Ο χώρος του νηπιαγωγείου αποτελεί έναν μικρόκοσμο της κοινωνίας, όπου τα παιδιά καλούνται να εκφράσουν τα συναισθήματά τους για πρόσωπα ή / και καταστάσεις που βιώνουν καθημερινά. Για την προσέγγιση της αφηρημένης έννοιας των συναισθημάτων, πρόκειται να χρησιμοποιηθεί ένα παραμύθι του Μάνου Χατζιδάκι. Αναλυτικότερα, το παραμύθι, εξελίσσεται σε ένα νησί στο οποίο συμβιώνουν όλα τα συναισθήματα, ώσπου μια μέρα αναγκάζονται να το εγκαταλείψουν. Η αγάπη, λοιπόν, η πρωταγωνίστρια της ιστορίας, ζητά την βοήθεια των ποικίλων συναισθημάτων (πλούτος, αλαζονεία, λύπη, ευτυχία) για να μεταβεί κι εκείνη σε άλλο χώρο. Κανείς δεν την παίρνει μαζί του εκτός από έναν ηλικιωμένο κύριο, με τον οποίο δεν πρόλαβε καν να γνωριστεί. Αφιχθείσα σε άλλο τόπο μαθαίνει πως ο κύριος που τη βοήθησε ήταν ο χρόνος, γιατί μόνο αυτός έχει την ικανότητα να καταλάβει πόσο σημαντική είναι η αγάπη στις ζωές των ανθρώπων.