Η Ευανθία Ρεμπούτσικα γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κάτω Αχαΐα Πατρών. Σήμερα αναμφισβήτητα αποτελεί μεγάλη ελληνίδα μουσικό και συνθέτρια. Ολοκλήρωσε τις μουσικές σπουδές της στην Αθήνα, στο Ωδείο Αθηνών, και στη συνέχεια φοίτησε στο Ελληνικό Ωδείο και στην École Normale de Musique. Συνεργάζεται με σπουδαίους Έλληνες συνθέτες και ερμηνευτές, καθώς και με τη Σύγχρονη Ορχήστρα της ΕΡΤ.
Τι σας κέντρισε το ενδιαφέρον στη σύνθεση και την εκτέλεση μουσικής; Πώς αποφασίσατε να ασχοληθείτε με αυτήν;
Η μελέτη, η εξάσκηση και η αγάπη για την μουσική ήρθε πολύ νωρίς στην ζωή μου. Ξεκίνησα τις σπουδές μου στην μουσική, διαλέγοντας το βιολί σε μικρή ηλικία. Με τα αδέρφια μου δημιουργήσαμε το κουαρτέτο των αδερφών Ρεμπούτσικα δίνοντας συναυλίες. Μοιραζόμασταν την αγάπη μας προς τη μουσική. Η σύνθεση μπήκε στη ζωή μου σαν κάτι το απόλυτα φυσιολογικό, σαν να ήταν κάπου εκεί και περίμενε να συναντηθούμε. Ήθελα να εξωτερικεύσω τα συναισθήματα και τις σκέψεις μου, να εκφραστώ μέσα από τις νότες.
Τι μπορεί να αποτελέσει πηγή έμπνευσης για εσάς;
Ποτέ δεν έχει ξεκινήσει η έμπνευσή μου από το κεφάλι, αλλά πάντα με χτυπά εδώ μπροστά, στην καρδιά και στο στήθος. Μέσα από το ένστικτό μου, τη διαίσθησή μου, χωρίς «πρέπει» και κανόνες, ταξιδεύω, ξαλαφρώνοντας την ψυχή μου. Μια μυρωδιά, μια εικόνα που θα με συγκινήσει, θα μου θυμίσει κάποια αγαπημένη ή ακόμα και στενάχωρη στιγμή. Όλα μπορεί να είναι έμπνευση. Τα βιώματα μου, η πορεία της ζωής μου, οι μνήμες μου, υπήρξαν πάντα πηγή έμπνευσης.
Θεωρείτε ότι το είδος μουσικής που εκπροσωπείτε, έχει απήχηση στους νέους;
Κυρίως στους νέους. Σε εκείνους που μπορούν να συγκινηθούν και να μας ακολουθήσουν στα ταξίδια του μυαλού και της καρδιάς. Δυστυχώς, στην Ελλάδα δεν δίνεται βάρος στην καλλιτεχνική παιδεία. Είναι φυσιολογικό τα παιδιά να έχουν τα δικά τους ακούσματα, όμως, η ορχηστρική μουσική πάντα βρίσκει τρόπο να τρυπώσει στην ψυχή μας. Πρέπει οι νέοι να την αναζητήσουν.
Θα προτρέπατε έναν νέο να ασχοληθεί επαγγελματικά με την κλασσική μουσική;
Και βέβαια θα τον προέτρεπα, αρκεί να ξέρει πως πρέπει να προετοιμαστεί για έναν μεγάλο αγώνα. Αν έχει τη θέληση, τη δύναμη, το κουράγιο, η ενασχόληση με την μουσική θα φέρει την λύτρωση, την ευτυχία στην ζωή του. Θα συνομιλήσει με τον εαυτό του και θα ανακαλύψει έναν εντελώς καινούργιο τρόπο σκέψης και επιβίωσης. Ακόμα, όμως, θα τον συμβούλευα να ανοίξει τα φτερά του στο εξωτερικό, σε άλλες πατρίδες και χώρες. Ίσως εκεί αντιμετωπιστεί η προσπάθεια του με μεγαλύτερη αξιοκρατία. Να ταξιδεύει και ποτέ να μην σταματά να μελετά.
Ποιες είναι οι σκέψεις ή τα συναισθήματά σας, όταν παίζετε μουσική;
Στη σκηνή νιώθω γαλήνη και λύτρωση, γιατί εκείνη την ώρα βρίσκομαι σε μια άλλη διάσταση. Είναι κάτι που με έχει βοηθήσει πολλές φορές και στη ζωή μου, στην καθημερινότητά μου. Μπορεί να έχω περάσει μια ημέρα πολύ δύσκολη, πολύ απαιτητική. Όταν, όμως, ανέβω στην σκηνή, ακουμπώ το βιολί μου και τα ξεχνώ όλα. Πολλές φορές στις συναυλίες, με τους μουσικούς, πειράζουμε τα κομμάτια, τα παίζουμε με διαφορετικό τρόπο. Η σκηνή είναι από μόνη της ένα ταξίδι, μια ελευθερία που σου δίνει νέες εικόνες και έμπνευση.
