ΑΓΟΡΟΓΙΑΝΝΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
ΠΕ70
ΚΣΕ 21ο Δ.Σ. ΚΑΛΜΑΤΑΣ
ΕΠΙΜΟΡΦΩΣΗ ΤΠΕ
3η ΕΠΙΜΟΡΦΩΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
ΕΡΓΑΣΙΑ 7ης ΣΥΝΕΔΡΙΑΣ
Δραστηριότητα
Έστω ότι θέλετε να χρησιμοποιήσετε ένα ή περισσότερα μαθησιακά αντικείμενα από το «Φωτόδεντρο» για τη διδασκαλία: · ενός κεφαλαίου/μιας ενότητας ενός γνωστικού αντικειμένου (κλάδος ΠΕ70) ή · μιας θεματικής ενότητας ή μιας έννοιας (κλάδος ΠΕ60) η οποία προγραμματίζεται να υλοποιηθεί στο επόμενο χρονικό διάστημα.
Αναζητήστε στα ψηφιακά αποθετήρια του Φωτόδεντρου το/τα κατάλληλο/α για την πραγματοποίηση της διδασκαλίας σας μαθησιακό/α αντικείμενο/α.
Σκεφτείτε πώς θα το/τα αξιοποιούσατε στην τάξη σας και ετοιμάστε, με βάση το πρότυπο μ-σεναρίου που παρουσιάστηκε στην 6η συνεδρία, ένα μ-σενάριο χρησιμοποιώντας ενδεχομένως και διαδραστικό πίνακα.
Όλα τα μ-σενάρια θα παρουσιαστούν στην 8η συνεδρία. Όποιος/Όποια έχει τη δυνατότητα και επιθυμεί, μπορεί να το εφαρμόσει σε συνθήκες πραγματικής τάξης και να παρουσιάσει μαζί με το μ-σενάριο και την εμπειρία του/της. Αναρτήστε στον «Χώρο αποστολής αρχείων ασύγχρονων δραστηριοτήτων, Μεσοδιάστημα: Συνεδρία 7 & 8» το αρχείο του σεναρίου με όνομα αρχείου «S7_m_senario_eponymo_onoma
Πολυτροπικό κείμενο
Μονοτροπικό είναι το κείμενο εκείνο το οποίο χρησιμοποιεί μόνο ένα σημειωτικό τρόπο για τη μετάδοση μηνυμάτων, λ.χ. μόνο το γλωσσικό σημειωτικό σύστημα ή μόνο το οπτικό.
Πολυτροπικό είναι το κείμενο εκείνο που χρησιμοποιεί για τη μετάδοση μηνυμάτων συνδυασμό σημειωτικών τρόπων. Για παράδειγμα, τα περισσότερα κείμενα των σχολικών βιβλίων, του ημερήσιου τύπου ή της τηλεόρασης είναι πολυτροπικά, αφού συχνά συνδυάζουν γλώσσα και εικόνα ή στην περίπτωση της τηλεόρασης και μουσική. (Ε. Χοντολίδου, Γλωσσικός Υπολογιστής 1999, 1: 115-117). Ο όρος αναφέρεται ουσιαστικά στην ποικιλότητα των σημειωτικών συστημάτων που αξιοποιούνται ώστε να καταστεί δυνατή η διαχείριση ενός τεράστιου όγκου πληροφοριών τις οποίες δέχεται το άτομο. Η κατάσταση αυτή καθιστά επιτακτική την ανάγκη της ανάπτυξης μίας νέας δεξιότητας, αυτής του πολυγραμματισμού, ώστε ο δέκτης των πληροφοριών αυτών να είναι σε θέση να τις επεξεργαστεί κριτικά.
Ο γραπτός λόγος εξακολουθεί να έχει μια ιδιαίτερη ισχύ, παρόλο που κατά την καθημερινή μας επικοινωνία γράφουμε πολύ πιο σπάνια απ’ ό,τι μιλούμε και απ’ ό,τι ακούμε ή διαβάζουμε, προσπαθώντας να κατανοήσουμε το λόγο των άλλων. Ακόμη και στα «ακαδημαϊκότερα» επαγγέλματα, όπως λ.χ. του ερευνητή, ο χρόνος που καταναλώνουν τα μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας στο να ακούν και να μιλούν είναι δυσανάλογα μεγαλύτερος από αυτόν που καταναλώνουν γράφοντας και διαβάζοντας.
Η επικοινωνία συντελείται με πολλούς τρόπους, ο καθένας από τους οποίους επιτελεί έναν ειδικό και σημαντικό ρόλο. Για παράδειγμα, δεν είναι δυνατόν να αποτιμήσουμε την επικοινωνία του εκπαιδευτικού με τους μαθητές του χωρίς να συνυπολογίσουμε, παράλληλα με τα λεγόμενά του, τη στάση του σώματος, τις χειρονομίες, την έκφραση του προσώπου, το χαμόγελό και την ποιότητά του, το σφίξιμο των χειλιών του, κ.ο.κ.
Αυτό που κυριαρχεί —τουλάχιστον στα σχολικά εγχειρίδια κάποιων μαθημάτων— είναι ο γραπτός λόγος. Αυτός είναι το «πραγματικό θέμα» και ό,τι άλλο υπάρχει στο βιβλίο, λ.χ. φωτογραφίες, χάρτες, σχεδιαγράμματα κ.ο.κ., χρησιμοποιούνται για να εικονογραφήσουν και να υποστηρίξουν το περιεχόμενο του γραπτού κειμένου. Ο τρόπος όμως που είναι παρουσιασμένο το κείμενο δεν είναι ασήμαντος.
Τι είδους φωτογραφίες έχουμε και πόσο χώρο καταλαμβάνουν σε σχέση με το κείμενο;
Πόσο απλοϊκές ή πόσο σύνθετες είναι οι εικόνες και τα διαγράμματα;
Τι είδους γραμματοσειρές χρησιμοποιούνται;
Η επιστήμη της επικοινωνίας στις μέρες μας στρέφει την προσοχή μας στα μέσα που όλοι/ες χρησιμοποιούμε όταν η γλώσσα δεν μας αρκεί γι ανα εκφραστούμε, ή δεν αρκεί μόνο αυτή· δηλαδή, στους κώδικες της μη γλωσσικής επικοινωνίας.
Τα κείμενα σήμερα γνωρίζουμε πολύ καλά πως είναι πολύσημα και δεν αποτελούν τη φυλακή ενός και μόνον νοήματος. Η πολυσημία είναι, εν μέρει, αποτέλεσμα και της πολυτροπικότητας του κειμένου. Ως κείμενο σήμερα η γλωσσολογία, οι θεωρίες της λογοτεχνίας αλλά και η εκπαιδευτική γλωσσολογία θεωρούν μία σύνθετη ποικιλία κοινωνικών καταστάσεων ή συμβάντων: γραπτά κείμενα και αφίσες, video-clips και κινηματογραφικές ταινίες, σχολικά μαθήματα και πολιτικοί λόγοι, θεατρικές παραστάσεις ή θεατρικά δρώμενα κ.ά.