Παραπληροφόρηση των πολιτών – Κρίση των Μ.Μ.Ε.

ΓΡΑΦΕΙ: Η ΜΑΡΙΑΝΝΑ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ.

Παραπληροφόρηση ονομάζεται η συστηματική προσπάθεια διάδοσης ιδεών, αρχών, δογμάτων, καθώς και ψευδών ειδήσεων με στόχο τον αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης. Η παραπληροφόρηση, λοιπόν, είναι από τα κυριότερα προβλήματα που έχουν προκύψει εξαιτίας της κρίσης των Μ.Μ.Ε.

Μέχρι πρόσφατα τα μέσα ενημέρωσης είχαν αποκτήσει ισχύ λόγω της επιρροής που ασκούσαν στο πλήθος. Αντίθετα, όμως, πλέον εξαιτίας των οικονομικών προβλημάτων, έχουν εξαρτηθεί πλήρως οικονομικά από το κράτος. Η άμεση οικονομική βοήθεια, οι φορολογικές απαλλαγές έχουν οδηγήσει στην κρατικοποίησή τους, με αποτέλεσμα την υποταγή τους στα πολιτικά συμφέροντα της εξουσίας, αλλά και τη μετατροπή τους σε προπαγανδιστικό μηχανισμό. Επιπλέον, η χρήση της παραπληροφόρησης εξυπηρετεί τις φιλοδοξίες όχι μόνο του κράτους, αλλά και του ίδιου του δημοσιογράφου, ο οποίος εξασφαλίζει κύρος, εξουσία, επιρροή σε διάφορους τομείς των Μ.Μ.Ε., καθώς και αύξηση κερδών από πολιτικούς και οικονομικούς παράγοντες. Άρα η υποταγή των Μ.Μ.Ε. και η στρατολόγηση των δημοσιογράφων έχουν ως απόρροια τη δέσμευσή τους, που συνεπάγεται την επίτευξη των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων και όχι τη σωστή ενημέρωση του κοινωνικού συνόλου. Από τη άλλη πλευρά, βέβαια, και το χαμηλό μορφωτικό επίπεδο, η ελλιπής εξειδίκευση ορισμένων δημοσιογράφων, που δεν αναγνωρίζουν την αξία και τη σοβαρότητα του επαγγέλματος τους, οδηγούν πολλές φορές στην παραπληροφόρηση του κοινού.

Η σοβαρότητα, λοιπόν, του φαινομένου είναι δεδομένη και αποδεικνύεται από τις οδυνηρές συνέπειές του σε όλους τους τομείς της κοινωνικής ζωής. Πρώτα από όλα άμεση απόρροια της παραπληροφόρησης είναι η απομάκρυνση των ανθρώπων από την αλήθεια και από τα πραγματικά προβλήματα που πλήττουν τον κόσμο. Γενικότερα, η παραπληροφόρηση στηριζόμενη στην προπαγάνδα παγιδεύει το νου και τη ψυχή, προκαλώντας πλύση εγκεφάλου στο κοινό. Με αυτόν τον τρόπο παθητικοποιείται το άτομο, αδρανοποιείται το πνεύμα του και χάνεται στη μάζα, χωρίς προσωπικότητα και κριτική ικανότητα. Επιπλέον, όπως στα σχολεία όταν διαδίδεται μια ψευδής πληροφορία με ρατσιστικό περιεχόμενο, για παράδειγμα, και με σκοπό είτε να βλάψει κάποιο συγκεκριμένο άτομο είτε να προκαλέσει αναταραχή ανάμεσα στους μαθητές, έτσι και η παραπληροφόρηση των Μ.Μ.Ε. προκαλεί άσκοπη αναστάτωση στο πλήθος. Προξενεί, δηλαδή, εθνικιστικές εξάρσεις, ρατσιστικά φαινόμενα, καθώς επίσης φανατισμούς και μισαλλοδοξία. Φυσικό επακόλουθο, λοιπόν, είναι η ιδεολογική χειραγώγηση της κοινής γνώμης, αλλά και η νόθευση της πολιτικής συνείδησης. Κάθε μορφή προπαγάνδας δημιουργεί ανισότητες, θέτει περιορισμούς, εμπόδια και δεσμεύει την ελευθερία του λόγου, τις αντιλήψεις και τα πιστεύω του κάθε ανθρώπου, πλήττοντας μ’ αυτό τον τρόπο το δημοκρατικό πολίτευμα. Τα μέσα ενημέρωσης εκμεταλλεύονται, επίσης, την αδύναμη ομάδα της νεολαίας, γκρεμίζοντας τα ηθικά υπόβαθρα της και οδηγώντας την στη χρήση βίας και στην απαξίωση των πράξεων της.

Τέλος, η παραπληροφόρηση δεν είναι μόνο η διάδοση ψευδών ειδήσεων, η υποβάθμιση και η απόκρυψη ορισμένων πτυχών της είδησης και η παραποίηση της αλήθειας, αλλά και η ενίσχυση του καταναλωτισμού και του υλιστικού τρόπου ζωής, μέσω της εμπορικής της μορφής, δηλαδή τη διαφήμιση.

Εν κατακλείδι, η παραπληροφόρηση των Μ.Μ.Ε. έχει ως στόχο τη διάδοση ιδεών και αντιλήψεων, μέσω συκοφαντιών, φημολογιών και παρεμβάσεων στην είδηση, που αποσκοπούν να επηρεάσουν τη σκέψη, τις ενέργειες και γενικότερα τη κοινωνική συνοχή, επιδιώκοντας πάντοτε την επιβολή αυταρχικών καθεστώτων. Αυτός είναι εξάλλου και ο λόγος που αποτελεί το χειρότερο μέσο χειραγώγησης των λαών.