Γράφει ο Α. Ι. ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ

Το ονομάζουν «κίνημα διαμαρτυρίας των γονέων». Τα χαρακτηρίζουν «αντορθόδοξα βιβλία». Και όσους από την εκπαιδευτική κοινότητα εφαρμόζουν το νόμο του Κράτους στο μάθημα των Θρησκευτικών, του κολλάνε τη ρετσινιά του ιδεοληπτικού, του άθεου και του διχαστή. Πράγματι είναι αδιανόητα αυτά που γίνονται. Ένας άριστα, από γραφικούς «ζητοορθόδους» στημένος μηχανισμός, με ιεροεξεταστικό τρόπο, στην κυριολεξία «παίζει το τελευταίο του χαρτί» για να πετάξει στην πυρά τούς Φακέλους Μαθήματος στα Θρησκευτικά. Όχι τίποτε άλλο, αλλά όποιος με νηφαλιότητα καθημερινά βλέπει τους παραπάνω «αμύντορες» της Ορθοδοξίας και του Ελληνισμού, σίγουρα θα αναφωνεί τον ακριβό λόγο του Ζήσιμου Λορεντζάτου:

«Και γι’ αυτό το πνεύμα μπορεί να ξεφύγει ή να παρα-

στρατήσει

Όπως το βλέπουμε σε εποχές σαν τη δική μας

Ένα παραστράτημα συγκριτικά περιορισμένο ακόμα

αλλά επικίνδυνο για μερικούς

Που δεν βλέπουνε πως όλοι οι δρόμοι του πνεύματος

πρέπει να περάσουν από το σώμα

Και το ΣΩΜΑ με τα όργανά του είναι από ΚΑΤΑ-

ΣΚΕΥΗ του ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟ».

ΖΗΣΙΜΟΣ ΛΟΡΕΝΤΖΑΤΟΣ, (2006), Ποιήματα. Μικρά Σύρτις. Αλφαβητάρι. Συλλογή, Αθήνα: Ίκαρος, σσ. 75-76.

παπα-Σταμάτης Σκλήρης, “Άγιος Ισαάκ ο Σύρος”