Γράφει ο Α. Ι. ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ

Εκκλησιασμός σήμερα σε μεταβυζαντινό ναό της πόλης, χτισμένο στα τέλη του 18^ου αιώνα. Δύο σπαράγματα τοιχογραφιών, τα μόνα που έχουν διασωθεί, έφεραν στο νου μου την Ερμηνεία της Ζωγραφικής Τέχνης του Διονυσίου εκ Φουρνά των Αγράφων, και πως αυτόν τον ιερομόναχο, αγιογράφο και συγγραφέα η ποίηση τον τίμησε. Ένα τέτοιο ποίημα προέρχεται από τη γραφίδα της Ρέας Γαλανάκη. Το καταγράφω, έχει τη χάρη του, νομίζω.

«ΠΩΣ ΙΣΤΟΡΙΖΕΤΑΙ Ο ΜΑΤΑΙΟΣ ΒΙΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΤΟΥΤΟΥ»

Διονυσίου του εκ Φουρνά

Τρεις κύκλοι ομόκεντροι ζωγραφισμένοι

με το σοφό, με τους καιρούς του χρόνου

μήνες και ζώδια σε δώδεκα σπιτόπουλα,

με τις επτά ηλικίες του άντρα,

τον τάφο με τον δράκοντα και με τον θάνατο,

τους αγγέλους κρατώντας τα ημιώρια.

Η γοητεία μιας αφήγησης σκληρής, τελειωμένης,

αναντίρρητης».

ΡΕΑ ΓΑΛΑΝΑΚΗ, (1994), Πλην Εύχαρις. Ορυκτά, Αθήνα: Άγρα, σ. 50.

Αναπαράσταση του Ιησού σε νεαρή ηλικία που φιλοτέχνησε ο Διονύσιος εκ Φουρνά των Αγράφων· ιερός ναός Τιμίου Προδρόμου, Καρυές Αγίου Όρους.