ΛΑΤΙΝΙΚΑ ΓΑ 29-2

Ολοκληρώθηκε η άσκηση 5:

Paulus sic vivebat quasi dives esset.(O Παύλος έτσι ζούσε σαν να ήταν πλούσιος).

Ξεκινήσαμε και ολοκληρώσαμε το κείμενο 42.

ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΕΣ ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ ΕΠΙ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ ΧLII

  1. mollibus sententiis: αφαιρετική οργανική του τρόπου και mollibus επιθετικός προσδιορισμός στο sententiis.

  2. credendo: απρόθετη αφαιρετική οργανική γερουνδίου που δηλώνει τον τρόπο στο confirmaverunt.

  3. i. simulo (μαθ. 23) = προσποιούμαι ότι υπάρχει κάτι που δεν υπάρχει π.χ. morbum simulo = κάνω τον άρρωστο.
    ii. dissimulo (μαθ. 42) = προσποιούμαι ότι δεν υπάρχει κάτι που υπάρχει π.χ. morbum dissimulo = κρύβω την αρρώστια μου.

  4. nascentem: η μετοχή είναι επιθετική ως επιθετικός προσδιορισμός στο coniurationem ή χρονική συνημμένη στο όρο αυτό που δηλώνει το σύγχρονο στο παρελθόν(σύμφω-να με το Βιβλίο του Καθηγητή).

  5. secuti: έχει ενεργητική μεταβατική σημασία γιατί το ρήμα sequor είναι αποθετικό (sequor, secutus sum, secutum, sequi 3),είναι ή  αιτιολογική μετοχή (ή κατά άλλη εκδοχή τροπική ή επιθετική), συνημμένη, αφού το υποκείμενό της, το multi, είναι και υποκείμενο του ρήματος dicerent. Δηλώνει το προτερόχρονο στο παρόν.

  6. i. si …animadvertissem → dicerent: υπόθεση αντίθετη προς την πραγματικότητα (η υπόθεση αναφέρεται στο παρελθόν – η απόδοση αναφέρεται στο παρόν).
    ii. si pervenerit (υποτακτική παρακειμένου) → (intellego)…neminem..fore…neminem (fore): Για την αναγνώριση του υποθετικού λόγου, πρέπει να μεταφερθεί σε ευθύ.
    Ανεξάρτητος λόγος: si pervenerit,(οριστική συντελεσμένου μέλλοντα) nemo tam stultus erit….nemo tam improbus (erit): α΄ είδος, ανοιχτή υπόθεση στο μέλλον.

  7. ΠΡΟΣΟΧΗ:Ο τύπος pervenerit είναι υποτακτική λόγω του πλάγιου λόγου,αφού ο υποθετικός λόγος έχει απόδοσητα ειδικά απαρέμφατα fore.

  8. ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΙΣ ΑΝΑΦΟΡΙΚΕΣ ΤΗΣ 1ης περιόδου:

qui aut ea, — ,non videant: δευτερεύουσα επιρρηματική αναφορική συμπερα-σματική πρόταση

non videant: ρήμα.
qui: υποκείμενο του ρήματος non videant.
ea: αντικείμενο του ρήματος non videant.


ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Συχνά αναφορικές συμπερασματικές προτάσεις εισάγονται μετά από τις ακόλουθες περιπτώσεις: α. δεικτικές αντωνυμίες ή επιρρήματα όπως tam (talis,tantus κτλ), β. συγκεκριμένα επίθετα (idoneus, aptus, dignus, indignus), γ. συγκριτικό βαθμό, δ. καταφατικές εκφράσεις (γενικές και αόριστες, όπως est quidam, sunt nonnulli κτλ.), ε. αρνητικές εκφράσεις (γενικές και αόριστες, όπως nemo est, nihil est κτλ) βλ.και Gildersleeve-Lodge, Latin Grammar, σελ. 404-5.

quae imminent: δευτερεύουσα αναφορική πρόταση προσδιοριστική στη λέξη ea της προηγούμενης δευτερεύουσας αναφορικής συμπερασματικής πρότασης.

imminent: ρήμα.
quae: υποκείμενο του ρήματος imminent.

(qui) aut ea,… , (videre) dissimulent: δευτερεύουσα επιρρηματική αναφορική συμπερασματική πρόταση. Εισάγεται με την εννοούμενη αναφορική αντωνυμία qui

dissimulent: ρήμα.
(qui): εννοούμενο υποκείμενο του ρήματος dissimulent.
(videre): εννοούμενο αντικείμενο του ρήματος dissimulent και ειδικό απαρέμφατο. Υποκείμενο του απαρεμφάτου είναι το εννοούμενο (se) (ταυτοπροσωπία-λατινισμός της ταυτοπροσωπίας του ειδικού απαρεμφάτου).
ea: αντικείμενο του εννοούμενου απαρεμφάτου videre.

quae vident: δευτερεύουσα αναφορική πρόταση προσδιοριστική στη λέξη ea της προηγούμενης δευτερεύουσας αναφορικής συμπερασματικής πρότασης

vident: ρήμα
(ei): εννοούμενο υποκείμενο του vident.
quae: αντικείμενο του vident.

9.ΠΡΟΣΟΧΗ!
qui spem Catilinae mollibus sententiis aluerunt: κύρια πρόταση κρίσεως, εκφέρεται με οριστική (aluerunt) και εκφράζει το πραγματικό γεγονός. (Στην προκειμένη περίπτωση η αναφορική αντωνυμία qui βρίσκεται στην αρχή ημιπεριόδου, αναφέρεται στα προηγούμενα και εισάγει κύρια πρόταση. Ισοδυναμεί με δεικτική αντωνυμία (ei/ii/i).

10.improbi: ομοιόπτωτος προσδιορισμός, παράθεση3 στη λέξη multi.
imperiti: ομοιόπτωτος προσδιορισμός, παράθεση στη λέξη multi (Oι παραθέσεις συνδέονται με επιδοτική σύνδεση).4

 Οι λέξεις improbi & imperiti στην πραγματικότητα καθίστανται ουσιαστικοποιημένα επίθετα κατά παράλειψη των ουσιαστικών homines ή viri που κανονικά θα λειτουργούσαν ως παραθέσεις στο multi και τότε τα improbi – imperiti θα λειτουργούσαν ως επιθετικοί προσδιορισμοί. Δηλαδή θα ήταν κανονικά «homines/viri non solum improbi verum etiam imperiti».

11.Nunc intellego…fateatur: Αν και στη συγκεκριμένη περίοδο έχουμε πλάγιο λόγο με ρήμα εξάρτησης το intellego η αναφορική πρόταση «quo intendit» θεωρείται ότι λειτουργεί ανεξάρτητα από αυτόν, για αυτό εκφέρεται με οριστική ,χρόνου ενεστώτα γιατί η εξάρτηση είναι αρκτικού χρόνου.

12.qui non videat coniurationem esse factam και qi non fateatur: δευτερεύουσες επιρρηματικές αναφορικές συμπερασματικές προτάσεις.

ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΑ:

nonnulli: ονομαστική πληθυντικού, αρσενικού γένους του αντωνυμικού επιθέτου (χαρακτηρίζεται και ως αόριστη επιθετική αντωνυμία) nonnulli, -ae, -a πληθυντικού αριθμού (επίθετο που κλίνεται όπως οι αντωνυμίες, χωρίς κλητική) = μερικοί

ordine: αφαιρετική ενικού, αρσενικού γένους του ουσιαστικού της γ΄ κλίσης ordo-inis = τάξη.

aut… aut: διαζευκτικός σύνδεσμος = είτε…είτε.

imminent: γ΄ πληθυντικό οριστικής ενεργητικού ενεστώτα του ρήματος της β΄ συζυγίας immineo, – , – , imminēre = πλησιάζω απειλητικά.
mollibus: αφαιρετική πληθυντικού, θηλυκού γένους, θετικού βαθμού του τριτοκλίτου επιθέτου (τριγενούς και δικαταλήκτου) mollis, mollis, molle = επιεικής, -ής, -ές. (Συγκριτικός βαθμός: mollior, -ior, -ius, υπερθετικός: mollissimus, -a, -um).
aluerunt: γ΄ πληθυντικό οριστικής ενεργητικού παρακειμένου του ρήματος της γ΄ συζυγίας alo, alui, altum (& alitum), alĕre = τρέφω. (Mετοχή μέλλοντα:aliturus, -a, -um και alturus, -a, -um).
nascentem: αιτιατική ενικού, θηλυκού γένους της μετοχής ενεστώτα nascens -ntis του αποθετικού ρήματος της γ΄ συζυγίας nascor, natus sum, natum, nasci = γεννιέμαι (Μετοχή μέλλοντα: nasciturus, -a, -um).Αφαιρετική ενικού:nascenti ή nascente αν την θεωρήσουμε επιθετική ή χρονική αντίστοιχα.
improbi: ονομαστική πληθυντικού, αρσενικού γένους του δευτεροκλίτου επιθέτου θετικού βαθμού improbus, -a, -um = φαύλος, -η, -ο, αχρείος, -α, -ο. (Συγκριτικός: improbior, -ior, -ius, υπερθετικός: improbissimus, -a, -um).

imperiti: ονομαστική πληθυντικού, αρσενικού γένους του δευτεροκλίτου επιθέτου θετικού βαθμού imperitus, -a, -um = άπειρος, -η, -ο. (Συγκριτικός: imperitior, -ior, -ius, υπερθετικός: imperitissimus, -a, -um).
crudeliter: τροπικό επίρρημα = σκληρά. Παράγεται από το τριτόκλιτο επίθετο (τριγενές και δικατάληκτο) crudelis, -is, -e = σκληρός,- ή, -ό. (Παραθετικά επιρρήματος: συγκριτικός: crudelius, υπερθετικός: crudelissime).

regie: τροπικό επίρρημα = τυραννικά. Παράγεται από το δευτερόκλιτο επίθετο regius, -a, -um (< rex, regis) = τυραννικός.
factum esse: απαρέμφατο παρακειμένου του ανωμάλου ρήματος fio, factus sum, fieri = γίνομαι (Το fio λειτουργεί ως παθητικό του facio).

ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΣΠΙΤΙ:

1.ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ-ΣΥΝΤΑΞΗ-ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ ΤΟΥ 42

2.ΑΝΑΦΟΡΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΩΝ ΚΕΙΜΕΝΩΝ.