Σε κατάσταση ομηρίας
Η περιπέτεια ξεκίνησε στις 2/6/2011, όταν έλαβα μήνυμα από το Μείζον Πρόγραμμα Επιμόρφωσης ότι κληρώθηκα να το παρακολουθήσω. Χάρηκα γιατί είμαι της φιλαναγνωσίας και του σεμιναρίου. Δεν ήξερα ότι ενδιάμεσα θα «διασταύρωναν τα στοιχεία μου» και θα ανακάλυπταν ότι είμαι ιδιωτική εκπαιδευτικός. Άρα (άρα;), δε δικαιούμαι να υποβάλω αίτηση. Τιμωρούμαι για τη δολιότητα που επέδειξα, άσχετα αν δε δήλωσα πουθενά μόνιμη εκπαιδευτικός του δημοσίου.
Ξεκινώ λοιπόν μια μονομερή, γι’ αυτό και ατελέσφορη, αλληλογραφία με τη γραμματεία του ΜΠΕ, στην οποία ζητώ το αυτονόητο, να τηρηθεί ο νόμος που προβλέπει συμμετοχή των ιδιωτικών εκπαιδευτικών σε κάθε είδος επιμόρφωσης που διοργανώνουν φορείς του Δημοσίου (2740/1999 άρθρο 6 παρ.8). Κληρώθηκα. Δε χτύπησα καν την πίσω πόρτα. Ούτε και το παράθυρο. Άλλωστε, είναι πολύ ψηλά για το μπόι μου.
Ο καθ’ ύλην αρμόδιος του ΜΠΕ αδιαφόρησε για το αίτημα, όπως αδιαφόρησε για το νόμο τον ίδιο. Το Υπουργείο Παιδείας του επεσήμανε εγγράφως ότι η ενέργειά του δεν είναι σύννομη. Η σιωπή του προς απάντηση όλων μας. Η ΟΙΕΛΕ έστειλε εξώδικο (8/6/2011). Η προθεσμία των 48 ωρών εξέπνευσε. Το εξώδικο δεν απαντήθηκε, μήνυση όμως δεν ακολούθησε κατά τα δηλωθέντα. Η βλάβη, ανήκεστος. Όσοι κληρωθήκαμε περιμέναμε. Ματαίως.
Πήγα στο επιμορφωτικό κέντρο όπου είχα κληρωθεί. Το όνομά μου χάθηκε από τους έντυπους καταλόγους (στους ηλεκτρονικούς υπήρχε ακόμα, αλλά ο γεωπολιτικός χάρτης του διαδικτύου είναι ημιτελής). Ουδείς αρμόδιος ν’ αντιμετωπίσει την κρίση. Οι επιμορφωτές ήρθαν να κάνουν το μάθημά τους, ο διευθυντής να ξεκλειδώσει και να κλειδώσει το σχολείο, ο ιδιοκτήτης του κυλικείου να φτιάξει τους καφέδες κ.ο.κ. Ψάχνω εκπρόσωπο από το ΜΠΕ. Ματαίως. Κανείς δε γνωρίζει το νόμο περί επιμόρφωσης. Κάτι προβλέπει το εθιμικό δίκαιο για την άγνοια του νόμου, αλλά μου διαφεύγει αυτή τη στιγμή. «Πού να απευθυνθώ, κύριοι;» «Στην οικεία Περιφέρεια.»
Νέος κύκλος επεισοδίων. Επισκέπτομαι με συνάδελφο τα γραφεία της Περιφέρειας. Ψάχνουμε διευθυντές. Ματαίως. Έλειπαν στο Υπουργείο. Ζητάμε γραπτά τη μεσολάβηση της Περιφέρειας για να παρακολουθήσουμε το ΜΠΕ εφόσον κληρωθήκαμε, με δυο λόγια ζητάμε να εφαρμοστεί ο νόμος. Δηλαδή, -ξαναλέω- το αυτονόητο. Περιμένουμε απάντηση, ακόμα και μετά από μία εβδομάδα. Ματαίως.
Με υπουργική απόφαση οι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί θα έχουν το δικαίωμα να υποβάλουν αίτηση στον επόμενο κύκλο του Προγράμματος, δηλαδή μετά το Δεκέμβριο του 2011, όποτε αυτό επαναληφθεί, αν επαναληφθεί. Η ΠΟΣΔΕΠ με επιστολή της προτείνει την άμεση διακοπή του Προγράμματος για διάφορους λόγους (πρόχειρος σχεδιασμός, αποσπασματική επιμόρφωση, αμφίβολης αποτελεσματικότητας μεθοδολογία, μηδαμινή συμβολή στην αναβάθμιση της διδασκαλίας των γνωστικών αντικειμένων). Εμείς να περιμένουμε; Ματαίως, όπως και να ‘χει.
Το Νέο Σχολείο ξεκινά το Σεπτέμβριο και όλοι οι εκπαιδευτικοί ανεξαιρέτως θα αντιμετωπίσουμε τη Νέα Πραγματικότητα, κάποιοι ενημερωμένοι, κάποιοι αυτοσχεδιαστικά. Θα μου πείτε, και το αρχαίο δράμα έτσι ξεκίνησε. Ναι, αλλά το ευνόησε η Δημοκρατία. Τεράστια η διαφορά. Αφήστε που οι ρόλοι ήταν σαφείς. Αυτοί ηθοποιοί, οι άλλοι θεατές. Τώρα γινόμαστε ταυτόχρονα ηθοποιοί και θεατές μιας παράστασης-παρωδίας. Είναι ζήτημα ταυτότητας πια. Είμαι αυτό που νόμιζα ή αυτό που μου υποδεικνύει η Πολιτεία μέσω των (αν)αρμοδίων της; Μα γιατί κανείς δε μου απαντά; Σε διαλύει αυτή η μεταμοντέρνα αντιμετώπιση. Να μην ξέρεις αν υφίστασαι. Πού να διαχειριστείς τέτοια σύγχυση, μάλιστα στις τόσες που μας επιβλήθηκαν; Δεν μπορώ άλλη αποδόμηση, φίλοι. Θέλω να με θεωρούν ολότητα και να μου φέρονται ως τέτοια.
Κι επανέρχομαι στα του οίκου μας. Σχεδιαστές, όταν -τελικά- η εφαρμογή του όποιου εκπαιδευτικού συστήματος επαφίεται στο φιλότιμο του ευσυνείδητου εκπαιδευτικού, που θα ζητά το σχετικό υλικό από συναδέλφους του δημοσίου, περιμένετε ότι θα είναι επιτυχημένη; Ε, ματαίως. Οι μαθητές των ιδιωτικών όμως θα πρέπει να προετοιμαστούν υπό το πρίσμα του εξεταστικού συστήματος με το οποίο θα κληθούν να δοκιμαστούν. Δεν είναι άλλης ταχύτητας μαθητές. Ούτε κι εμείς άλλης ταχύτητας εκπαιδευτικοί.
Κι όμως, η κοινότητα της ιδιωτικής εκπαίδευσης είναι από χρόνια εγκλωβισμένη. Παρ’ ολ’ αυτά, ακολουθούμε τις εκπαιδευτικές εξελίξεις επιδιώκοντας να επιμορφωθούμε από άλλους φορείς, ώστε να μπορούμε να ανταποκριθούμε στις απαιτήσεις του κάθε νέου εκπαιδευτικού συστήματος με επιτυχία. Και πράγματι, έτσι συμβαίνει εδώ και δεκαετίες. Εσείς όμως, όταν βρεθείτε μπροστά στην απαξίωση εκ μέρους αυτής της κοινότητας, μην αναζητήσετε σε λάθος γωνιές τα αίτιά της.
Θα κλείσω επισημαίνοντας πως για μια ακόμα φορά, για κάποιο αδιαφανή λόγο πάλι, γίναμε όμηροι φυσικών προσώπων που θέτουν εαυτόν πάνω, και πέρα, από το Νόμο.
Ενοχλεί πολύ που θεωρώ εγγενές καθήκον μου να μην το προσπεράσω;
Αθήνα, 29 Ιουνίου 2011
Νατάσα Μερκούρη
ΥΣΤ. Μόλις πέρσι αποκτήσαμε λογαριασμούς στο sch.gr. Κατάκτηση ανεκτίμητη. Εξ ου και το blog: https://blogs.sch.gr/anmerkouri/
Πολύ λυπάμαι για την ταλαιπωρία σας και την αδυναμία να ενταχθείτε στο ΜΠΕ από τη στιγμή μαλιστα που το θέλατε τόσο. Παρά τα όσα πιθανόν έχετε ακούσει από την προσωπική μου εμπειρία -γιατι καθένας μόνο αυτή μπορεί να καταθεσει- δεν ήταν μια “επιπλέον” επιμόρφωση. Κάποιοι κατάφεραν να δώσουν και να πάρουν πολλά. Ελπίζω όμως να ισχύσει για όλους σας από την επόμενη φάη…
Απερίγραπτη ταλαιπωρία. Και χωρίς αποτέλεσμα κιόλας. Στην επόμενη φάση όμως όλοι θα έχουμε ήδη μπει στην τάξη και θα ψάχνουμε να μας διαφωτίσουν συνάδελφοι από το Δημόσιο που κατάφεραν να παρακολουθήσουν το ΜΠΕ.