Μετά από την πρώτη μου εβδομάδα στο νησί, θέλω να γράψω για κάποια πράγματα που μου έκαναν εντύπωση ή που θέλω, απλά, να θυμάμαι. Δεν είναι τόσο συνταρακτικά ή τόσο σημαντικά, αλλά δε θα ήθελα να τα έχω ξεχάσει όταν θα έχει περάσει αρκετός καιρός που δε θα ζω πια εδώ.
- Έχω αποπροσανατολιστεί λίγο, επειδή έχω συνηθίσει (λόγω της Καβάλας και της Θεσσαλονίκης) να θεωρώ ότι η θάλασσα είναι στο νότο. Εδώ η θάλασσα είναι στο βορρά (όπως και στο Ηράκλειο, όπου επίσης έμεινα για λίγο) και ο ήλιος συνεχίζει να βγαίνει από την ανατολή, άσχετα αν εμένα με ξενίζει (λίγο) η θέση της και σκέφτομαι ότι είναι από την άλλη μεριά.
- Στον Εύδηλο δεν έχω δει ούτε ένα αδέσποτο σκύλο! Γάτες αρκετές, σχεδόν οπουδήποτε, αλλά σκύλους μόνο 4 συνολικά (3 είδα, 1 άκουσα) και όλους σε σπίτια ή με λουράκια.
- Η ντοπιολαλιά δεν είναι τόσο έντονη όσο περίμενα. Απ’ ό,τι μου έχουν πει, στα χωριά στο εσωτερικό είναι πιο χαρακτηριστική, αλλά εδώ δεν την έχω ακούσει από πολλούς ανθρώπους και το λίγο που έχω ακούσει μου θυμίζει κάπως τα ροδίτικα και τα κυπραίικα. Περισσότερα σε προσεχές άρθρο, επειδή χθες έκανα και μία σχετική αγορά.
- Πολλά τοπωνύμια, αλλά και επώνυμα ανθρώπων, έχουν κατάληξη σε -ές/-έ (ο τόνος στη λήγουσα). Υποθέτω ότι συμβαίνει είτε λόγω της προέλευσής τους από την αρχαία ελληνική ή λόγω παραφθοράς της κατάληξης -ης/-η. Αν διαβάζει κάποια/ος φιλόλογος, ας μας διαφωτίσει.
- Επίσης αρκετά επώνυμα είναι δηλωτικά επαγγελμάτων (αυτό δεν είναι πρωτότυπο, συμβαίνει παντού) και μάλιστα με κατάληξη -άς (κι εδώ ο τόνος στη λήγουσα).
- Μέχρι τώρα, μπορώ να επιβεβαιώσω αυτά που λέγονται για την ομορφιά του νησιού, καθώς και για το χαλαρό ωράριο. Όχι βέβαια με τις υπερβολές των γελοιογραφιών σχετικά με το δεύτερο (όλοι έχουμε δει το ρολόι που δεν έχει δείκτες φαντάζομαι), αλλά όντως το ωράριο είναι χαλαρό.
- Ακόμη δεν το πιστεύω ότι ήρθα!
Αυτά για την ώρα και, αν έχω κάνει και κάποιο λάθος, μη με κρίνετε αυστηρά, ακόμη παρατηρώ και μαθαίνω. Στο κάτω κάτω, σε οποιοδήποτε μέρος, οι ξένοι βλέπουν διαφορετικά πράγματα και τα συγκρίνουν με τα δικά τους. Πιστεύω ότι το καλύτερο είναι να έχουμε ανοιχτό μυαλό και να δεχόμαστε τον καθένα όπως είναι, χωρίς να τον κρίνουμε ή να θέλουμε να τον αλλάξουμε (όπως θα θέλαμε εξάλλου να δέχονται και οι άλλοι εμάς).
Πηγή – περισσότερα: https://aptlogs4evdilos.wordpress.com/2019/04/17/%ce%bc%ce%af%ce%b1-%ce%b5%ce%b2%ce%b4%ce%bf%ce%bc%ce%ac%ce%b4%ce%b1-%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%b9%ce%ba%ce%b1%cf%81%ce%af%ce%b1/
