Feed
Άρθρα
Σχόλια

Voices of the Earth: Θέατρο – Περιβάλλον  –  Κοινωνική δικαιοσύνη

Συνέντευξη του Rush Rehm,  Καθηγητή Θεάτρου, Παραστατικών Τεχνών και Κλασικής Φιλολογίας, καλλιτεχνικό διευθυντή του Stanford Repertory Theater, Stanford University, στη Νατάσα Μερκούρη

O Rush Rehm είχε στενές σχέσεις με την Ελλάδα ήδη από τότε που ολοκλήρωνε τις μεταπτυχιακές του σπουδές στη δεκαετία του ’70. Δεν υπήρξε μόνο άνθρωπος των γραμμάτων αλλά και της δράσης. Το 2019 με την ομάδα του Stanford Repertory Theatre, ως καλλιτεχνικός διευθυντής της, ανέβασε το πρωτότυπο έργο Voices of the Earth, σύνθεση κειμένων με θέμα το περιβάλλον, την κλιματική αλλαγή και την κοινωνική δικαιοσύνη. Στο πλαίσιο της ευρύτερης συνεργασίας του με το Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, ως μέλος της διεθνούς συμβουλευτικής επιτροπής του στηρίζει το πρόγραμμα θεατρικής παιδείας «Βλέμμα εφήβων», το οποίο φέτος ασχολείται με το παραπάνω θέμα και θα εντάξει στην έρευνα και την παράστασή του Plan(et) B το Voices of the Earth.

Πέρα από το κατεπείγον της κλιματικής αλλαγής, υπήρχε κάτι άλλο που σας παρακίνησε να δημιουργήσετε το πρόγραμμα Voices of the Earth;

Κατ’ αρχάς, να πω ότι οργανώνω και συντονίζω το καλοκαιρινό θεατρικό πρόγραμμα του Stanford Repertory Theatre εδώ και χρόνια. Το 2019 αποφασίσαμε να υλοποιήσουμε μια σειρά δράσεων με θέμα το περιβάλλον, αντιδρώντας έτσι στην κλιματική κρίση. Κι έτσι, ετοιμάσαμε την παράσταση Voices of the Earth (Φωνές της Γης), μια σύνθεση απόψεων διαφόρων ανθρώπων αλλά και των τοποθετήσεών τους στο θέμα της περιβαλλοντικής κρίσης, με διαφορετικό και εξατομικευμένο τρόπο. Είχε την υποστήριξη και εντάχθηκε στο θερινό φεστιβάλ, του οποίου το πρόγραμμα ήταν, προφανώς, άμεσα συνδεδεμένο με την περιβαλλοντική κρίση. Η κεντρική ιδέα ήταν να συλλέξουμε απαντήσεις, σκέψεις, φιλοσοφικές τοποθετήσεις, ποιητικά κείμενα, επιστημονικές αντιδράσεις και πολιτικές απόψεις, αλλά και ανόητες αντιδράσεις και απόψεις για τον κόσμο γύρω μας. Το κοινό στοιχείο ήταν η Γη, όλα όσα βρίσκονται στη Γη και τον ουρανό, τα ζώα, η σχέση του ανθρώπου με τα τον φυσικό κόσμο, ο άνθρωπος ως μέρος της Φύσης. Ακόμα και υποθέσεις για το αν η Φύση είναι καλή ή σκληρή απέναντι στον άνθρωπο, ή αν αδιαφορεί εντελώς για τα ανθρώπινα όντα. Πιστεύω ότι όλα τα παραπάνω ισχύουν.

Διαβάστε τη συνέχεια στο αφιέρωμα “Λογοτεχνία και Οικολογία” της Λογοτεχνικής Νέας Παιδείας.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση
Μετάβαση σε γραμμή εργαλείων