για αυτό το σκοπό, παρατηρώντας συνεχώς τον ηλιακό δίσκο και παρέχοντας στοιχεία, που επέτρεψαν στους επιστήμονες να συλλάβουν το σχήμα του ήλιου με λιγότερα λάθη από κάθε άλλη φορά.
Σύμφωνα με τους ερευνητές η επιφάνεια του ήλιου έχει ανώμαλη δομή, με φωτεινές προεξοχές σε σχήμα δικτύου, όπως στην επιφάνεια ενός πεπονιού. Κατά τις φάσεις έντονης ηλιακής δραστηριότητας, αυτές οι προεξοχές γίνονται εντονότερες και φωτεινότερες στην περιοχή του ισημερινού του ήλιου. Οι προεξοχές αυτές είναι μαγνητικής φύσης και ορίζουν το περίγραμμα γιγάντιων «φυσαλίδων» στην επιφάνεια του ήλιου, όπως στην επιφάνεια ενός βραστού νερού, οι οποίες έχουν διάμετρο περίπου 30.000 χλμ. (διπλάσια από τη Γη) και αποτελούνται από καυτό μαγνητικό πλάσμα. Τα μαγνητικά πεδία στο κέντρο αυτών των «φυσαλίδων» ωθούνται προς τις άκρες, όπου σχηματίζουν τις μαγνητικές προεξοχές, που είναι πιο έντονες στο αποκορύφωμα του ηλιακού κύκλου, όταν ο ήλιος παράγει τα ισχυρότερα μαγνητικά πεδία του. Οι επιστήμονες ήξεραν για αυτό το μαγνητικό δίκτυο εδώ και χρόνια, αλλά όχι για τη σύνδεσή του με την πεπλατυσμένη σφαιρικότητα του ήλιου, μέχρι τα πρόσφατα στοιχεία της αποστολής RHESSI. Μετά την αφαίρεση του αποτελέσματος του ανωτέρω μαγνητικού δικτύου, προκύπτει το «αληθινό» σχήμα του ήλιου, με βάση τις δυνάμεις της βαρύτητας και την κίνησή του.
Η ΕΡΕΥΝΑ 11 Οκτωβρίου 2008
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.