Γράφει ο Α. Ι. ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ

Άκρως λυπηρό το φαινόμενο. Απανωτά τα Δελτία Τύπου. Το θέμα τους, ποιος τελικά θα έχει το «πάνω χέρι» στα «καημένα τα θρησκευτικούλια μας». Πέραν του Διαδικτύου όπου μπορεί κανείς να τα διαβάσει, έρχονται και στα e-mails. Το ερώτημα καίριο: να απαντήσεις ή να τα διαγράψεις; Κι ενώ το Μάθημα των Θρησκευτικών (ΜτΘ), σε καιρούς ιδιαίτερα χαλεπούς αναζητά ξανά να επαναπροσδιορίσει την ταυτότητά του, το μύθο του, αυτοί που κρατούν το «ορθοδοξόμετρο» αναλίσκονται όχι στην ουσία των πραγμάτων, αλλά στο πως θα δείξουν ότι υπάρχουν.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ΣΠΥΡΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ, Ανοικτό παράθυρο, λάδι σε καμβά

Σε μια γενιά θεολόγων, που των περισσοτέρων η «θεολογία» εξασκείται μόνον σε ζητήματα συντεχνίας, έτσι άλλωστε κάνουν κι οι εργατοπατέρες – κοντά, βέβαια, σ’ αυτήν την νοοτροπία βάλτε και το «ορθοδοξόμετρο» – είναι ευτύχημα που υπάρχουν και φωνές που νοιάζονται για τον μύθο του Μαθήματος των Θρησκευτικών, μύθο όπως παραλλήλως τον περιγράφει το παρακάτω απόσπασμα, αντλημένο από ένα περιοδικό που δυστυχώς έπαψε να υπάρχει, να κυκλοφορεί. Τα γραφόμενα του συντάκτη αφορούν κυρίως όσους υστερούν στη βαθιά γνώση του μυστηρίου του κόσμου τούτου: «ο μύθος είναι η πρωταρχική έκφραση του ψυχολογικού βάθους και της βιοθεωρίας ενός λαού. Ως ιστόρημα φανταστικό, δεν εξαντλείται στην καταγραφή των φαινομένων, ούτε υπόκειται στους νόμους της λογικής. Αντίθετα κάνοντας χρήση φανταστικών, εξωλογικών και μεταϊστορικών στοιχείων κατατείνει σε μια “παράδοξη” ερμηνεία του πραγματικού. Στη μυθική αφήγηση αφορά μια ανάδυση του συλλογικού υποσυνείδητου ενός λαού, είναι ο τρόπος με τον οποίο αυτός βιώνει το ιστορικό του πετρωμένο, συνειδητοποιεί τις λανθάνουσες δυνάμεις και αφουγκράζεται το μέλλον του. Είναι κοινός τόπος πια πως κάθε μεγάλο ιστορικό κίνημα έχει ως αφετηρία του ένα μύθο και κάθε συγκλονιστικό ιστορικό γεγονός γεννά κάποιο μύθο. Η συνέχεια διαδραματίζεται στο καθαρτήριο της Ιστορίας και η επιτυχία ή η αποτυχία του ιστορικού πια εγχειρήματος εξαρτάται από την σύμμετρη πραγμάτωση των προτύπων του δοκιμαζομένου ιστορικά μύθου. Η διαδρομή της Ιστορίας ως μια σειρά ατελεύτητων γεγονότων γίνεται αντιληπτή κάτω από το φως του μύθου, αντίστοιχα και κάθε μύθος μόνο στην ιστορική του προοπτική μπορεί να κατανοηθεί», Γιάννης Χελιδώνης, «Ο Μαρμαρωμένος Βασιλιάς και οι μαθητευόμενοι μάγοι», Ερουρέμ, τχ. 1(Μάιος 1995)143-144.

Έλεος πια, φίλες και φίλοι θεολόγοι Δάσκαλοι, σεβαστοί πατέρες της διοικούσας Εκκλησίας, ανοίξτε τα παράθυρα να μπει καθαρός αγέρας.