ailiadi's blog

Στο 3^ο Γυμνάσιο Τρικάλων και στο πλαίσιο της προσπάθειας που καταβάλλει για την προώθηση της ενδοσχολικής επιμόρφωσης,  πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της Πέμπτης, 1 Μαρτίου 2012, η 6^η συνάντηση των βιωματικών εργαστηρίων με το διττό, εξαιρετικά ενδιαφέρον θέμα: «    α) ΟΦΕΛΗ ΤΗΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΣΤΟΝ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟ – ΨΥΧΟΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ και β) Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΕΝΙΣΧΥΣΗΣ ΚΑΙ ΠΡΟΦΥΛΑΞΗΣ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ

Ο εισηγητής κ. Πατσιάνης Ηλίας, Καθηγητής Φυσικής Αγωγής  του 3^ου Γυμνασίου Τρικάλων και οι  κ.κ. Γκούτας Κωνσταντίνος, Υπο/ντής του Σχολείου και  Μπαϊρακτάρης Κωνσταντίνος,  Καθηγητής Φυσικής Αγωγής, ως ομάδα εργασίας , με τρόπο λιτό, άμεσο, παραστατικό έδειξαν πως τα μαθήματα που διδάσκονται τα παιδιά και οι έφηβοι στο παιχνίδι και στα σπορ ταυτίζονται με τα σπουδαία μαθήματα ζωής που παίρνει ο καθένας μας ως ενήλικος:  Η διδασκαλία αντιμετώπισης των δυσκολιών, το συναίσθημα ευθύνης, η ενσυναίσθηση της αποφυγής του φόβου και της αποτυχίας, η  εκμάθηση νέων πραγμάτων,  η αντιμετώπιση της απογοήτευσης, η συνειδητοποίηση του να είσαι μέλος της ομάδας, η αντιμετώπιση των οχλήσεων, η αντιμετώπιση του ανταγωνισμού και η ικανότητα προσαρμογής αποτελούν ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΠΟΥ ΒΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΝΑ ΖΟΥΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΥΓΙΕΙΝΑ, από άποψη σωματική και ψυχική. Γιατί το παιδί, όπως και ο ενήλικος,  είναι φυσιολογικό να κάνει λάθη, είναι υπεύθυνο για  την  οργάνωση της ημέρας  του, μπορεί να χειριστεί πράγματα, όταν   είναι λανθασμένα, είναι πολύ σπουδαίο να προσπαθεί, πρέπει να αισθάνεται ότι είναι ικανό να μπορεί να αλλάξει προς το καλύτερο καθώς και ότι και  τα άλλα παιδιά είναι ικανά.

Το βιωματικό εργαστήρι υλοποιήθηκε  στην Αίθουσα Πολλαπλών Χρήσεων του Σχολείου με μια λεπτομερειακή και συνάμα συνθετική  παρουσίαση. Τα επιστημονικά και δημοσιογραφικά δεδομένα και τα στοιχεία δημιουργικότητας και  αυθορμητισμού που διέκριναν την εισήγηση του κ. Πατσιάνη  προκάλεσαν έντονη  συζήτηση στους συμμετέχοντες:  πρόσφεραν αφειδώς  αφορμές στο πνεύμα τους για σκέψη,  αναρωτήσεις και διάθεση για σωματική και ψυχοπνευματική άσκηση.

Ως χρήσιμα  συμπεράσματα του βιωματικού εργαστηρίου τονίστηκαν  τα ακόλουθα βασικά σημεία της εισήγησης:

Οι αθλητικές δραστηριότητες είναι δημιουργική λεωφόρος για κινητική και συγκινησιακή ανάπτυξη.

Οι γονείς ως παρατηρητές, πρέπει να σέβονται τον ρόλο τους ως θεατές και υποστηρικτές.

Τα σπορ αποτελούν απαραίτητο στοιχείο της παιδικής ηλικίας.

Οι γονείς οφείλουν να δίνουν τις ευκαιρίες στα παιδιά τους για ελεύθερο παιχνίδι. Τα παιδιά πρέπει να διδάσκονται και να βελτιώνονται με την πάροδο του χρόνου.

Το αθλητικό ταξίδι αποτελεί τον κύκλο της ζωής που αρχίζει με την συμμετοχή και τελειώνει με την παρακολούθηση.

Τα παιδιά πρέπει να αισθάνονται ότι έχουν επιλογές πριν από την τελική απόφαση για συμμετοχή.

Η αθλητική συμμετοχή βοηθάει τα παιδιά στην μάθηση πολλών μαθημάτων ζωής.

Τα παιδιά πρέπει να γνωρίζουν ότι η θετική διάθεση των σπορ είναι μεταδοτική.

Η δημιουργία ομάδας και η σπουδαιότητα να είσαι μέλος αυτής της ομάδας, αποτελούν απαραίτητα στοιχεία των ομαδικών αθλημάτων.

            Πρέπει να βοηθήσουμε τα παιδιά μας  να καταλάβουν ότι η ήττα είναι απλά η αναβολή της πιθανής νίκης.

Τα παιδιά πρέπει να μάθουν ότι δεν μπορούν να μην αντιμετωπίσουν προβλήματα.

Οι γονείς πρέπει να δεχτούν ότι τα γεγονότα της παιδικής ηλικίας θα αποτελέσουν καλές αναμνήσεις στο μέλλον. Ο τελικός στόχος είναι οι ευχάριστες εμπειρίες των παιδιών τους.

Οι γονείς να ενθαρρύνουν τα παιδιά τους, ώστε η αθλητική συμμετοχή να γίνει « συνήθεια ζωής ». Ο στόχος των γονέων πρέπει να είναι η άθληση των παιδιών τους για πάντα.

Είναι προτιμότερη η παντοτινή άθληση του παιδιού, παρά να γίνει το παιδί Super αθλητής.

Το παιχνίδι είναι η λαμπρότερη παιδαγωγική μέθοδος  για μάθηση

Γονείς που αναγνωρίζουν τη μεγάλη αξία και συμβολή του παιχνιδιού στην πνευματική και ψυχική ανάπτυξη του παιδιού ανταμείβονται πλουσιοπάροχα,  όχι μόνο με την επιτυχία, αλλά το κυριότερο με την ευτυχία του παιδιού τους.

Η παρουσίαση   ταξίδεψε  όλους τους συμμετέχοντες στο βιωματικό εργαστήρι, στο χαμένο παράδεισο της παιδικής- παιγνιώδους αθωότητας.  Για  εμάς τους ενήλικες που πάσχουμε από την ασθένεια της εποχής,  την καταστροφική για τον οργανισμό μας υποκινητικότητα, γεφύρωσε το σώμα με το πνεύμα μας, θυμίζοντάς  τη διττή μας φύση: πως άνθρωπος σημαίνει «εμπνευσμένο σώμα», σώμα, που σε κίνηση, ταυτίζεται με την ενέργεια και τη ζωή, ενώ σε ακινησία, με το σωματικό και ψυχοπνευματικό μαρασμό.

Αμαλία Κ. Ηλιάδη, φιλόλογος-ιστορικός, Δ/ντρια 3ου Γυμνασίου Τρικάλων