Αυτισμός και σχολείο

Όταν ένα παιδί με αυτισμό ή διάχυτη αναπτυξιακή διαταραχή φτάσει την ηλικία των 5 ή 6 ετών, είναι ώρα για την οικογένεια να αντιμετωπιστεί το θέμα αυτισμός και σχολική ένταξη.

Λέγοντας αυτισμό, εννοούμε μια διάχυτη αναπτυξιακή διαταραχή η οποία είναι αποτέλεσμα νευρολογικής διαταραχής που επηρεάζει τη λειτουργία του εγκεφάλου αλλά και διάφορους τομείς ανάπτυξης, κατά έναν ασταθή και ακανόνιστο τρόπο.

Μερικά βασικά χαρακτηριστικά του αυτισμού, αποτελούν η μειωμένη κοινωνική αλληλεπίδραση και επικοινωνία. Συνήθως το παιδί δείχνει παθητικό, δεν ανταποκρίνεται στην βλεμματική επαφή και στην προγλωσσική επικοινωνία (νεύματα, χαιρετισμοί). Το άτομο με αυτισμό, εμφανίζει επαναλαμβανόμενες και στερεότυπες συμπεριφορές, όπως επαναλαμβανόμενες κινήσεις των άκρων, του κεφαλιού και του σώματος. Με την αυτοτραυματική συμπεριφορά μπορεί να χτυπήσει το κεφάλι του, να δαγκωθεί ή να γρατσουνιστεί. Συχνά εκδηλώνει έντονη λεκτική ή σωματική επιθετικότητα προς τους άλλους, με ασήμαντη (για εμάς) αφορμή. Αποδεδειγμένα, το αυτιστικό παιδί δεν αντέχει σε δυνατούς ήχους και πολυκοσμία.

Να τονιστεί ότι το παιδί που ανήκει στο ευρύτερο φάσμα του αυτισμού, θα εκδηλώσει κάποιες από τις παραπάνω συμπεριφορές έως την ηλικία των 3 ετών.

Υπάρχουν περιπτώσεις παιδιών με αυτισμό στα οποία έγινε πρώιμη (έγκαιρη) παρέμβαση και βελτίωσαν τις ικανότητές τους, μετά από συστηματική εκπαίδευση.

Στον χώρο της εκπαίδευσης και ειδικά στην γενική τάξη, όταν συναντάμε παιδί με αυτισμό, αντιλαμβανόμαστε ότι νιώθει άγχος και στρες. Ως εκπαιδευτικοί πρέπει να καταλάβουμε ότι για εκείνο δεν είναι αυτονόητο πως μπορεί να ζητήσει βοήθεια, πως του επιτρέπεται να κάνει λάθος ή να μη θυμάται. Ενστικτωδώς αντικαθρεφτίζει ότι βλέπει και αισθάνεται από την συμπεριφορά των άλλων γύρο του, όταν είναι κουρασμένο πνευματικά θα γίνει υπερκινητικό ή υπερομιλητικό. Να σημειωθεί ότι, ο μαθητής με αυτισμό κουράζεται πιο εύκολα, διότι κάνει τεράστια προσπάθεια μέσα στο μυαλό του να ανταποκριθεί στις ανάγκες της τυπικής τάξης.

Αδιαμφισβήτητα, ο δάσκαλος χρειάζεται να είναι σε διαρκή εγρήγορση, προκειμένου να διευκολύνει την ενσωμάτωση του αυτιστικού παιδιού στη ζωή της τάξης. Παίρνει άμεσα ή έμμεσα πληροφορίες για την οικογένεια ( από την οικογένεια), την συμπεριφορά και θέματα υγείας, όχι ως ανακριτής αλλά απλά και αβίαστα. Δεν παραλείπει να συναντά συχνά τους γονείς των μαθητών για να πληροφορεί και να πληροφορείται.

Η άγνοια, απειρία, αφέλεια, αδυναμία των μαθητών απαιτούν υπομονή, επιμονή, κατανόηση, ψυχραιμία, αταραξία ψυχής.

Έτσι λοιπόν, δάσκαλοι και γονείς καλούνται να διδάξουν και να διδαχθούν νέους τρόπους επικοινωνίας, χαράς και δημιουργίας.

Αναπόσπαστο κομμάτι στην διαδικασία της σχολικής ένταξης, αποτελούν οι γονείς. Συνήθως τρέφουν μια ιδιαίτερη ανησυχία για το πώς πρέπει να κινηθούν ώστε να αντιμετωπίσουν αυτή τη νέα πραγματικότητα και να βοηθήσουν το παιδί τους. Μην περιμένετε να δείτε αν το παιδί σας μεγαλώνοντας θα ξεπεράσει τις δυσκολίες. Να έχετε κατά νου οτι δεν υπάρχει ένα μόνο είδος θεραπείας που να είναι αποδοτικό για όλα τα παιδιά. Η “θεραπεία” του παιδιού σας θα πρέπει να είναι προσαρμοσμένη στις ατομικές του ανάγκες. Καταγράψτε τις συμπεριφορές του παιδιού, ενημερωθείτε για τις διάχυτες αναπτυξιακές διαταραχές και ζητήστε βοήθεια από τους ειδικούς. Μην ξεχνάτε να επιβραβεύετε τη σωστή συμπεριφορά, να εστιάζετε στις επιτυχίες του παιδιού σας και να περνάτε ευχάριστες στιγμές μαζί του.

Ο αυτισμός αποτελεί μια πρόκληση για ζωή. Να μη ξεχνάμε να βλέπουμε πίσω από τις ταμπέλες, εκεί μας περιμένουν καρδιές που αξίζουν να αγαπηθούν, να αγκαλιαστούν και να ζήσουν όπως τους αξίζει.

Χριστουγεννιάτικα στολίδια

christmas-1047381_960_720

Τα Χριστούγεννα πλησιάζουν και όλοι στο σχολείο, μαθητές και δάσκαλοι, ανυπομονούν να ξεκινήσουν οι γιορτινές χειροτεχνίες και κατασκευές…!!!!

Χρυσόσκονες, κόλλες, χρώματα, φυσικά και ανακυκλώσιμα υλικά, και φυσικά μπόλικο μεράκι είναι τα συστατικά που κυρίως χρειάζονται για τις γιορτινές ετοιμασίες…

Στο παρόν άρθρο θα παρουσιάσω κάποιες ιδέες για εύκολες και οικονομικές κατασκευές χριστουγεννιάτικων στολιδιών που μπορούν να γίνουν μαζί με τους μαθητές μας στην τάξη χρησιμοποιώντας ανακυκλώσιμα (λάμπες, χαρτί κ.α.) και φυσικά υλικά (ξύλο, αλατοζύμη κ.α)

Στολίδια από χρησιμοποιημένες λάμπες.

Στολίδια από (καλλιτεχνικό) γύψο ή, εναλλακτικά, αλατοζύμη ή πηλό

Παιχνιδια

Τα παιδιά ρίχνουν κλήρο ποιο θα είναι η αλεπού. Η αλεπού πρέπει να είναι εφοδιασμένη με είκοσι πέντε χαρτονάκια αριθμημένα.
Ξεκινά και παίρνει ένα δρόμο. Περπατώντας κρύβει τα χαρτονάκια κάτω από μια πέτρα ή ανάμεσα στα χόρτα.
Μετά από λίγη ώρα, τα σκυλιά, δηλαδή οι υπόλοιποι παίκτες, ξεκινούν. Όταν κάποιος από τους σκύλους ανακαλύψει ένα χαρτονάκι από αυτά που έχει κρύψει η αλεπού, φωνάζει και τους άλλους παίκτες κοντά του. Κοιτάζουν τον αριθμό του χαρτονιού. Το παιδί που θα βρει το μεγαλύτερο αριθμό στη διάρκεια της ανίχνευσης, μπαίνει εκείνο αρχηγός του παιχνιδιού και το διευθύνει.
Την αλεπού δεν μπορούν να την πιάσουν, ακόμα κι αν την προλάβουν. Αυτό γίνεται, όταν οι παίκτες δεν έχουν βρει όλα τα χαρτονάκια. Όταν τελειώσουν τα χαρτονάκια της αλεπούς, τρέχουν τα σκυλιά να την πιάσουν κι όταν την πιάσουν, τελειώνει το παιχνίδι.κατάλογος (περισσότερα…)

Δυσλεξία

δυσλεξια

Δυσλεξία

Η Δυσλεξία είναι μια μορφή μαθησιακής δυσκολίας, όπου το άτομο, μικρής ή μεγάλης ηλικίας, παρουσιάζει δυσκολίες στην ανάλυση των λέξεων σε ακουστικές μονάδες συλλαβικής βάσης και στη σύνθεση συλλαβικών ακουστικών μονάδων σε λεξικά σύνολα με εννοιακό περιεχόμενο.

Τα δυσλεκτικά άτομα πολλές φορές αντιμετωπίζουν πρόβλημα δυσκολίας ή ανικανότητας στο να αντιληφθούν τις ομοιότητες των αρχικών ήχων των λέξεων. Ενδέχεται π.χ. ένας δυσλεκτικός να μην αντιλαμβάνεται τον διπλό ήχο στο συμφωνικό σύμπλεγμα των λέξεων π.χ. “κλαίει”, “βάλτος” και αντί για αυτό να διαβάζει ή να γράφει “καίει”, “βάτος”.

Ορισμοί

Είναι εξελικτική διαταραχή των ακαδημαικών δεξιοτήτων(ανάγνωση,γραφή,αντίληψη μαθηματικών). Συναντάται στο 10-15% των παιδιών της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης (Αγόρια-Κορίτσια=4:1). Το 1/3 των παιδιών έχει διαταραχές και στο γραπτό και στον προφορικό λόγο.

Ένας απλός ορισμός της δυσλεξίας είναι “άτομα τα οποία δυσκολεύονται να μάθουν μέσω της γραπτής ή προφορικής γλώσσας, χωρίς να υπάρχει προφανής λόγος (τραύμα, πνευματική καθυστέρηση κτλ.)”. Σε αυτή την κατηγορία μπορεί να ανήκουν και ευφυή ή και ταλαντούχα άτομα. Η παγκόσμια ομοσπονδία της νευρολογίας καθορίζει τη δυσλεξία ως “διαταραχή που φανερώνεται από τις δυσκολίες στην εκμάθηση του διαβάσματος, παρά την επαρκή νοημοσύνη και τις κοινωνικές και πολιτιστικές ευκαιρίες του ατόμου”.

Η δυσλεξία δεν είναι αυστηρά μόνο μια διαταραχή ανάγνωσης που χαρακτηρίζεται από τις αντιστροφές. Είναι ένα σύνδρομο των πολλών και ποικίλων συμπτωμάτων που έχει επιπτώσεις σε εκατομμύρια των παιδιών και ενηλίκων.

Από πολλούς αναγνωρίζεται η δυσλεξία ως “διαφορετικός τρόπος σκέψης”: παραλληλίζοντας τη δυσλεξία με τη δυνατότητα που έχει κάποιος να “δει” πολυδιάστατα, την συνολική εικόνα, ή από οποιαδήποτε θέση κάθε φορά. Η δυνατότητα να σκέφτεται με εικόνες και να καταχωρούνται αυτές οι εικόνες ως πραγματικές. Κατά συνέπεια, αναμιγνύεται η δημιουργική σκέψη με την πραγματικότητα αλλάζοντας πολλές φορές αυτό που το δυσλεκτικό άτομο βλέπει ή ακούει.

Ενδείξεις της δυσλεξίας

Στα περισσότερα δυσλεκτικά άτομα εμφανίζονται:
1.Δυσκολίες στο γραπτό λόγo
2.Δυσκολίες στη γραφή
3.Σοβαρά προβλήματα στην ορθογραφία
4.Αργοπορία στη μάθηση της ανάγνωσης

Σε ορισμένα δυσλεκτικά άτομα εμφανίζονται:
1.Δυσκολίες στα μαθηματικά, ειδικά στην αφομοίωση συμβόλων και μορφών όπως οι πίνακες πολλαπλασιασμού
2.Προβλήματα στη βραχυπρόθεσμη μνήμη και οργάνωση
3.Δυσκολίες στην παρακολούθηση γραπτών οδηγιών και αλληλουχίας δρωμένων
4.Προβλήματα στην ανάγνωση γραπτών κειμένων
5.Παλινδρομική εκδήλωση ικανοτήτων.

Επίσης εμφανίζονται:
1.Δυσκολίες στον προφορικό λόγο
2.Προβλήματα στην εκτίμηση της απόστασης και της ενημερότητας του χώρου
3.Σύγχυση δεξιού και αριστερού.

Αντιμετώπιση της δυσλεξίας

Αν και κατά καιρούς προτείνονται διάφορες προσεγγίσεις αντιμετώπισης της δυσλεξίας, η επιστημονική κοινότητα δεν δείχνει να έχει εγκυροποιήσει κάποια από αυτές. Σε αυτό το πλαίσιο διατυπώνεται η πεποίθηση ότι περισσότερο μαθαίνει να ζει κανείς με τη δυσλεξία (καλλιεργώντας π.χ. εναλλακτικούς τρόπους μάθησης), παρά την ξεπερνά.

Ένα δυσλεκτικό παιδί, όταν κατά την ανάγνωση συναντήσει άγνωστες λέξεις δυσκολεύεται να τις διαβάσει. Για τα παιδιά αυτά είναι προτιμότερη η ολική μέθοδος διδασκαλίας πρώτης ανάγνωσης. Όταν όμως αποκτήσουν ένα ικανοποιητικό οπτικό λεξιλόγιο, τότε πρέπει σιγά-σιγά να εισαχθούν στην ανάλυση και σύνθεση των λέξεων για να μπορούν να διαβάσουν σύνθετες λέξεις.

Μία αξιολόγηση θα είναι το πρώτο βήμα για να βοηθηθεί το παιδί ή το νεαρό άτομο προκειμένου να ξεπεράσει τις δυσκολίες του. Διαθέτοντας αυτή την αξιολόγηση, ο καταρτισμένος εκπαιδευτικός μπορεί να προσαρμόσει το διδακτικό του πρόγραμμα στις ειδικές μαθησιακές ανάγκες του παιδιού, προκειμένου να ενισχύσει την αυτοπεποίθησή του, τα κίνητρα και τις στρατηγικές διεκπεραίωσης της μάθησης.

δυσλεξια1234567

Σχολική βία

Γενικά αναγκαία μέτρα για την αντιμετώπιση του εκφοβισμού και της βίας στο σχολείο

  1. Απαιτείται να διερευνηθεί συστηματικά στη χώρα μας το φαινόμενο του εκφοβισμού και της βίας στο σχολείο, σε όλες τις διαστάσεις, τόσο ποσοτικά, όσο και ποιοτικά.
  2. Απαιτείται να εκδοθεί άμεσα από το Υπουργείο Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων γραπτή πολιτική αντιμετώπισης. Η πολιτική θα πρέπει να συμπεριλαμβάνει τις διαδικασίες καταγραφής των συμβάντων, διορισμού υπεύθυνου εκπαιδευτικού και συμβούλου με συγκεκριμένες αρμοδιότητες, παρακολούθησης των διαδικασιών αντιμετώπισης, ενημέρωσης των μαθητών για την πρόσβαση σε σύστημα υποστήριξης, συνεργασίας με τους γονείς και οργάνωσης ουσιαστικής εποπτείας των μαθητών κατά τη διάρκεια των διαλειμμάτων.
  3.  Είναι απαραίτητη η επιμόρφωση των εκπαιδευτικών για την αναγνώριση και τη διαχείριση του προβλήματος.
  4. Είναι αναγκαία η διαρκής παρότρυνση και υποστήριξη των γονέων για την ενεργό συμμετοχή και συνεργασία τους με το σχολείο.
  5.  Απαιτείται συνεχής συμβουλευτική των εκπαιδευτικών προς τους μαθητές με στόχο την ενίσχυση της μαθητικής ομάδας για την αντιμετώπιση συμβάντων εκφοβισμού και βίας στο σχολείο.
  6. Απαιτείται να αναπτυχθούν προγράμματα προαγωγής της ψυχικής υγείας των μαθητών, τα οποία να εντάσσονται στο σχολικό πρόγραμμα με διαθεματικό χαρακτήρα και συνδεδεμένα με το πρόγραμμα σπουδών.

¥

Απαιτείται να στελεχωθούν οι εκπαιδευτικές περιφέρειες άμεσα με ειδικούς ψυχικής υγείας παιδιών και εφήβων (παιδοψυχιάτρους, ψυχολόγους, κοινωνικούς λειτουργούς), οι οποίοι παρεμβαίνουν στην αντιμετώπιση ψυχοκοινωνικών προβλημάτων που εκδηλώνονται στη σχολική καθημερινή πραγματικότητα.