23 Απριλίου 1857,
Αν και ήμουν μαζί του από τις πρώτες μέρες της έναρξης της Επανάστασης, λίγο καιρό μετά μού εξομολογήθηκε το δύσκολο παρελθόν του υπηρετώντας στην αυλή του Αλή Πασά.
Το 1821 προτού αρχίσει ο μεγάλος αγώνας παντρεύτηκε την Γκόλφω Ψαρογιαννοπούλου και απέκτησε μαζί της και δύο παιδιά, την Πηνελόπη και την Ελένη, οι οποίες είχαν έναν ετεροθαλή αδελφό, τον Σπυρίδωνα, μητέρα του ήταν η Εγκολπία Σκυλοδήμου. Ο Γιώργης φυγάδεψε την οικογένειά του στη νήσο Κάλαμο.
Ήμουν στο πλάι του Γιώργη σε κάθε μάχη του Αγώνα που πήρε μέρος, από τα Άγραφα και το Μεσολόγγι στην Αράχωβα έως και την υπεράσπιση της Ακρόπολης της Αθήνας το 1827.
Ο καπετάνιος μου οχύρωσε την πόλη σωστά και ακολούθησε το ένστικτό του, η Κυβέρνηση, όμως, μάς έστειλε δύο νέους στρατηγούς να βοηθήσουν ονόματι Κόρχαν και Τζώρτς φέρνοντας μαζί τους ένα από τα πιο φρικτά πράγματα που υπάρχουν, τη διχόνοια. Οι αρχιστράτηγοι μάλωναν για την τακτική που θα ακολουθήσουμε και αυτό δημιούργησε αναταράξεις στο στρατόπεδο, αν και ο Γιώργης πάντα ήταν εκεί να «φέρει» την ειρήνη.
Το μοιραίο βράδυ, όμως, στις 22-23 Απριλίου ενώ ο ίδιος ήταν βαριά άρρωστος, πήγε να σταματήσει τις εχθροπραξίες των Κρητικών με τους Οθωμανούς, γιατί είχαν λάβει εντολή να μην πυροβολήσουν, εάν δεν τους δοθεί η διαταγή. Δυστυχώς, μια σφαίρα τον βρήκε στην κοιλιά, οι γιατροί μας δεν μπορούσαν να κάνουν κάτι και έτσι ένας μεγάλος ήρωας πέθανε, ο γνωστός σε όλους γιός της καλόγριας.
Πηγές:
