Ευχαριστούμε πολύ την κα Μαίρη Τσίνου για τη φιλοξενία στο ethnos.gr. Χαιρόμαστε κάθε φορά που βρισκόμαστε με ανθρώπους που μας ακούν και μας καταλαβαίνουν. Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο.
«Περπατούσα μια μέρα,
συννεφιασμένο απόγευμα θυμάμαι ήταν,
σε δάσος καμένο.
Κοιτούσα έκπληκτος τα αποκαΐδια.
Δεν ήταν συνηθισμένα,
όχι από φωτιά δημιουργημένα.
Στράφηκε η ματιά μου εντελώς τυχαία προς την άλλη κατεύθυνση.
Και τότε είδα εσένα.
Μια αλεπού με φωτιά στα μάτια της.
Την φωτιά που είχαν χάσει αυτά τα δέντρα.
Είχες ένα χαμόγελο σαν να ήθελες κάτι να μου δείξεις.
Άρχισες να περπατάς αργά προς την αντίθετη κατεύθυνση από αυτή που κοιτούσες.
Και όμως εγώ σε έχασα γρήγορα.
Σκέφτηκα, σίγουρα κάποιο λάθος έχω κάνει.
Άρχισα να τρέχω προς την ίδια κατεύθυνση με εσένα.
Ακολούθησα μόνο τα ίχνη σου, μόνο αυτά μπορούσα να δω.
Κάποια στιγμή μια όψη μου έκοψε την φόρα
Ήσουν εσύ, έξω από αυτό το δάσος και κοιτούσες μια μαύρη θάλασσα.
Και τότε κατάλαβα τι ακριβώς κατέστρεψε τα δέντρα»
Ποίημα του μαθητή Στέλιου Γιαννακουλόπουλου για την παράσταση PLAN(et) B: Περιβάλλον και κοινωνική δικαιοσύνη
Αφήστε μια απάντηση