Η αγωνία μας να διδάξουμε το ανοίκειο της αρχαιότητας μέσα από το οικείο των μαθητών μας (εξ)ωθεί σε μια ασθμαίνουσα αναζήτηση νέων τρόπων, μέσων και εργαλείων. Γίνεται όλο και πιο δύσκολο να διατηρήσουμε τη δική μας αγάπη για αυτό που σπουδάσαμε και διδάσκουμε, όσοι το κάναμε από αγάπη και όχι από τύχη. Το μάθημά μας δεν είναι ερωτεύσιμο. Μπορεί να είναι πρωτότυπο, καινοτόμο, ρηξικέλευθο -προσθέστε ό,τι άλλο επιθυμείτε-, αλλά το περιεχόμενο του μαθήματος δε σαγηνεύει. Ο καθηγητής, πιθανόν. Αλλά δεν αρκεί.
Νέα Παιδεία, τεύχος 158 (Απρίλιος-Ιούνιος 2016)
Όλο το κείμενο εδώ.
Yuko Shimizu
Αφήστε μια απάντηση