Η Μάρω Παρασκευούδη μού ζήτησε να μιλήσω για τις αλλαγές στο ωρολόγιο πρόγραμμα του Λυκείου σε ό,το αφορά τις τέχνες στην εκπαίδευση. Η τοποθέτησή μου γράφτηκε με το νου στο πλαίσιο των διεθνών εξελίξεων. Διαβάστε εδώ όλο το άρθρο “Έχει, τελικά, σημασία να διδάσκονται καλλιτεχνικά στο σχολείο;”
Μια κάποια ατζέντα
Την εβδομάδα από τις 25-31 Μαΐου 2020 γιορτάστηκε η Παγκόσμια Εβδομάδα Τεχνών στην Εκπαίδευση, μια πρωτοβουλία της Unesco και του World Alliance for Arts Education. Στο διαφημιστικό βίντεο Why Arts Education matters διαβάζουμε “We all have an artistic soul”. Ας ξεκινήσουμε από κει.
Δεν είμαστε όλοι καλλιτέχνες, αλλά γεννιόμαστε δημιουργοί. Η παιδεία και ό,τι μας διαμορφώνει στόχο έχει να φέρει τη δημιουργικότητα στο προσκήνιο της ζωής. Τη δημιουργικότητα, όμως, όπως επισημαίνει ο Ken Robinson, που συνεργάζεται με τη νοημοσύνη, που δεν περιορίζεται στις τέχνες αλλά τέμνει εγκάρσια όλο το εκπαιδευτικό πρόγραμμα μιας χώρας, που θέτει σε εφαρμογή τη φαντασία ώστε να οδηγεί στη δράση και στην υπηρεσία του κοινού καλού.Το πιο πρόσφορο περιβάλλον είναι η καλλιτεχνική παιδεία.
Το 2010 στο Παγκόσμιο Συνέδριο στη Σεούλ συνοψίστηκαν οι αρχές και οι δράσεις για την ενίσχυση και εδραίωση των Τεχνών στην Εκπαίδευση (Seoul Agenda). Δέκα χρόνια μετά ξεκινά, εν μέσω καραντίνας, συζήτηση για την εφαρμογή της Ατζέντας. Οι διαφορές μεταξύ ηπείρων είναι τεράστιες σε ό,τι αφορά την πρόσβαση των μαθητών στην καλλιτεχνική παιδεία, κυρίως στο δημόσιο σχολείο, και οφείλονται σε διαφορετικούς λόγους. Προέχει η ακαδημαϊκή αριστεία, οι τέχνες είναι πολυτέλεια, υπάρχει έλλειμμα στη χρηματοδότηση κ.λπ. Το αίτημα διεθνώς παραμένει ο εκδημοκρατισμός της εκπαίδευσης γενικά, η άμεση και ελεύθερη πρόσβαση στις τέχνες για όλους τους μαθητές ειδικά.
Είναι ένας αγώνας που πρέπει να συνεχιστεί, γιατί οι τέχνες δεν είναι για τους λίγους. Όλα τα παιδιά έχουν δικαίωμα συμμετοχής στην πολιτιστική και καλλιτεχνική ζωή βάσει της Διεθνούς Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού. Στην Ελλάδα, όμως, άλλη ατζέντα ισχύει. Ο διεθνής διάλογος δεν είναι έχει ιδιαίτερη βαρύτητα. Στα καθ’ ημάς, απλώς δεν ήταν δημοφιλές μάθημα. Όποιος επιθυμεί ας ασχοληθεί ιδιωτικά και επί πληρωμή. Θα καταλάβετε τι ακριβώς εξοβελίζεται από το Λύκειο στη χώρα μας αν δείτε το βίντεο της Παγκόσμιας Εβδομάδας. Καλή μας δύναμη.
Νατάσα Μερκούρη, φιλόλογος,
υπεύθυνη μαθητικού θεατρικού ομίλου
“Βλέμμα εφήβων”
Αφήστε μια απάντηση