“Δεν ξύπνησα μια μέρα και είπα θα γίνω ποιήτρια. Διαπίστωσα όμως ότι όταν γράφω κάτι προσωπικό νιώθω ένα ωραίο «άδειασμα». Ένα ξέσπασμα. Πώς άλλοι χτυπάνε κλοτσιές στον τοίχο; Τώρα στα 16 αισθάνομαι ότι μπορώ  να δώσω σε αυτό το ξέσπασμα μορφή. Δεν έχω την πείρα για να λέω πως αυτό που κάνω είναι καθαρή ποίηση. Απλώς είναι ο ιδιαίτερος τρόπος που έχω για να εκφράζομαι. Στην τάξη μου είμαστε δυο παιδιά που γράφουμε (από όσο ξέρω). Ένα αγόρι και εγώ. “

http://grekamag.gr/616/

διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στο παραπάνω link.

δίχως ετικέτα