Η τηλεόραση είναι ένα μέσο που τα τελευταία χρόνια έχει εισβάλει και επηρεάζει με δυναμικό τρόπο την καθημερινή ζωή των ενήλικων αλλά και των παιδιών . Η τηλεόραση παρέχει μέγιστες δυνατότητες για ψυχαγωγία , επιμόρφωση αλλά και πληροφόρηση . Η τηλεόραση αποτελεί θελκτικό και γοητευτικό ψυχαγωγικό μέσο για τα παιδιά διότι μέσω της γρήγορης και της ζωντανής εικόνας , η οποία συνοδεύεται με ήχο και μουσική μεταφέρει γνώσεις και πληροφορίες από ολόκληρο των πλανήτη με κατανοητό τρόπο . Επίσης η τηλεόραση έχει την ικανότητα να διαμορ-φώνει πρότυπα, αντιλήψεις ,αξίες και ήθη . H αφομοίωση όλων αυτών των στοιχείων εξαρτούνται από την προσω-πικότητα του παιδιού , από το οικογενειακό καθώς και από κοινωνικό –πολιτισμικό περιβάλλον όπου ζει το παιδί .
Η τηλεόραση εκτός από τη θετική επίδραση που έχει στα παιδιά μπορεί να έχει και αρνητικές επιπτώσεις στο ψυχισμό τους. Ο χρόνος παρακολούθησης της μικρής οθόνης διαδραματίζει καταλυτικό ρόλο της αρνητικής επιρροής που ασκεί στα παιδιά. Συχνά οι γονείς λόγω του επιβαρυμένου καθημερινού προγράμματος τους μπορεί να επιτρέψουν στο παιδί να παρακολουθήσει τηλεοπτικά προγράμματα τα όποια δεν αρμόζουν στην ηλικία του . Ιδιαίτερα τα παιδιά της προσχολικής ηλικίας μπορεί να επηρεαστούν σε μέγιστο βαθμό , διότι συγχέουν τη φαντασία με την πραγματικότητα με αποτέλεσμα συχνά να αναπτύσσουν φοβίες, προβλήματα ύπνου, επιθετική συμπεριφορά κ.α . Λόγω αυτού τα παιδιά της προσχολικής ηλικίας χρειάζεται να παρακολουθούν μόνο παιδικές σειρές και όχι τηλεοπτικές εκπομπές για ενήλικες . Στα παιδικά καρτούν (π.χ Μίκυ ,twenty κ.α) η επιθετική πλευρά των πρωταγωνιστών συνυπάρχει με το κωμικό στοιχείο . Αυτό έχει ως αποτέλεσμα η επιθετικότητα να μεταφέρεται με πιο αποδεκτό και ανώδυνο τρόπο στα παιδιά . Τα παιδιά της σχολικής ηλικίας στην προσπάθεια τους να ταυτιστούν με τους τηλεοπτικούς ήρωες μπορεί να μιμηθούν μια προβαλλόμενη επιθετική πράξη. Έρευνες έχουν δείξει ότι τα παιδιά μέσω της συστηματικής παρακολούθησης και έκθεσης βίαιων τηλεοπτικών εκπομπών , αρχίζουν να απευαισθητοποιούνται μπροστά στη βιαιότητα που μπορεί να βιώνουν στην καθημερινότητα τους, γίνονται περισσότερο ευερέθιστα στο παιχνίδι τους, στις κοινωνικές τους συναναστροφές και μαθαίνουν ότι η βία είναι ένας αποδεκτός τρόπος για τη διευθέτηση διενέξεων στην κοινωνία. Τα παιδιά στην εφηβεία έχουν περισσότερο αναπτυγμένη την κριτική σκέψη σε αντίθεση με τα μικρότερα παιδιά γι’ αυτό το λόγο η επίδραση της τηλεόρασης είναι μικρότερη . Είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι παιδιά τα οποία αντιμετωπίζουν ενδοοικογενειακή βία (σωματική , λεκτική , ψυχολογική) , παιδιά με προβλήματα συμπεριφοράς, με συναισθηματικές δυσκολίες , με μαθησιακές δυσκολίες , παρουσιάζουν μεγαλύτερη πιθανότητα να επηρεαστούν και να μιμηθούν επιθετικές συμπεριφορές τηλεοπτικών ηρώων σε σχέση με άλλα παιδιά.
Η τηλεόραση συχνά παρέχεται από τους γονείς ως ένα μέσο συντροφιάς προς το παιδί και αυτό έχει ως αποτέλεσμα το παιδί να απομονώνεται και να ζει σ’ ένα φανταστικό κόσμο . Η τηλεόραση ουσιαστικά υποκαθιστά τις κοινωνικές και οικογενειακές επαφές που είναι πολύτιμες για τη ψυχική και συναισθηματική ωρίμανση του παιδιού. Επίσης η τηλεόραση μέσω της εικόνας ακινητοποιεί τη φαντασία του παιδιού και περιορίζει άλλες δημιουργικές δραστηριότητες (μουσική , αθλητισμό ζωγραφική , κ.α). Επίσης τα παιδιά που παρακολουθούν πολλές ώρες τηλεόραση χωρίς κάποιο γονεικό περιορισμό τείνουν να αδιαφορούν για τις σχολικές τους εργασίες με αποτέλεσμα η σχολική τους επίδοση να είναι χαμηλή .
Τέλος είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι εκτός από τις τηλεοπτικές εκπομπές μεγάλη επίδραση στο ψυχισμό του παιδιού ασκούν και οι διαφημίσεις. Οι διαφημίσεις συνήθως παρουσιάζουν με ελκυστικό τρόπο το καταναλωτικό προϊόν και αυτό έχει ως αποτέλεσμα το παιδί να επιθυμεί την αγορά ενός συγκεκριμένου προϊόντος . Το παιδί μπορεί θεωρήσει ότι αγοράζοντας τα διαφημιζόμενα προϊόντα μπορεί να γίνει επιτυχημένο ,ευτυχισμένο και να κερδίσει την αγάπη και το θαυμασμό των γύρω του όπως και οι πρωταγωνιστές των διαφημίσεων .
Η τηλεόραση είναι απαραίτητο μέσο για τη μετάδοση πληροφόρησης και γνώσης , αρκεί όμως να χρησιμοποιείται με σύνεση . Ο ρόλος των γονιών είναι καταλυτικός ώστε η τηλεόραση να μη χρησιμοποιείται καταχρηστικά από τα παιδιά.
ΑΠΟΣΤΟΛΙΑ ΝΤΕΚΟΒΑ
www.eumedline.eu/post/H-thleorash-kai-h-psyxikh-ths-epidrash-sta-paidia ΚΛΙΝΙΚΗ ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ
Ετικέτες: Τηλεόραση
