8 Μαρτίου. Όλοι γνωρίζουμε τι γιορτάζουμε κάθε χρόνο εκείνη την ημέρα. Η παγκόσμια ημέρα της Γυναίκας, ένα αφιέρωμα στο ωραίο φύλο. Σήμερα, αυτή η γιορτή είναι ευρέως γνωστή, όμως λίγοι γνωρίζουν την ιστορία της, που έχει τις ρίζες της βαθιά στο παρελθόν του εργατικού κινήματος.
Στις 8 Μαρτίου 1857, στη Νέα Υόρκη, οι εργάτριες των υφαντουργείων ξεκινούν απεργία και διαδηλώσεις οι οποίες χαρακτηρίστηκαν για το μέγεθος και τη μαχητικότητά τους. Τα αιτήματά τους ήταν οι ανθρώπινες συνθήκες εργασίας και η μείωση του ωραρίου, καθώς οι γυναίκες εργάζονταν περίπου 16 ώρες την ημέρα και ο μισθός τους ήταν σημαντικά μικρότερος από των ανδρών. Έτσι, εκτός από τα κύρια αιτήματά τους, ζητούσαν και την εξίσωση των δύο φύλων.
Η απεργία της 8ης Μαρτίου ήταν η αρχή για τη μάχη κατά των φυλετικών διακρίσεων, της ανισότητας και της εκμετάλλευσης των εργαζομένων. Οι εργοδότες, με τον φόβο μιας γενικής εργασιακής εξέγερσης, απαντούν με μαζικές απολύσεις, χρησιμοποιούν ακόμα και την αστυνομία και οι διαδηλώσεις πνίγονται στο αίμα.
Η ημέρα της Γυναίκας γιορτάστηκε για πρώτη φορά στις 28 Φεβρουαρίου 1909, με πρωτοβουλία του Σοσιαλιστικού Κόμματος των ΗΠΑ και μετά από δύο χρόνια υιοθετήθηκε από τη Σοσιαλιστική Διεθνή. Στη Ρωσία το 1917 η φεμινίστρια Αλεξάνδρα Κολοντάι έπεισε τον Λένιν και καθιερώθηκε η 8η Μαρτίου ως επίσημη αργία. Παγκοσμίως, θεσπίστηκε από τον ΟΗΕ το 1975 ως ημέρα ανάδειξης των γυναικείων δικαιωμάτων.
Σήμερα, η μέρα αυτή έχει αρχίσει να χάνει το νόημά της, όσον αφορά τους αγώνες των γυναικών και έχει εμπορευματοποιηθεί. Έγινε μία ακόμα ευκαιρία, για να δείξουν με δώρα την αγάπη τους οι άντρες…
