Μες στο δρόµο περπατώ και µε τον αδερφό µου συνοµιλώ,
Τα σκουπίδια γύρω µας βουνό,
Με τον ήλιο από ψηλά και την ελπίδα αγκαλιά,
Φωνάζουµε και λέµε:
«Έχει οµορφιές η φύση
Άνθρωπε, γιατί την άφησες να δύσει;
Παιδιά και νέοι µην παραιτείστε
Και από τον λήθαργο ξυπνήστε,
Όλοι µαζί, δώστε τα χέρια ενωµένοι,
Για να γίνει η φύση µας ανανεωµένη.»