ΛΑΤΙΝΙΚΑ 31/1

Έγινε έλεγχος της άσκησης κλίσης των ουσιαστικών salutem.solitudo,cogitationis,montibus,venationibus.

Eνδεικτικά:

ενικός salus/salutis/saluti/salutem/salus/salute και πληθυντικός salutes/salutum/salutibus/salutes/salutes/salutibus

Στη συνέχεια διδάχτηκαν τα ισοσύλλαβα-φωνηεντόληκτα ουσιαστικά γ’κλίσης:

Τα αρσενικά και θηλυκά φωνηεντόληκτα έχουν χαρακτήρα -i-(-e-) και είναι ισοσύλλαβα. KANONAΣ:Διαφέρουν από τα συμφωνόληκτα ως προς τη γενική του πληθυντικού που λήγουν σε: -i-um. Να πώς κλίνεται π.χ. το hostis (αρσεν/θηλ.).

Ενικός

Ον.
Γεν.
Δοτ.
Αιτ.
Κλητ.
Αφ.

hosti-s
hosti-s

hosti
hoste-m
hosti-s
hoste

Πληθυντικός

Ον.
Γεν.
Δοτ.
Αιτ.
Κλητ.
Αφ.

hoste-s
hosti-um
hosti-bus
hostes/hostis
hoste-s
hosti-bus

Το ουσιαστικό caedes -is διαφέρει από το hostis μόνο στην ον. και κλητ. του ενικού.

Επίσης κλίθηκε το ανώμαλο ελλειπτικό ουσιαστικό γ’κλίσης vis,γένους θηλυκού:

To ουσιαστικό vis (ελλειπτικό)κλίνεται ως εξής:

Ενικός

Πληθυντικός

Ον.
Γεν.
Δοτ.
Αιτ.
Κλητ.
Αφ.

vis


vim

vi

vires( < *vises· ρωτακισμός)
virium
viribus
vires/viris
vires
viribus

 


ΚΑΝΟΝΑΣ:Τα τριτόκλιτα φωνηεντόληκτα σε -e (mare,maris), είναι ουδέτερα και διαφέρουν από τα αρσενικά/θηλυκά ως προς την αφ. του ενικού όπου λήγουν σε –i και την όν., αιτ. και κλητ. του πληθυντικού όπου λήγουν σε ia.

To rete κλίνεται όπως το mare αλλά με αφ. και σε -e και σε-i.

ENIKOΣ 

ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ

Ον. Αιτ. Κλητ.
Γεν.
Δοτ. Αφ.

mare
maris
mari

mare

mare

mari

mari-a
mar
ium
mar
ibus

maria

maria

maribus


KANONAΣ: Όσα ουσιαστικά λήγουν σε tas,io,-do,-go,-us (αλλά η γενική ενικού δεν έχει χαρακτήρα –r) είναι θηλυκά. π.χ. salus,venatio,solitudo,civitas.

Όσα λήγουν σε us (με χαρακτήρα –r) και σε -e είναι ουδέτερα. π.χ.corpus,rete,mare κλπ.

ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΑ:

ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟ:

To απαρέμφατο, ως ρηματικό ουσιαστικό,είναι ένας πολύ εύχρηστος ρηματικός τύπος. Ως αντικείμενο διακρίνεται σε ειδικό απαρέμφατο (εξαρτάται από ρήματα λεκτικά, δοξαστικά και ρήματα που δηλώνουν ψυχικόπάθος) και τελικό απαρέμφατο (εξαρτάται από ρήματα εφετικά, δυνητικά και ρήματαπου δηλώνουν έναρξη και λήξη, αμέλεια, μάθηση, λήθη, συνήθεια κτλ.). Το τ ε λ ι κ ό απαρέμφατο βρίσκεται πάντα σε χρόνο ε ν ε σ τ ώ τ α και μεταφράζεται με το να + υποτ. του ενεστώτα ή του αορίστου. Ειδικό μπορεί να είναι το απαρέμφατο κάθε χρόνου.

3. Το υποκείμενο του τελικού απαρεμφάτου βρίσκεται σε αιτιατική σε περίπτωση ετεροπροσωπίας·σε περίπτωση ταυτοπροσωπίας κανονικά ε ν ν ο ε ί τ α ι στην ονομαστική (όπως δηλ. το υποκ.του ρήματος). Το υποκείμενο του ειδικού απαρεμφάτου βρίσκεται κ α ν ο ν ι κ ά σε αιτιατική και δ ε ν π α ρ α λ ε ί π ε τ α ι ακόμα και στην ταυτοπροσωπία (λατινισμός της ταυτοπροσωπίας του ειδικού απαρεμφάτου),π.χ.

puto (νομίζω) te errāre νομίζω εγώ ότι εσύ κάνεις λάθος:ετεροπροσωπία
puto me errāre νομίζω εγώ ότι (εγώ) κάνω λάθος:ταυτοπροσωπία

ΜΕΛΕΤΗ-ΑΣΚΗΣΕΙΣ:

Όσα επισημάναμε.

Ασκήσεις I,II,III του μαθήματος VII και I του μαθήματος VIII.