Φωλίτσα
Κάθε χρόνο, τέτοιες μέρες, αναρωτιέμαι: πού θα βρίσκομαι φέτος;
Σε ποιο σχολείο; Με ποιούς μαθητές; Με ποιούς συναδέλφους;
Θα καταφέρω να κάνω μαζί τους όλα όσα λατρεύω; Θέατρο, ζωγραφική, ταινίες, Αγγλικά;
Θα μ’αγαπήσουν; Θα τούς λείψω έστω και λίγο την επόμενη χρονιά που θα είμαι κάπου αλλού;
Θα είμαι αρκετά τυχερή ώστε να τούς εχω ξανά και του χρόνου;
Κάθε χρόνο, το Σεπτέμβριο, ανοίγω ένα νέο κεφάλαιο. Και, δόξα τω Θεώ, κάθε σχολική χρονιά είναι,
τα τελευταία χρόνια, πιο μαγική από την προηγούμενη. Γι’ αυτό και είναι τόσο δύσκολο την επόμενη
να προχωρήσω σε κάτι καινούριο και άγνωστο. Όλα όσα έχω ζήσει, όμως, στα σχολεία την Ηλείας και την Αιτωλοακαρνανίας μού δίνουν τη δύναμη και την αισιοδοξία να μπαίνω κάθε Σεπτέμβριο σε νέες αίθουσες, με νέους μαθητές που πρέπει να μάθω από την αρχή και να προσπαθώ να τούς πείσω πως τα Αγγλικά και η γνώση εν γένει είναι κάτι μαγικό, πως κάθε γνώση είναι ένα ακόμη σκαλοπάτι, ένας ακόμη δρόμος που ανοίγεται μπροστά τους διευρύνοντας τις επιλογές τους.
Καλή σχολική χρονιά, σε όλες τις καρδιές των δασκάλων και καθηγητών εκεί έξω που αγαπούν αυτό που κάνουν.
Καλή τύχη σε όλες τις καρδιές των μαθητών εκεί έξω που λαχταρούν να επιστρέψει ο παλιός τους δάσκαλος ή να τους αγαπήσει ο καινούριος.
Καλή μας τύχη.
Το βιβλίο της ζωής είναι απρόβλεπτο, αλλά και γεμάτο με εκπλήξεις….
Αρχοντούλα
