Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΚΑΤΩΝΑΣ
«Ο τελευταίος Κάτωνας» είναι ένα μυθιστόρημα της βραβευμένης Ισπανίδας συγγραφέα Matilde Asensi, που εκδόθηκε το 2007. Ανήκει στην κατηγορία των ιστορικών μυστηρίων και έχει γίνει παγκόσμιο best seller.
Η ιστορία ξεκινάει όταν η Καθολική Εκκλησία αναθέτει στην Αδερφή Οτάβια Σαλίνα, επικεφαλής του Τμήματος Αποκατάστασης και Παλαιογραφίας του Μυστικού Αρχείου του Βατικανού, να αποκρυπτογραφήσει τα σχέδια στο κορμί ενός νεκρού Αιθίοπα που αποπειράθηκε να κλέψει ένα κομμάτι του Τιμίου Σταυρού. Τα σχέδια αυτά περιλαμβάνουν σκόρπια γράμματα της λέξης «σταυρός», το χριστόγραμμα σε μια ιδιαίτερη μορφή και διάφορες μορφές σταυρών. Συνεργαζόμενη με έναν αξιωματικό της Ελβετικής Φρουράς του Βατικανού, τον Γκλάουζερ-Ρέιστ, αποκαλύπτουν μια σύνδεση μεταξύ των σχεδίων στο κορμί του Αιθίοπα και κάποιων σχεδίων ενός τοίχου της Μονής της Αγίας Αικατερίνης του Σινά. Έτσι οι δύο ερευνητές ταξιδεύουν στην Μονή όπου με την βοήθεια του καθηγητή-αρχαιολόγου Φάραγκ Μπόσγουελ, ανακαλύπτουν ένα αρχαίο κείμενο γραμμένο σε περγαμηνή. Σύμφωνα με αυτό το κείμενο, κατά τα πρώτα χριστιανικά χρόνια είχε δημιουργηθεί μια αδελφότητα επιφορτισμένη με την υποχρέωση να προστατεύει τον Τίμιο Σταυρό, οι ηγέτες της οποίας είχαν τον τίτλο του Κάτωνα. Το κείμενο αυτό, το οποίο γράφτηκε από τους ίδιους τους Κάτωνες, χρονολογεί την ιστορία της αδελφότητας μέχρι και το έτος 1195, οπότε και η ενημέρωση του σταματά. Μάλιστα, ο τελευταίος Κάτωνας αναφέρει πως τα επίδοξα μελλοντικά μέλη της αδελφότητας θα έπρεπε να περάσουν επτά δοκιμασίες οι οποίες θα λάμβαναν χώρα σε επτά από τις μεγάλες πόλεις των βυζαντινών χρόνων, σε καθεμιά από τις οποίες αντιστοιχεί ένα από τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα, ώστε να εξαγνιστούν από αυτά και να μπορούν να φτάσουν στον Επίγειο Παράδεισο, τον νέο τόπο διαμονής της αδελφότητας και φύλαξης του εναπομείνοντος Τιμίου Σταυρού. Παράλληλα, ο Γκλάουζερ-Ρέιστ αποκαλύπτει μια σύνδεση μεταξύ της ιστορίας που έγραψε ο τελευταίος Κάτωνας και της «Θείας Κωμωδίας» του Ντάντε Αλιγκέρι, φτάνοντας έτσι στο συμπέρασμα ότι ο Ντάντε Αλιγκέρι περιγράφει ουσιαστικά τις επτά δοκιμασίες της αδελφότητας και τον τρόπο με τον οποίο τις εντόπισε και τις πέρασε. Έτσι, και καθώς οι κλοπές τμημάτων του Τιμίου Σταυρού από διάφορες εκκλησίες συνεχίζονται, οι ήρωες ξεκινούν ένα συναρπαστικό ταξίδι μέσα στην Μεσογειακή Ευρώπη, από την Ιερουσαλήμ και την Αθήνα μέχρι την Ρώμη και την Κωνσταντινούπολη, με σκοπό να περάσουν τις δοκιμασίες και να βρεθούν στον Επίγειο Παράδεισο της αδελφότητας.
Συγκριτικά με άλλα μυθιστορήματα ιστορικών μυστηρίων, «Ο τελευταίος Κάτωνας» δίνει ιδιαίτερη σημασία στην ιστορική λεπτομέρεια, και ενώνει το φανταστικό με το ιστορικό στοιχείο αρκετά έντεχνα και επιτυχημένα. Διατηρείται από την αρχή ως το τέλος μια σταθερή αναφορά σε έγκυρα ιστορικά γεγονότα και οι αναλογίες των φανταστικών γεγονότων που αφηγείται η συγγραφέας και των αποσπασμάτων της «Θείας Κωμωδίας» είναι πράγματι εκπληκτικά ακριβείς και εύστοχες, πράγμα που δείχνει και την μεγάλη συγγραφική ικανότητα της Matilde Asensi. Φυσικά δίνεται και κάποια προσοχή στην ιστορία των ηρώων, στον εσωτερικό τους κόσμο και στις μεταξύ τους σχέσεις, άλλα όχι όση θα ήθελα, καθώς η μεγαλύτερη προσοχή βρίσκεται στην εξέλιξη της δράσης. Αν εξαιρεθεί η υπερβολική συγκέντρωση της συγγραφέα σε λεπτομέρειες σε λίγα σημεία, λόγω της οποίας μακρηγορεί και πλατειάζει υπερβολικά, το βιβλίο κατάφερε να με κρατήσει σε εγρήγορση και πολλές φορές με γέμισε αγωνία για τις τύχες των ηρώων.
Συνοπτικά, πιστεύω ότι «Ο τελευταίος Κάτωνας» είναι ένα εξαιρετικό έργο δράσης και ένα πολύ περίτεχνο και επιτυχημένα στημένο ιστορικό μυστήριο, και το συστήνω ανεπιφύλακτα σε λάτρεις του είδους και μη.
Οικονόμου Δ.
Αφήστε μια απάντηση