Γιώργος Μούκος

ΜΑΡΙΑ ΠΟΥΛΙΟΥ

Οι Sediment Bruise αποτελούν αναμφίβολα ένα από τα πλέον γνωστά συγκροτήματα που ενσαρκώνουν την indie-post-rock μουσική. Μία μπάντα από τη Θεσσαλονίκη, με αρκετές επιτυχίες, μας ταξιδεύει στον σαγηνευτικό κόσμο της μουσικής. Αποτελείται από έξι μέλη: τον Βαγγέλη Μουδούρη να επικρατεί στα φωνητικά, τον Νίκο Νικολαΐδη να συνοδεύει στα φωνητικά καθώς και τα πλήκτρα, τον Παναγιώτη Γιαννούδη να επιδεικνύει το ταλέντο του στο μπάσο, τον Σωτήρη Φωτεινήτσογλου στο βιολί. Τέλος, ο Γιώργος Μούκος, από τον οποίο είχαμε την τιμή να πάρουμε συνέντευξη, συμμετέχει στο συγκρότημα από το 2003 και συμβάλλει με τη συνοδεία των ντραμς.

Τι ήταν αυτό που σας ώθησε να εκφραστείτε μέσω της μουσικής;

Η μουσική είναι από τους πρώτους τρόπους έκφρασης, μαζί με τη ζωγραφική. Κάθε μικρό παιδί θα προσπαθήσει να τραγουδήσει ένα τραγουδάκι που του άρεσε ή θα κοπανήσει κάτι που κάνει θόρυβο. Εμένα αυτό το κοπάνημα μου άρεσε.

 

Πώς συνδεθήκατε με τα υπόλοιπα μέλη του συγκροτήματος και πώς πήρατε την απόφαση για την δημιουργία των Sediment Bruise;

Η γνωριμία ήταν καθαρά προϊόν τύχης και το ότι βρεθήκαμε κάποιοι άγνωστοι τη σωστή στιγμή στο κατάλληλο μέρος. Είχα γνωριστεί πρώτα με τον αρχικό μπασίστα του συγκροτήματος, με πρότεινε στα παιδιά, γιατί ταιριάξαμε σαν χαρακτήρες αμέσως. Το ίδιο συνέβη και με τα υπόλοιπα μέλη της μπάντας.

 

Ήταν δύσκολο για σας να συνδυάσετε τις σπουδές σας με τη μουσική;

Καθόλου! Ανέκαθεν αυτά ήταν τελείως διακριτά μέσα μου. Άλλο χώρο καταλάμβανε η μουσική στη ζωή μου και άλλο οι σπουδές. Η μέρα έχει αρκετές ώρες για να είναι κάποιος καλός και στα δύο.

 

Πώς αποφασίσατε να ασχοληθείτε με τα ντραμς και από ποια ηλικία ξεκινήσατε να παίζετε πιο επαγγελματικά;

Ξεκίνησα να παίζω ντραμς στην ηλικία των δεκατεσσάρων. Έχει κάτι μαγικό αυτό το όργανο. Είναι η αίσθηση ότι όλοι βασίζονται πάνω σου στο να είναι στο ρυθμό, να συγχρονιστούν και να μπορέσουν να αναδείξουν τις ικανότητές τους. Επιπλέον είναι εξαιρετικός τρόπος εκτόνωσης για τα πολλά εφηβικά νεύρα.

Επαγγελματικά, θα πω, ότι δεν έπαιξα ποτέ. Από την άποψη ότι δε χρειάστηκε ποτέ να βιοποριστώ μέσω της μουσικής και πάντα το έκανα, επειδή αγαπούσα την τέχνη (εξ ου και ο όρος «ερασιτέχνης»).

 

Όσον αφορά το συγκρότημα, ποια ιστορία κρύβεται πίσω από τη δημιουργία του και από πού εμπνευστήκατε το όνομά του;

Εμπνευστής του ονόματος είναι ο κιθαρίστας του συγκροτήματος, Νίκος Νικολαΐδης. Σημαίνει αυτό που μένει στη ψυχή κάποιου μετά από ένα τραγικό γεγονός. Ουσιαστικά, είναι το κατάλοιπο που έχει μείνει, αφού έχει περάσει ο πόνος του γεγονότος. Δεν υπάρχει καμία ιδιαίτερη ιστορία πίσω από τη δημιουργία της μπάντας. Κάποιοι άνθρωποι που ταίριαζαν τα μουσικά τους χνώτα θέλησαν να συνθέσουν μουσική. Όλες οι μπάντες την ίδια ιστορία έχουν. Δηλώσεις του στυλ «γεννήθηκα» για να παίζω μουσική γίνονται μόνο για εντυπωσιασμό.

 

Από πού εμπνέεστε τα τραγούδια σας και τι αυτά διηγούνται;

Πηγή έμπνευσης είναι η καθημερινή ζωή. Το πώς βιώνει ο καθένας μας τις διάφορες καταστάσεις που εμφανίζονται μπροστά του καθημερινά. Δε θεωρήσαμε ποτέ ότι πρέπει να καταφύγουμε στον κόσμο του φανταστικού για να αντλήσουμε έμπνευση. Ειδικά τα τελευταία χρόνια έχουμε βιώσει όλοι καταστάσεις που μέχρι πρότινος ούτε να φανταστούμε μπορούσαμε.

 

Ποιοι είναι οι μελλοντικοί στόχοι του συγκροτήματος; Προσανατολίζεστε σε κάτι πιο επαγγελματικό;

Τέλη Οκτωβρίου με αρχές Νοεμβρίου θα γίνει το πρώτο μας τουρ στα Βαλκάνια περνώντας από τη Βουλγαρία, Β. Μακεδονία, Σερβία, Ουγγαρία και Ρουμανία. Η περιοδεία αυτή θα μαγνητοσκοπηθεί και θα γίνει μουσικό ντοκιμαντέρ. Αν όλα πάνε καλά, από το 2020 θα αρχίσουμε τη δημιουργία του τέταρτου δίσκου μας και θα οργανώσουμε κάποιες συναυλίες ακόμα στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

Για να γίνει κάτι πιο «επαγγελματικό» θα πρέπει να οδηγήσει σε βιοπορισμό από αυτό, κάτι που δεν είναι εύκολο και δεν φαίνεται εφικτό στο προσεχές μέλλον.

 

Τι συμβουλή θα δίνατε σε έναν νέο που θέλει να ασχοληθεί επαγγελματικά με τη μουσική;

Να το κάνει με όλη του τη δύναμη και την ψυχή αλλά να το κάνει γι’ αυτόν. Όχι για τα λεφτά, όχι για τη φήμη και τους οπαδούς αλλά μόνο γιατί θα αισθάνεται πως αυτό θέλει να κάνει. Μόνο έτσι θα το κάνει σωστά.