Η Σοφία και ο Κωστής επισκέφθηκαν την γιαγιά Αδαμαντία, κάπου στην ορεινή Κορινθία. Η γιαγιά περίμενε τα εγγόνια της πάντα με καλούδια. Ένα βιβλίο για το έθιμο της Σαρακοστής από τις εκδόσεις ΕΝ ΠΛΩ. Φτιάξαμε και εμείς την κυρά Σαρακοστή με πολύ μεράκι γιατί πρέπει να μετρήσουμε τις μέρες μέχρι την Λαμπρή .
Η κυρά Σαρακοστή ήταν το ημερολόγιο των παιδιών. Έπαιρναν μια κόλλα χαρτί και σχεδίαζαν μια γυναίκα. Δεν της έκαναν στόμα γιατί συνέχεια νήστευε και τα χέρια της ήταν σταυρωμένα γιατί όλο προσευχόταν.
Είχε 7 πόδια, τις 7 βδομάδες της Σαρακοστής.
Κάθε Σάββατο έκοβαν και ένα πόδι. Το τελευταίο το έκοβαν το Μεγάλο Σαββάτο. Στη Χίο το έβαζαν μέσα σε ένα ξερό σύκο ή σε ένα καρύδι και όποιος το έβρισκε πίστευαν πως θα ήταν καλότυχος.
Αλλού την έκαναν πάνινη και τη γέμιζαν με πούπουλα. Στον Πόντο έπαιρναν μια πατάτα ψημένη ή ένα κρεμμύδι, έμπηγαν 7 φτερά κότας, το έδεναν στο ταβάνι και κρεμόταν όλη τη Σαρακοστή. Κάθε βδομάδα έβγαζαν και ένα φτερό. Αυτός ήταν ο λεγόμενος κουκαράς .
Το παραπάνω υλικό το πήραμε από τη συν-οδοιπορία.