Από την Αλεξάνδρα Τσόλκα
Μιλά με τα παιδιά ή για τα παιδιά και είναι πάθος και αθωότητα, όπως συμβαίνει στην δική τους ηλικία. Αποκωδικοποιεί τρόπους, κινήσεις, λεξούλες και εισβάλλει στον κόσμο τους, για παιχνίδι, γνώση και κυρίως ευτυχίας. Είναι με το μέρος τους!
Η Αναστασία Κατσούγκρη, αφήνει κατά μέρος τα τεραστία προβλήματα της δημόσιας εκπαίδευσης στην χώρα. Βάζει στην άκρη την γκρι – καφέ σαν μετά από βροχή πραγματικότητα των κακοπληρωμένων, κουρασμένων δάσκαλων, των ελλείψεων, της αναξιοκαρτίας και επιμένει να αφοσιώνεται στα παιδιά των ανθρώπων.
Σ’ όλα τα παιδιά. Άλλωστε διδάσκει 21 χρόνια και από την αρχή της εκπαιδευτικής της εργασίας, αφιερώθηκε στα παιδιά μαθησιακές δυσκολίες. Ήταν για εκείνη, σκοπός ζωής! Και τον κατάφερε. Βιβλία, νέοι μέθοδοι, εκπαίδευση άλλων δασκάλων, έρευνα, μελέτες και πάντα η ενεργή διδασκαλία σε ένα σχολείο στην άκρη της Αττικής, στο δημοτικό Συκαμίνου Ωρωπού. Γλυκιά και δοτική, δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί της σ ότι αφορά στην ευτυχία των μαθητών.
«Τα παιδιά μας έχουν να αντιμετωπίσουν ένα εκπαιδευτικό σύστημα πιεστικό που εστιάζει στην συσσώρευση γνώσεων και όχι στην ανάπτυξη των δυνατοτήτων των μαθητών. Ένα εκπαιδευτικό σύστημα που δεν αποδέχεται την διαφορετικότητα και θέλει όλους τους μαθητές να μαθαίνουν με τον ίδιο τρόπο. Ένα εκπαιδευτικό σύστημα ισοπεδωτικό. Τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες έχουν να παλέψουν και τις προκαταλήψεις της ελληνικής κοινωνίας.
Αυτά με θυμώνουν αλλά και με πεισμώνουν ώστε να αγωνιστώ με όλες μου τις δυνάμεις υπερασπίζοντας το δικαίωμα όλων των παιδιών να μαθαίνουν με το δικό τους τρόπο». Υποστηρίζοντας την αλήθεια, γράφει. Φτιάχνει το πρώτο (ναι το πρώτο!), παραμύθι για τυφλούς μαθητές με διδακτικό περιεχόμενο. Η ιστορία του Οδυσσέα και της Καλυψώς, ταξιδεύει στον χρόνο μας παίρνει μαζί της στην Θήρα, την εποχή του κυκλαδικού πολιτισμού και γινόμαστε ένα με τον πολιτισμό και την Ιστορία. Το όλο περιπέτεια και διασκέδαση βιβλίο, που περνά τη γνώση σαν παιχνίδι, τυπώνεται σε γραφή μπράιγ και οι εικόνες φτιάχνονται με ένα ειδικό σύστημα ώστε με την ψηλάφηση τα παιδιά να κατανοούν την μαγεία τους.
Όταν η Αναστασία Κατσούγκρη, η δασκάλα –και αυτό είναι λέξη πολύτιμη στην αλήθεια της- έκανε την ακαδημαϊκή της ειδίκευση πάνω στις μαθησιακές δυσκολίες στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας και στις νέες τεχνολογίες στην εκπαίδευση θεώρησε ανάγκη να αναπλάσουν εικόνες τα παιδιά με ολική τυφλότητα ή με περιορισμένη όραση. Και ενώ το βιβλίο ετοιμάζεται να εκδοθεί και για βλέποντα παιδιά, η Αναστασία λέει πως το αφιερώνει σε όλους τους μαθητές της «με ή χωρίς αναπηρία, που είναι η πηγή έμπνευσής μου».
Εντυπωσιακό είναι το παλαιότερο βιβλίο της «ΜΜΕ και αναπηρία» που επιστημονικά εντοπίζει πικρές αλήθειες ειδικά για την στάση της τηλεόρασης στο θέμα, ενώ ως διευθύντρια στο σχολείο της έχει κατορθώσει να κάνει τα παιδιά να αυτοδιαχειρίζονται κυλικείο με υγιεινά τρόφιμα μόνο που ετοιμάζουν και πωλούν μόνα τους, μιας και δεν υπήρχε κάτι αντίστοιχο εκεί. Σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής έγραψε έναν Οδηγό εξατομικευμένου προγράμματος για παιδιά με Μαθησιακές Δυσκολίες και έναν Οδηγό εξατομικευμένου προγράμματος για παιδιά με Αυτισμό. Οι Οδηγοί διατίθενται στα σχολεία είναι να βοηθήσουν τους εκπαιδευτικούς να κατανοήσουν τους τομείς που δυσκολεύονται τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες ή με αυτισμό να τα αποδεχτούν και να τα βοηθήσουν.
Γιατί τα λέμε όλα αυτά; Γιατί αν ζουν ανάμεσα άνθρωποι σαν την Αναστασία, που επιμένουν στο πιο τρυφερό κομμάτι αυτής της χώρας, στα παιδιά, τότε ναι, υπάρχει ελπίδα και μέλλον. Το σκοτάδι που καταπίνει την όλο κενό και φιλοδοξία και ανάγκη για πλουτισμό με κάθε κόστος τον καιρό μας, μπορεί αν όχι να νικηθεί, να υποχωρήσει λίγο με μια, δυο, τρεις –μακάρι και είναι ήδη πολύ- Αναστασίες…