Κατηγορία: Ειδήσεις
ΦΩΤΟ-ΑΝΤΙΚΥΘΗΡΑ-620×330

Μηχανισμός των Αντικυθήρων: οι νέες αποκαλύψεις

Οι Έλληνες και ξένοι ερευνητές που συνεχίζουν τη μελέτη του παλαιότερου υπολογιστή της ανθρωπότητας επανέρχονται με νέα ευρήματα, τα οποία ενισχύουν ακόμα περισσότερο το μυστήριο που τον περιβάλλει. Ο Μηχανισμός προέβλεπε τους Πανελλήνιους Αγώνες ?μεγάλα γεγονότα της εποχής- ενώ τα ονόματα των μηνών σ? ένα από τα καντράν ήταν γραμμένα σε κορινθιακή διάλεκτο, γεννώντας υπόνοιες για ενδεχόμενη σχέση με ανάλογες επινοήσεις του Αρχιμήδη.

Ο Μηχανισμός των Αντικυθήρων είναι παλιός μας «γνώριμος» εδώ, στο Technoλογείν, αφού ήταν το θέμα του πρώτου μας αφιερώματος, την άνοιξη του 2007. Τότε είχαμε πρωτομιλήσει γι’ αυτόν (μπορείτε να δείτε εδώ το σχετικό θέμα) με αφορμή τα σημαντικότατα ευρήματα στα τέλη του 2006 και, κλείνοντας, λέγαμε πως, ο πρώτος μηχανικός και χειροκίνητος υπολογιστής της ανθρωπότητας σίγουρα κρύβει πολλές ακόμα εκπλήξεις…

Δεν μας διέψευσε – και, βοηθούντος του ζήλου της διεθνούς διεπιστημονικής ομάδας μελέτης του*, που δρα με ιδιαίτερη αποτελεσματικότητα τα τρία τελευταία χρόνια – είχαμε τους τελευταίους μήνες νέες σημαντικές αποκαλύψεις, που μας υποχρεώνουν να ασχοληθούμε πάλι μαζί του.

Οι ερευνητές έχουν εστιάσει την προσοχή τους κυρίως στις επιγραφές που συνοδεύουν το «μηχανικό» μέρος του Μηχανισμού (εν είδη εγχειριδίου χρήσης, καθώς όλα δείχνουν ότι ο χρήστης, ή οι χρήστες, του δεν ήταν ο κατασκευαστής του, άρα κάποιος έπρεπε να τον/τους ενημερώσει για τον τρόπο λειτουργίας της συσκευής) και με τη βοήθεια των νέων δυνατοτήτων που παρέχει πλέον η τεχνολογία, διαβάζουν συνεχώς νέα γράμματα. Έχουν αναγνωστεί πλέον περισσότεροι από 2000 μικροσκοπικοί χαρακτήρες, σε επάλληλα μεταλλικά στρώματα, παραμορφωμένα από τη διάβρωση, και «αποκρυπτογραφούνται» λέξεις που φωτίζουν μυστήρια κι ανατρέπουν τα ως τώρα δεδομένα.

Η «ώρα» των Πανελλήνιων Αγώνων…

clip_image002

Όπως, για παράδειγμα, την άποψη ότι ένα από τα μικρά «καντράν» στην πίσω πλευρά του Μηχανισμού έδειχνε τον κύκλο του Καλίππου – δηλαδή, το πολλαπλάσιο (4×19 = 76 έτη) του Μετωνικού Κύκλου.

Όμως, οι επιγραφές που διαβάστηκαν με τη βοήθεια των προηγμένων μηχανημάτων, έδειξαν ότι πρόκειται για ένα «ρολόι» με αποστολή τη μέτρηση του χρόνου τέλεσης των Πανελληνίων Αγώνων της αρχαιότητας, των «στεφανιτών» όπως λέγονταν, καθώς οι νικητές μετά τη νίκη τους στεφανώνονταν.

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες ήταν, βέβαια, οι γνωστότεροι και μακροβιότεροι απ’ όλους, αφού επέζησαν ως την εποχή μας, όμως, υπήρχαν ακόμα τα Ίσθμια στην Κόρινθο, τα Νέμεα στη Νεμέα, τα Πύθεια στους Δελφούς και τα Νάια στη Δωδώνη.

Οι νέες ανακαλύψεις των ερευνητών του Μηχανισμού των Αντικυθήρων φωτίζουν αφενός τη μεγάλη σημασία που έδιναν οι χρήστες του στους «Στεφανίτες» Πανελλήνιους Αγώνες (που εμφανίζονται στο μικρό καντράν), αλλά και την προέλευση του χρήστη ή του κατασκευαστή, ο οποίος χρησιμοποιεί την κορινθιακή διάλεκτο για την αναγραφή των μηνών στον κύκλο του Μέτωνα (μεγάλο καντράν). Ο μικρός κύκλος χωρίζεται σε τέσσερα τεταρτημόρια. Στο εσωτερικό του καθενός υπάρχουν δύο σύμβολα: το ένα είναι κοινό για όλα – πρόκειται για το «L» σύμβολο για τη λέξη «έτος».

Στη συνέχεια, βλέπουμε γράμματα από το Α ως το Δ που συμβολίζουν το πρώτο, δεύτερο, τρίτο και τέταρτο έτος, ανάλογα με τη συχνότητα τέλεσης κάθε αγώνα. Έξω από το καντράν υπάρχουν τα ονόματά τους: στο έτος 1 διαβάζουμε τα Ίσθμια και τους Ολυμπιακούς Αγώνες, στο έτος 2 τα Νέμεα και τα Νάα (ή Νάια), στο έτος 3 τα Ισθμια και τα Πύθια και στο έτος 4 πάλι τα Νέμεα και κάποια ακόμη, η ονομασία των οποίων δεν έχει ακόμα αναγνωριστεί.

persides

Περσείδες: Η εντυπωσιακή «βροχή» των αστεριών

2018 08 10T075031Z 548858448 RC1917A6D600 RTRMADP 3 METEOR SHOWER AUSTRIA

Η πιο θεαματική θερινή -αν όχι ετήσια- βροχή από «πεφταστέρια», οι διάττοντες Περσείδες, θα κορυφωθούν σήμερα το βράδυ προς τα χαράματα της Δευτέρας, στον νυχτερινό ουρανό της χώρας μας και γενικότερα του βορείου ημισφαιρίου.

Επειδή, μάλιστα, υπάρχει Νέα Σελήνη στις 11 Αυγούστου, δηλαδή το φεγγάρι θα απουσιάζει από τον ουρανό, ο οποίος θα είναι σκοτεινός, θα είναι ευκολότερο να παρατηρήσει κανείς τα φετινά «πεφταστέρια», που θα ανταμείψουν όσους ξενυχτήσουν για να τα δουν (με αναμενόμενο ρυθμό 60 έως 70 την ώρα).

Οι Περσείδες είναι μια από τις πιο εντυπωσιακές βροχές διαττόντων του έτους, καθώς τα «πεφταστέρια» τους είναι γρήγορα και φωτεινά, διαθέτοντας συνήθως μακριές πύρινες «ουρές».

Σύμφωνα με τη NASA, το ρεκόρ τους ήταν το 1993, όταν είχαν καταγραφεί περίπου 300 μετέωρα την ώρα, ενώ και πέρυσι έφθασαν κατά τόπους έως τα 200 μετέωρα την ώρα.

Εμφανίζονται σε όλα σχεδόν τα σημεία του ουρανού και όχι σε ένα συγκεκριμένο, μολονότι φαίνεται να προέρχονται κυρίως από τα βόρεια-βορειοανατολικά, από την περιοχή του αστερισμού του Περσέα, από όπου πήραν και το όνομά τους.

Πηγή: REUTERS/Heinz-Peter Bader

Τα μετέωρα αρχίζουν να πέφτουν αραιά από τις 17 Ιουλίου περίπου, πυκνώνουν σταδιακά και διαρκούν έως τις 24 Αυγούστου. Μετά τα μεσάνυχτα και όσο πιο κοντά στην ώρα που χαράζει, τόσο πιθανότερο είναι να δει κανείς με γυμνά μάτια τα συγκεκριμένα «πεφταστέρια» οπουδήποτε στον ουρανό.

Οι Περσείδες -που καταγράφηκαν για πρώτη φορά από κινέζους αστρονόμους το 36 μ.Χ. – προκαλούνται από τα σωματίδια σκόνης που αφήνει πίσω της η τεράστια ουρά, μήκους δεκάδων εκατομμυρίων χιλιομέτρων, του κομήτη 109Ρ/Σουίφτ-Τατλ, που διασταυρώνεται με την τροχιά της Γης.

Ο κομήτης, ο οποίος ανακαλύφθηκε το 1862 από τους αστρονόμους Λιούις Σουίφτ και Χόρας Τατλ (των οποίων φέρει το όνομα), διαθέτει ένα τεράστιο πυρήνα διαμέτρου περίπου 26 χιλιομέτρων, πολύ μεγαλύτερο από τον αστεροειδή με διάμετρο δέκα χιλιομέτρων, ο οποίος έπεσε στη Γη πριν από 66 εκατ. χρόνια και εξαφάνισε τους δεινόσαυρους.

Ο κομήτης 109Ρ/Σουίφτ-Τατλ είναι το μεγαλύτερο γνωστό ουράνιο σώμα που περνάει από τη Γη κατά τακτά χρονικά διαστήματα. Για τελευταία φορά εισήλθε στην εσωτερική περιοχή του ηλιακού μας συστήματος το Δεκέμβριο του 1992, ενώ χρειάζεται περίπου 133 χρόνια για να πραγματοποιήσει μια πλήρη περιφορά γύρω από τον Ήλιο. Σήμερα βρίσκεται σε απόσταση σχεδόν πέντε δισεκατομμυρίων χιλιομέτρων και το επόμενο κοντινό πέρασμα του από τη Γη αναμένεται το 2126, ενώ δεν φαίνεται να αποτελεί απειλή για τον πλανήτη μας στο προβλέψιμο μέλλον.

Τα μετέωρα, που συνήθως έχουν βάρος μικρότερο από ένα γραμμάριο, εισέρχονται στη γήινη ατμόσφαιρα με ταχύτητα σχεδόν 60 χλμ. το δευτερόλεπτο και αναφλέγονται σε ύψος περίπου 100 χλμ., οπότε και αρχίζουν να γίνονται ορατά από τους παρατηρητές.

Καθώς πλησιάζουν προς το έδαφος με μεγάλη ταχύτητα, διαλύονται από την τριβή και την υπερθέρμανση (1.650 βαθμοί Κελσίου), αφήνοντας πίσω τους φωτεινά ίχνη.

Το «κλειδί», σύμφωνα με τους ειδικούς, για να δει κανείς -ακόμη και να φωτογραφήσει- μια βροχή διαττόντων, είναι το οπτικό πεδίο του να περιλαμβάνει ένα όσο γίνεται μεγαλύτερο τμήμα σκοτεινού ουρανού. Και ασφαλώς να έχει ελεύθερο χρόνο και υπομονή, καθώς μπορεί να χρειασθεί να περιμένει.

Πηγή: www.cnn.gr

Πηγή – περισσότερα: http://www.ergo1.gr/articles/persides-2018/

What Is the Nobel Prize

Το Νόμπελ φυσικής 2018 απονεμήθηκε στην ανάπτυξη της φυσικής με λέιζερ

nobel-2018

Τρεις φυσικοί βραβεύτηκαν το 2018 με το βραβείο Νόμπελ στη Φυσική, μεταξύ των οποίων και στην Donna Strickland από τον Καναδά, που είναι η 3η γυναίκα που βραβεύεται για πρώτη φορά μετά από 55 χρόνια.  Η Donna Strickland είναι η τρίτη μετά τη Marie Curie

, η οποία το κέρδισε το 1903 (μοιράστηκε το βραβείο με τον σύζυγό της Pierre Curie και τον Antoine Henri Becquerel για την έρευνά τους πάνω στη ραδιενέργεια.), και τη Maria Goeppert-Mayer, που κέρδισε το βραβείο το 1963 για τις ανακαλύψεις της πάνω στους πυρήνες των ατόμων

Η Δρ Strickland (1/4 του βραβείου) μοιράζεται το φετινό βραβείο με τον Arthur Ashkin (1/2) από τις ΗΠΑ και τον Gerard Mourou (1/4), από τη Γαλλία για τις ανακαλύψεις τους στον τομέα της φυσικής λέιζερ.

Ο Δρ. Arthur Ashkin (Bell Laboratories) ανέπτυξε μια τεχνική λέιζερ που περιγράφεται ως οπτική λαβίδα, η οποία χρησιμοποιείται για τη μελέτη βιολογικών συστημάτων.

Οι Gerard Mourou (École Polytechnique και University of Michigan) και Donna Strickland (University of Waterloo) άνοιξαν το δρόμο για τους πολύ σύντομους και πιο έντονους παλμούς λέιζερ που δημιουργήθηκαν ποτέ. Και η τεχνική τους έχει βρει πολλές εφαρμογές, συμπεριλαμβανομένης και της χειρουργικής επέμβασης των ματιών με λέιζερ

Πριν από το πρωτοποριακό έργο της Strickland και του Mourou, η μέγιστη ισχύς των παλμών λέιζερ ήταν περιορισμένη επειδή, όταν έφταναν σε υψηλές εντάσεις, θα κατέστρεφαν το υλικό που χρησιμοποιήθηκε για την ενίσχυση της ενέργειας.

Για να το πετύχουν αυτό, οι ερευνητές αύξησαν την χρονική διάρκεια των παλμών λέιζερ για να μειώσουν την μέγιστη ισχύ τους, στη συνέχεια τους ενίσχυσαν και τελικά τους συμπίεσαν χρονικά (πιο βραχύς παλμός), οπότε η ένταση του φωτός αυξάνεται υπερβολικά.

Όταν ένας παλμός λέιζερ συμπιέζεται στο χρόνο και γίνεται μικρότερος, τότε ‘πακετάρεται’ περισσότερο φως σε ένα μικρό χώρο. Αυτή η τεχνική αυξάνει δραματικά την ένταση του παλμού.

laser-heat-nobel

Η τεχνική των Strickland και του Mourou, που ονομάζεται Ενίσχυση Παλμού με Περικοπή (Chirped Pulse Amplification CPA), έγινε στάνταρ μέθοδος για τα λέιζερ υψηλής έντασης. Βρήκε επίσης χρήση στη θεραπεία με λέιζερ που στοχεύει τον καρκίνο και στα εκατομμύρια των διορθωτικών χειρουργικών επεμβάσεων των ματιών με λέιζερ που εκτελούνται κάθε χρόνο.

optical-tweezers

Ο Arthur Ashkin έκανε πραγματικότητα ενός ονείρου των φυσικών. Εφηύρε τις οπτικές λαβίδες με λέιζερ με τις οποίες οι φυσικοί «πιάνουν» σωματίδια, άτομα, ιούς και ζωντανά κύτταρα. Αυτό το νέο εργαλείο επέτρεψε στον Ashkin να πραγματοποιήσει την μετακίνηση φυσικών αντικειμένων χρησιμοποιώντας την ώθηση της ακτινοβολίας. Κατάφερε λοιπόν με το φως του λέιζερ να ωθήσει μικρά σωματίδια προς το κέντρο της δέσμης και να τα κρατήσει εκεί. Έτσι ανακαλύφθηκαν οι οπτικές λαβίδες.

askin-light-trap

Ο Ashkin εργάστηκε αρχικά για να σπρώξει με το φως του λέιζερ μικρά σωματίδια προς το κέντρο της δέσμης και να τα κρατήσει εκεί.

Στη συνέχεια, το 1987, χρησιμοποίησε τις λαβίδες για να συλλάβει ζωντανά βακτηρίδια χωρίς να τα βλάψει. Η τεχνική χρησιμοποιείται τώρα ευρέως για να μελετήσει το μηχανισμό της ζωής.

Σε μια δήλωση του, το Αμερικανικό Ινστιτούτο Φυσικής (AIP) έδωσε συγχαρητήρια σε όλους τους νικητές, προσθέτοντας: «Οι αμέτρητες εφαρμογές που έγιναν δυνατές από την εργασία τους, όπως η χειρουργική επέμβαση ματιών με λέιζερ, τα λέιζερ υψηλής ισχύος PetaWatt)  (10 15  Watt)   και η ικανότητα παγίδευσης και μελέτης μεμονωμένων ιών και βακτηριδίων, υπόσχονται νέες εφαρμογές στο μέλλον.

Το βραβείο συνοδεύεται με 1.000.000 περίπου δολάρια.

Πηγή – περισσότερα: http://www.ergo1.gr/articles/nobel-2018-for-physics/

sprei-wifi

Ερευνητές ανέπτυξαν σπρέι που μετατρέπει το κάθε αντικείμενο σε… κεραία WiFi!

Ερευνητές στις ΗΠΑ βρήκαν ένα τρόπο να μετατρέπουν σε κεραία κάθε επιφάνεια μέσω…ψεκασμού της με ένα ειδικό σπρέι.

Μία αιτία που η εποχή του Διαδικτύου των Πραγμάτων έρχεται με πιο αργό βηματισμό από τον επιθυμητό, είναι η δυσκολία το κάθε αντικείμενο να αποκτήσει μια κεραία, έτσι ώστε να συνδέεται ασύρματα στο διαδίκτυο.

Οι ερευνητές των Τμημάτων Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Επιστήμης Υλικών & Μηχανικής του Πανεπιστημίου Ντρέξελ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό “Science Advances”, ανέπτυξαν ένα δισδιάστατο μεταλλικό νανο-υλικό με την ονομασία MXene, το οποίο μπορεί να ψεκασθεί με σπρέι σε μια επιφάνεια και να δημιουργήσει πάνω της μια πολύ λεπτή και αόρατη κεραία.

Η λεπτότερη έως τώρα κεραία από MXene είναι μόνο 62 νανόμετρα (δισεκατομμυριοστά του μέτρου), περίπου 1.000 φορές πιο λεπτή από ένα φύλλο χαρτί. Οι ψεκασμένες κεραίες λειτουργούν εξίσου καλά με τις πολύ μεγαλύτερες σημερινές κεραίες, που χρησιμοποιούνται στις κινητές συσκευές και στα μόντεμ-ρούτερ ασύρματης σύνδεσης.

 

 

«Πρόκειται για μια πολύ συναρπαστική ανακάλυψη, επειδή υπάρχει μεγάλο δυναμικό γι’ αυτού του είδους την τεχνολογία. Η δυνατότητα να ψεκάζεις μια κεραία πάνω σε μια εύκαμπτη επιφάνεια ή να την κάνεις διαφανή, σημαίνει ότι θα μπορούμε να στήσουμε δίκτυα σε πολλά νέα μέρη και έτσι να αναπτυχθούν νέες εφαρμογές και νέοι τρόποι συλλογής δεδομένων, που ούτε καν είναι δυνατό να φαντασθούμε σήμερα», δήλωσε ο καθηγητής Καπίλ Νταντεκάρ του Τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών.

«Η νέα τεχνολογία θα επιτρέψει την πραγματικά αφανή ενσωμάτωση των κεραιών στα καθημερινά αντικείμενα, πράγμα ζωτικό για το αναδυόμενο Διαδίκτυο των Πραγμάτων», πρόσθεσε.

Το MXene (από καρβίδιο του τιτανίου) ανακαλύφθηκε το 2011 και έκτοτε μελετώνται οι ιδιότητές του. Μεταξύ άλλων, μπορεί να διαλυθεί σε νερό, ώστε να χρησιμοποιηθεί σε μορφή μελανιού (για την εκτύπωση της κεραίας) ή βαφής (για σπρέι). Είναι ένα υλικό με εξαιρετική αγωγιμότητα ηλεκτρικού ρεύματος, κάτι που τους επιτρέπει να μεταδίδει ραδιοσήματα, ακόμη κι αν η κεραία δεν είναι τίποτε περισσότερο από ένα λεπτότατο επίστρωμα πάνω σε ένα αντικείμενο.

«Ακόμη και διαφανείς αντένες με πάχος μόλις μερικών δεκάδων νανομέτρων είναι ικανές να επικοινωνούν αποτελεσματικά», δήλωσε η ερευνήτρια ‘Αζια Σαρίτσεβα.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, η κεραία από MXene είναι πολύ καλύτερη από τις πειραματικές κεραίες από άλλα δισδιάστατα υλικά: π.χ. 50 φορές καλύτερη σε σχέση με τις κεραίες από γραφένιο και 300 φορές ανώτερη σε σχέση με τις κεραίες από μελάνι αργύρου, όσον αφορά την ποιότητα της ασύρματης μετάδοσης.

Πηγή: www.matrix24.gr

Πηγή – περισσότερα: http://www.ergo1.gr/articles/wifi-spay/

Άνοιγμα μενού
Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση