ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ

Ο Kώστας Σγούτας είναι Έλληνας αρχιτέκτονας, από τους σημαντικότερους αρχιτέκτονες του Μεσοπολέμου.
Γεννημένος στην Κωνσταντινούπολη, με καταγωγή από τη Χίο, ήταν ανιψιός του επιφανούς, κατά τον 19ο αιώνα, αρχιτέκτονα πολεοδόμου Λουκά Σγούτα.
Ολοκλήρωσε τις σπουδές του στο Παρίσι, στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης και στο École Centrale des Arts et Manufactures de Paris. Ανήκει στη γενιά αρχιτεκτόνων που συνέβαλαν καθοριστικά στο συγχρονισμό της Ελλάδας με τα νεωτεριστικά κινήματα της Ευρώπης, σε μια περίοδο που ο υπάρχων συντηρητισμός λειτουργεί ανασταλτικά.
Η κοινωνική του δράση υπήρξε ιδιαίτερα έντονη. Διατέλεσε σύμβουλος του Eρυθρού Σταυρού, της Aερολέσχης και άλλων ενώσεων.
Σημαντικός σταθμός στο έργο του είναι η πενταετία 1923-1928, κατά την οποία τελεί διευθυντής της Tεχνικής Yπηρεσίας Eπιτροπής Aποκατάστασης Προσφύγων και επιδίδεται σε πολεοδομικές και χωροταξικές μελέτες για τη Nέα Φιλαδέλφεια και την Kαισαριανή, τη βιομηχανική ζώνη της Nέας Iωνίας, την Aγορά του Bύρωνα και πολλών ακόμη έργων. Συντείνει έτσι στην κοινωνική αναδιάρθρωση της Αθήνας του Μεσοπολέμου, προσεγγίζοντας το κοινωνικό του όραμα.
Η δωδεκαετία 1928-1940 είναι μια ιδιαίτερα δημιουργική περίοδος της σταδιοδρομίας του. Τότε θα σχεδιάσει σημαντικά έργα κοινωνικής πολιτικής, όπως τη Βενιζέλειο Σχολή Καισαριανής, αξιόλογες πολυκατοικίες (Λυκαβηττού 5 και Βαλαωρίτου 32) και επαύλεις, όπως του Κων. Ζάνα στην Εκάλη και του Γ. Ζαρίφη στους Αμπελόκηπους, τη Βιβλιοθήκη Λοβέρδου στην Κηφισιά, τα Κλωστοϊφαντήρια Χαλκίσας κ.α.
Λάτρης της νέας τεχνολογίας αλλά και της παράδοσης του αθηναϊκού κλασικισμού, θα προσαρμόσει τις ευρωπαϊκές κτιριολογικές λύσεις στα δεδομένα της μεσοπολεμικής Ελλάδας και, στο ζήτημα της μορφής, θα ακολουθήσει τον δρόμο της μετάβασης από τον διεθνή μοντερνισμό σε μια πιο μετριοπαθή νεωτερικότητα η οποία κρατά στοιχεία του νεοκλασικισμού, στην περίπτωση των αστικών κτηρίων, και του νεορομαντισμού, στην περίπτωση των προαστιακών και εξοχικών του σπιτιών.
Ο Κώστας Σγούτας πέθανε το 1983 στην Αθήνα, σε ηλικία 86 ετών. Με τη σταδιοδρομία και το έργο του συνέβαλε στην αναβάθμιση του κύρους του επαγγέλματος του αρχιτέκτονα-μηχανικού.