28η Οκτωβρίου 1940

Πρόταση διδακτικής προσέγγισης  της επετείου της 28ης Οκτωβρίου 1940, με υλικό το οποίο μπορεί να αντληθεί όλο από το παρόν ιστολόγιο.

 

Βλέπουμε από τη σελίδα video,  το βίντεο: “28η Οκτωβρίου 1940 – ένα αληθινό παραμύθι” για να εισάγουμε τα παιδιά στα γεγονότα του  ελληνοϊταλικού πολέμου  όπως και το  βίντεο για τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο (άνοδος των δυνάμεων του άξονα μέχρι την επικράτηση των συμμαχικών δυνάμεων).

Αναφορά στα γεγονότα του   πολέμου μέσα από φωτογραφικό  υλικό.

 

 Ακούμε τον Εθνικό ύμνο και τα  τραγούδια: Βάζει ο Ντούτσε τη στολή του και Γυναίκες Ηπειρώτισσες στη σελίδα “Τραγούδια”

Φύλλα εργασίας γλώσσας και μαθηματικών.

Αλλά εστιάζουμε στην ειρήνη μέσα από ποικίλες δραστηριότητες, όπως:

Διαβάζουμε από σελίδα  “βιβλιοπροτάσεις” τα παρακάτω βιβλία:

Το  ταξίδι του Αριστοτέλη, και

Η πόλη που έδιωξε τον πόλεμο 

Ακούμε από σελίδα “τραγούδια” τα τραγούδια: ο μικρός στρατιώτης και μάνα θα τους περιμένει.

 

Προκαλούμε συζήτηση αφού κοιτάξουμε με προσοχή την

 “οικογενειακή” φωτογραφία του Λιθουανού

Evaldas Ivanauskas.

 

 

 

Παρατηρούμε τον πίνακα του Πικάσο “Γκερνίκα”, αναφέρουμε το γεγονός που στάθηκε αφορμή για τη δημιουργία του έργου, εστιάζουμε στα χρώματά  του  και  προσπαθούμε  να ανακαλύψουμε τα  μηνύματα που ο καλλιτέχνης θέλει να εκφράσει.

Εκτυπώνουμε και χρωματίζουμε το περιστέρι της ειρήνης του Πάμπλο Πικάσο και στο γράφημα της ειρήνης αφού  εξηγήσουμε τα σύμβολα, μετράμε και κυκλώνουμε το σωστό αριθμό (1 -5) που κάθε σύμβολο εμφανίζεται  στο πάνω μέρος του φύλλου εργασίας .


Διαβάζουμε το ποίημα του Νικηφόρου Βρεττάκου: “Ο στρατιώτης” και το αξιοποιούμε διδακτικά.

 

 

 

 

“Σ΄ όλη μου τη ζωή, ήμουν  στον πόλεμο.

Μέσα σε χαρακώματα γιομάτα βροχή όταν έβγαινε ο ήλιος.

Τη νύχτα, περνούσα ποτάμια.

Στο ένα μου χέρι, στο ένα μου πόδι, στο μέτωπο, επίδεσμοι.

Στο άλλο μου χέρι, στο άλλο μου πόδι, στο στήθος μου, λάσπες.

Στα μάτια μου, μόνο σιωπή και παράπονο.

Στα χείλη μου ανάμεσα ένα τριαντάφυλλο κι απ΄ αυτό,

κρεμασμένο, σαν ένας γυλιός,

με τα υπάρχοντα όλης μου της ζωής εδώ κάτω,

ένα χαμόγελο”.