Η Δόμνα Βισβίζη γεννήθηκε το 1783 στην Αίνο, σημαντικό λιμάνι της Ανατολικής Θράκης, από εύπορη οικογένεια. Το 1808 παντρεύτηκε τον μυημένο στη Φιλική Εταιρεία πλοίαρχο Χατζη-Αντώνη Βισβίζη. Το κάλεσμα του 1821 ήταν αρκετό για την οικογένεια Βισβίζη, ώστε να εγκαταλείψει την άνετή της ζωή και να αφιερωθεί στον Αγώνα. Έτσι, το ιστορικό μπρίκι «Καλομοίρα» σαλπάρει ακολουθώντας πιστά ως το τέλος τον άνεμο της Επανάστασης.
Η «Καλομοίρα» συνδράμει στις ναυμαχίες της Λέσβου, της Σάμου και του Αγίου Όρους. Τον Δεκέμβριο του 1821 παραλαμβάνει από τον Άθω τον Εμμανουήλ Παππά, που τελικά πεθαίνει από καρδιακή προσβολή πάνω στο σκαρί της, καθώς τον μετέφερε στην Ύδρα. Το 1822 λαμβάνει μέρος στις πολεμικές επιχειρήσεις για την κατάληψη του φρουρίου της Λαμίας, όπου ο Βισβίζης σκοτώνεται «μυστηριωδώς». Η Δόμνα γίνεται αμέσως καπετάνισσα και θαλασσομάχος. Συμμετέχει στην πολιορκία του φρουρίου του Ευρίπου διαδραματίζοντας καθοριστικό ρόλο. Στην Εύβοια μάχεται, δείχνοντας αυταπάρνηση και γενναιότητα. Κερδίζει τον σεβασμό πολλών ανδρών, του Ανδρούτσου, του Υψηλάντη, του Νικηταρά… Είναι μια σπουδαία ηρωίδα της οποίας τα κατορθώματα έγιναν δημοτικό τραγούδι και υμνήθηκαν!
Όταν πια, το 1824, δεν μπορεί να συντηρήσει οικονομικά το πλοίο, το παραχωρεί στην κυβέρνηση. Η Βισβίζη άστεγη και πάμφτωχη περιπλανιέται με τα 5 παιδιά της και εγκαθίσταται σε Ύδρα, Ναύπλιο, Μύκονο. Αλληλογραφεί με την Ελληνική Διοίκηση ζητώντας βοήθεια. Με την απονομή βοηθημάτων λαμβάνει σύνταξη 30 δραχμών το μήνα-τόσο θεώρησαν πως άξιζε η προσφορά της στον Αγώνα(!) Το 1845 καταλήγει στον Πειραιά, όπου και πεθαίνει το 1850. Αν και το έργο της ήταν ισάξιο με της Μπουμπουλίνας, η ίδια έμεινε στην αφάνεια. Πράγματι, η «Ιστορία» τη λησμόνησε, όμως η θάλασσα της Ελευθερίας που τόσο αγάπησε, πάντα θα υποκλίνεται στην αγέρωχη καπετάνισσα της «Καλομοίρας», Δόμνα Βισβίζη.
Πηγές: Αίνιτες
«ΔΟΜΝΑ ΒΙΣΒΙΖΗ», Εφημερίς των Κυριών, Φεβρουάριος 1896, σελίδες 2-4
Λησμονημένες Μορφές – Δόμνα Βισβίζη – Ανακτήθηκε από: ertflix
Εθνολογικό Μουσείο Θράκης
Ευχαριστούμε την κυρία Μάρω Βασιλειάδου για την παραχώρηση των πηγών και τη βοήθειά της
