Στο σχολείο μας με κλειδί τη συνεργασία,πρωτάκια και δευτεράκια,ζωγραφίσαμε, ονειρευτήκαμε, πετάξαμε τους δικούς μας χαρταετούς και γεμίσαμε με τα δικά μας χρώματα και σχέδια το δικό μας ουρανό…. Ένας χάρτινος στρατός, πολύχρωμα ντυμένος,κολυμπάει στο φως. ….». Μέσα από την ποίηση και τη λογοτεχνία ανακαλύψαμε τη διαδρομή του χαρταετού….και το σεβασμό στη διαφορετικότητα. H ποίηση είναι χαρταετός που ξέφυγε απ’ τα χέρια των μικρών παιδιών και μας δίδαξε την πολύχρωμη,διαφορετική,ιπτάμενη και ναζιάρικη πορεία του καθένα μας… « απ’ τ’όνειρο ψηλότερα… κι’ απ’τη ζωή πιο πέρα»
«…νὰ γίνομαι ἄνεμος γιὰ τὸ χαρταετὸ καὶ χαρταετὸς γιὰ τὸν ἄνεμο, ἀκόμη καὶ ὅταν οὐρανὸς δὲν ὑπάρχει»……. Κι’ ανέβαινες… κι’ ανέβαινα…….
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο «…νὰ γίνομαι ἄνεμος γιὰ τὸ χαρταετὸ καὶ χαρταετὸς γιὰ τὸν ἄνεμο, ἀκόμη καὶ ὅταν οὐρανὸς δὲν ὑπάρχει»……. Κι’ ανέβαινες… κι’ ανέβαινα…….
Δεν υπάρχουν σχόλια
Χωρίς σχόλια ακόμα.