Αρχείο μηνός Ιούνιος 2018

Εξανθρωπισμός της σημερινής τεχνολογικής κοινωνίας

Αποτέλεσμα εικόνας για ΕΡΙΧ ΦΡΟΜ

«Μπορεί η τεχνετρονική κοινωνία να είναι το σύστημα του μέλλοντος, αλλά δεν έχει γίνει ακόμα. Μπορεί να αναπτυχθεί απ’ αυτό που υπάρχει σήμερα, κι όπως φαίνεται θα αναπτυχθεί, εκτός αν μεγάλος αριθμός ανθρώπων δουν τον κίνδυνο και διορθώσουν την πορεία τους. Για να το κάνουμε αυτό, είναι απαραίτητο να καταλάβουμε με μεγαλύτερη λεπτομέρεια τη λειτουργία του σημερινού τεχνολογικού συστήματος και την επίδραση που έχει στον άνθρωπο.

Ποιες είναι οι καθοδηγητικές αρχές αυτού του συστήματος όπως είναι σήμερα;

Προγραμματίζεται από δύο αρχές που κατευθύνουν τις προσπάθειες και τις σκέψεις καθενός που δουλεύει σ’ αυτό: Η πρώτη αρχή είναι το αξίωμα ότι ένα πράγμα πρέπει να κατασκευαστεί επειδή τεχνικά είναι δυνατή η κατασκευή του. Αν είναι δυνατή η κατασκευή πυρηνικών όπλων, τότε πρέπει να κατασκευαστούν, ακόμα κι αν αυτό μπορεί να μας καταστρέψει όλους. Αν είναι δυνατό να πάμε στο φεγγάρι ή στους πλανήτες, πρέπει να πάμε, ακόμα κι αν πρόκειται να θυσιάσουμε πολλές άλλες ανάγκες που θα πρέπει να καλυφθούν πάνω στη γη. Αυτή η αρχή σημαίνει την άρνηση όλων των αξιών που έχει καλλιεργήσει η ουμανιστική παράδοση. Αυτή η παράδοση ήθελε να γίνεται ένα πράγμα γιατί χρειαζόταν στον άνθρωπο για την ανάπτυξή του, για τη χαρά του και για τη λογική του, γιατί είναι καλό, ωραίο και αληθινό. Μια κι έχει γίνει αποδεκτή η αρχή πως ένα πράγμα πρέπει να γίνεται επειδή είναι τεχνικά δυνατό να κατασκευαστεί, εκθρονίζονται όλες οι άλλες αξίες και η τεχνολογική ανάπτυξη γίνεται το βάθρο της ηθικής».

«Η δυνατότητα πως μπορούμε να κατασκευάσουμε ρομπότ που να είναι όπως οι άνθρωποι, ανήκει, αν μπορεί ποτέ να γίνει πραγματικότητα, στο μέλλον. Αλλά το παρόν έχει κιόλας να μας παρουσιάσει ανθρώπους που ενεργούν σαν ρομπότ. Όταν στην πλειονότητά τους οι άνθρωποι θα είναι σαν τα ρομπότ, τότε πραγματικά δε θα υπάρχει πρόβλημα στην κατασκευή ρομπότ που να είναι σαν τους ανθρώπους. Η ιδέα των κομπιούτερ που μοιάζουν με ανθρώπους αποτελεί ένα καλό παράδειγμα για την εναλλακτικότητα ανάμεσα στις ανθρώπινες και απάνθρωπες χρήσεις της μηχανής. Ο κομπιούτερ μπορεί να εξυπηρετήσει την έξαρση της ζωής σε πολλούς τομείς. Αλλά η ιδέα ότι αντικαθιστά τον άνθρωπο και τη ζωή αποτελεί την εκδήλωση της σημερινής παθολογίας».

ΕΡΙΧ ΦΡΟΜ. (1979). Η επανάσταση της ελπίδας. Για μια ανθρώπινη τεχνολογία, μτφρ. Δημήτρης Θεοδωρακάτος. Αθήνα: Μπουκουμάνη, σσ. 50-51, 65.

Ένα ηθικό μανιφέστο για έναν πλανήτη που μοιραζόμαστε με περισσότερους από έξι δισεκατομμύρια ξένους

KWAME ANTHONY APPIAH. (2015). Κοσμοπολιτισμός. Ηθική σε έναν κόσμο ξένων, μτφρ. Ελένη Αστερίου. Αθήνα: Αλεξάνδρεια.

Αποτέλεσμα εικόνας για κοσμοπολιτισμός βιβλίο

“Σ’ αυτό τον εμπνευσμένο στοχασμό γύρω από την παγκόσμια ηθική ο διαπρεπής πολιτικός φιλόσοφος Απάια θέτει παλιά ερωτήματα που έχουν καταστεί επείγοντα από την παγκοσμιοποίηση. Τι σημαίνει να είναι κανείς πολίτης του κόσμου; Τι οφείλουμε στους ξένους δυνάμει της κοινής ανθρώπινης υπόστασής μας; Οι απαντήσεις του Απάια προκύπτουν μέσα από μια συναρπαστική σύνθεση αυτοβιογραφίας, ιστορίας, λογοτεχνίας και φιλοσοφίας. Η προσωπική ιστορία του συγγραφέα -γιος Αφρικανού πατέρα και Αγγλίδας μητέρας, ο οποίος μεγάλωσε στη Γκάνα και σπούδασε στο Ηνωμένο Βασίλειο- ταιριάζει ωραία με τα υπεράνω συνόρων θέματα του βιβλίου, κεντρικός στόχος του οποίου είναι να ξανασκεφτούμε τις ηθικές αρχές του κοσμοπολιτισμού, αυτής της μακραίωνης παράδοσης που απορρίπτει τον φυλετισμό και τον εθνικισμό για χάρη ενός ευρύτερου εναγκαλισμού της ανθρώπινης κοινότητας”, G. JONH IKENBERRY, “Foreign Affairs”.

“Ο διεγερτικός τρόπος με τον οποίο εκθέτει τη φιλοσοφία του διαταράσσει κάθε αυτάρεσκη ισορροπία… Όλα δίνονται μέσα από εκλάμψεις εικονοκλαστικού χιούμορ”,  NADINE GORDIMER, Νόμπελ Λογοτεχνίας 1991.

“Ένα ξεχωριστό και ιδιαίτερα συναρπαστικό ύφος, διαλογικό μάλλον παρά διδακτικό”, RICHARD RORTY, The New Leader.

“Ένιωσα καλύτερος άνθρωπος αφού το διάβασα και συνιστώ την ίδια εμπειρία και στους άλλους”, ORHAM PAMUK, Νόμπελ Λογοτεχνίας 2006.

“Ο Κοσμοπολιτισμός είναι μια ευπρόσδεκτη προσπάθεια να αναγεννηθεί μια παλιότερη παράδοση ηθικού και πολιτικού στοχασμού και να καταδειχθεί η σημασία του για την τωρινή μας κατάσταση”, JOHN GREY, The Nation.

[Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου].

ΕΥΣΕΒΕΙΑ

Σχετική εικόνα

«Έθεσες παντού Νόμους, ω Θεέ. Δώσε να τους ακολουθώ, δώσε να μην τους προσβάλλω. Δεν υπάρχει τόπος που να μην εισέρχεσαι. Πράξη ή Σκέψη μπορείς να τιμήσεις με την Παρουσία σου. Ένα χαμόγελο γίνεται η αποκάλυψίς σου και ένα κίνημα στολίζεται με χίλια θεία πράγματα. Αλλά πόσα δε σε προσβάλλουν και δεν σε αρνούνται. Πνιγμένα εις την άγνοια λέγουν: Δεν υπάρχουν Νόμοι· ο καθείς είναι ελεύθερος να κάνει όπως θέλει. Κανείς θεός δεν παρεστάθη εις τη γέννησή των και θ’ αγνοήσουν για πάντα την Αρμονία.

Ω, δώσε, μιμούμενος τη Φύση σου, να μην προσβάλλω τη θεία καθαρότητα των Ουρανών, την αγνότητα χωρίς στίγμα των νεφών σου. Δώσε να μαντεύσω και να σεβαστώ το Νόμο που δίνει τη Γαλήνη εις τα μακρινά βουνά, τη δύναμη εις τους βράχους, και τη χάρη εις το λεπτό άνθος που εμψυχώνει τη χάρη του λεπτού φυτού.

 Ήθελα ν’ ανέβω έως Εσένα. Να μένω πάντα στην αγκάλη σου. Γιατί κάθε άλλο είναι απάτη και σκότος».

ΝΙΚΟΣ ΠΙΚΙΩΝΗΣ, (2010), «Ευσέβεια», στο: Κείμενα, Αθήνα Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης, σ. 50

Κείμενα