Του ΓΙΑΝΝΗ ΖΕΡΒΟΥ

«Από το χάραμα, το μεσημέρι, ως το σούρουπο / ολημερίς σε υμνώ Μαρία! / Στις χαρές και στις λύπες, στα καλά και στις συμφορές / Μείνε στο πλευρό μου Θεοτόκε! / Όταν οι Ώρες πέταξαν λαμπρά / στον ανέφελο ουρανό / Η χάρη σου οδήγησε σε σένα την αθλία μου ψυχή / Τώρα που της μοίρας οι θύελλες έχουν σκοτεινιάσει το Παρελθόν και το Παρόν μου / Κάνε το Μέλλον μου να λάμψει φωτεινό / με τη γλυκιά ελπίδα που μας δίνεις».

Ποίημα του διάσημου Αμερικανού μυθιστοριογράφου και ποιητή Έντγκαρ Άλλαν Πόε  γραμμένο το έτος 1835.

Ο ποιητής το εμπνεύσθηκε από τη γαλήνη που ένοιωσε, όταν περπατώντας στην πολύβουη πολιτεία άκουσε κωδωνοκρουσίες.

Υ. Γ. Για τον Πόε, αξίζει να διαβάσει κανείς και το κείμενο του Ηλία Βενέζη, “Η Καλύβα του Πόε”, Νέα Εστία, τχ. 545 (15/31950)

http://www.ekebi.gr/magazines/flipbook/showissue.asp?file=78884&code=0861