Μπαρόκ μουσική

Μουσική Μπαρόκ ονομάζεται η μουσική που εντάσσεται στην γενική καλλιτεχνική τεχνοτροπία που ονομάζεται Μπαρόκ  και αναπτύχθηκε πρώτα στην Ιταλία κατά τον 17ο αιώνα και εξαπλώθηκε σε όλη την Ευρώπη.

Είναι ένας ρυθμός πολύπλοκος, γεμάτος, εντυπωσιακός, σε αντίθεση με την ηρεμία και γαλήνη που επικρατούσε στην Αναγέννηση αλλά και οργανωμένος και κωδικοποιημένος, χωρίς την κουραστική φόρτιση του 15ου αιώνα. Η τέχνη του Μπαρόκ εντυπωσιάζει, συγκινεί και διεγείρει τη φαντασία με τον πλούτο των διακοσμήσεων.

“Man and woman dressed in French Baroque style, man playing a stringed instrument, woman holding a fan. [front]” από Boston Public Library διατίθεται με άδεια χρήσης CC by-2.0

Οι κατακτήσεις της εποχής αυτής είναι:

• Η δημιουργία της όπερας με ενέργειες μιας ομάδας μουσικών που έφτιαξαν έναν όμιλο με το όνομα “Φλωρεντιανή Καμεράτα” με σκοπό την αναβίωση της Αρχαίας Ελληνικής τραγωδίας και με πρώτο δημιουργό τον Τζάκομο Πέρι (1561-1633) που έγραψε σαν πρώτες όπερες τη ”Δάφνη” (1597) και την ”Ευρυδίκη” (1600).

• Τα πρώτα στοιχεία που έδειχναν τη μετάβαση από την πολυφωνία στην ομοφωνία. Για περίπου 150 χρόνια οι δύο αυτές τεχνικές συνυπήρχαν. Ιδιαίτερα προς το τέλος της εποχής αυτής, ο Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ ήταν αυτός που κράτησε σαν από πείσμα την πολυφωνία στο προσκήνιο και μάλιστα γράφοντας μερικά από τα ωραιότερα έργα που είχε δώσει και ο ίδιος αλλά και η μουσική τέχνη γενικότερα.

• Τα μουσικά όργανα παρουσίασαν εξελίξεις και βελτιώσεις, αλλά υπήρξαν και εφευρέσεις εντελώς νέων οργάνων (οι Γκουαρνέρι και οι Στραντιβάρι ήταν δύο από τις σημαντικότερες οικογένειες κατασκευαστών οργάνων της εποχής αυτής).

• Πολλές κοσμικές μουσικές φόρμες αναπτύχθηκαν την εποχή αυτή, όπως η Καντσόνα, η Τοκάτα η Συμφωνία που αρχίζει να επικρατεί με τη μορφή που της έδωσε ο Αλεσσάντρο Σκαρλάττι (1660-1725), η Σουίτα η Φούγκα, η Πασσακάλια το Καπρίτσιο, η Τρίο Σονάτα κ.ά. και θρησκευτικές όπως η Καντάτα και το Ορατόριο