Το ζήτηµα της αναπαραγωγικής κλωνοποίησης του ανθρώπου βρίσκεται σήµερα στο επίκεντρο του διεθνούς ενδιαφέροντος λόγω της ταχείας και έντονης διάδοσης φηµών, περί του ότι ήδη έχουν γεννηθεί ή πρόκειται να γεννηθούν στο εγγύς µέλλον άνθρωποι µε τη µέθοδο αυτή.
Η αναπαραγωγική κλωνοποίηση βασίζεται στην τεχνική της πυρηνικής µεταφοράς, δηλαδή στην αντικατάσταση του πυρήνα του ωαρίου από τον πυρήνα ενός ώριµου σωµατικού κυττάρου. Στη συνέχεια εφαρµόζονται χηµικά ή ηλεκτρικά ερεθίσµατα και µερικές φορές το νέο αυτό ωάριο αρχίζει να διαιρείται, ως εάν να επρόκειτο για φυσιολογικά γονιµοποιηµένο ωάριο. Εάν συνεχιστούν οι διαδοχικές διαιρέσεις τότε η εµβρυϊκή ανάπτυξη ενδέχεται να φτάσει στο στάδιο που προηγείται της εµφύτευσης (βλαστοκύστη). Εάν σε αυτό το στάδιο πραγµατοποιηθεί η µεταφορά στη µήτρα ενός θηλυκού, ενδέχεται να εµφυτευτεί, η εµβρυϊκή ανάπτυξη να συνεχίσει, κι ίσως µάλιστα να οδηγήσει και την γέννηση του νέου οργανισµού (κλώνου).
Εποµένως, η τεχνική της πυρηνικής µεταφοράς µπορεί να θεωρηθεί ως απόπειρα αναπαραγωγικής κλωνοποίησης, µόνον εφόσον το ωάριο-λήπτης του γενετικού υλικού του σωµατικού κυττάρου εµφυτεύεται στη µήτρα που θα το κυοφορήσει. Πρέπει, ωστόσο, να τονισθεί ότι όλα τα θηλαστικά που έχουν γεννηθεί µέχρι σήµερα µε την µέθοδο της αναπαραγωγικής κλωνοποίησης, παρουσιάζουν σοβαρές ή και απρόβλεπτες διαταραχές της υγείας τους.
Με αυτό το δεδοµένο, κάθε απόπειρα εφαρµογής της µεθόδου στον άνθρωπο θα ισοδυναµούσε, κατ’ ανάγκη, µε µετατροπή της γυναίκας, αλλά και του ενδεχόµενου παιδιού / «κλώνου» σε πειραµατόζωα. Έτσι, η διεθνής επιστηµονική κοινότητα εκτιµά σήµερα ως κατεξοχήν επισφαλή, για βιοϊατρικούς λόγους, την εφαρµογή της µεθόδου
της αναπαραγωγικής κλωνοποίησης στον άνθρωπο.
Σηµειώνεται επιπροσθέτως ότι η εν λόγω µέθοδος θα οδηγούσε σε αδικαιολόγητη σπατάλη βιολογικών πόρων, καθώς θα απαιτούνταν πειραµατισµοί σε εκατοντάδες ωάρια που προϋποθέτουν ένα υψηλό βιολογικό κόστος για τον οργανισµό της γυναίκας, εξ αιτίας της επιβεβληµένης ορµονοθεραπείας, οι µακροχρόνιες συνέπειες της οποίας είναι ακόµη άγνωστες.
Η βιοϊατρική κοινότητα αλλά και µεγάλο µέρος της κοινωνίας, εστιάζουν το ενδιαφέρον τους στη χρησιµοποίηση της µεθόδου της πυρηνικής µεταφοράς µε σκοπό την ανάπτυξη θεραπειών για ανίατες µέχρι σήµερα ασθένειες, θεραπειών που δεν απαιτούν εµφύτευση του κλωνοποιηµένου σωµατικού κυττάρου στη µήτρα κάποιας γυναίκας.
Δείτε επίσης την Έκθεση της Εθνικής Επιτροπής Βιοηθικής
Πηγή άρθρου: http://www.bioethics.gr/
