ΑΓΑΠΙΑΔΟΥ ΠΑΣΧΑΛΙΝΑ

MYKONOS

Ιστορικό

Ο Ηρόδοτος αναφέρει τους Κάρες ως τους αρχικούς κατοίκους του νησιού. ^{[9] Οι} Ίωνες από την Αθήνα φαίνεται να ακολούθησαν στις αρχές του 11ου αιώνα π.Χ. Υπήρχαν πολλοί άνθρωποι που ζούσαν στο γειτονικό νησί της Δήλου , μόλις 2 χιλιόμετρα (1,2 μίλια) μακριά, πράγμα που σήμαινε ότι η Μύκονος έγινε σημαντικό μέρος για προμήθειες και διέλευση. Ωστόσο, κατά την αρχαιότητα ήταν ένα μάλλον φτωχό νησί με περιορισμένους γεωργικούς πόρους. Οι κάτοικοί του ήταν πολυθεϊστές και λάτρευαν πολλούς θεούς. ^[10]

Η Μύκονος τέθηκε υπό τον έλεγχο των Ρωμαίων κατά τη διάρκεια της βασιλείας της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και στη συνέχεια έγινε μέρος της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας μέχρι τον 12ο αιώνα. Το 1204, με την πτώση της Κωνσταντινούπολης στην Τέταρτη Σταυροφορία , η Μύκονος καταλήφθηκε από τον Αντρέα Γκίσι . Το νησί καταστράφηκε από τους Καταλανούς στα τέλη του 13ου αιώνα και τελικά παραδόθηκε στην άμεση βενετική κυριαρχία το 1390.

Το 1537, ενώ οι Ενετοί εξακολουθούσαν να κυριαρχούν, η Μύκονος δέχθηκε επίθεση από τον Χαϊρεντίν Μπαρμπαρόσα , τον ναύαρχο του Σουλεϊμάν του Μεγαλοπρεπούς και ένας οθωμανικός στόλος εγκαταστάθηκε στο νησί. Οι Οθωμανοί, υπό την ηγεσία του Kapudan Pasha , επέβαλαν ένα σύστημα αυτοδιοίκησης που περιλαμβάνει έναν κυβερνήτη και ένα διορισμένο συμβούλιο συνδικάτων . Όταν το κάστρο της Τήνου έπεσε στους Οθωμανούς το 1718, ο τελευταίος από τους Ενετούς αποσύρθηκε από την περιοχή.

Μέχρι τα τέλη του 18ου αιώνα, η Μύκονος ευημερούσε ως εμπορικό κέντρο, προσελκύοντας πολλούς μετανάστες από κοντινά νησιά, εκτός από τακτικές πειρατικές επιδρομές. Τον Ιούνιο του 1794, η Μάχη της Μυκόνου έγινε μεταξύ βρετανικών και γαλλικών πλοίων στο κύριο λιμάνι του νησιού.

Πορτρέτο του Μάντο Μαυρογένους στο Ναυτικό Μουσείο Αιγαίου στη Μύκονο

Η Ελληνική Επανάσταση ενάντια στην Οθωμανική Αυτοκρατορία ξέσπασε το 1821 και η Μύκονος έπαιξε σημαντικό ρόλο, με επικεφαλής την εθνική ηρωίδα, Μάντο Μαυρογένους . Η Μαυρογένη, ένας μορφωμένος αριστοκράτης καθοδηγούμενος από τις ιδέες του Διαφωτισμού , θυσίασε την περιουσία της οικογένειάς της για τον ελληνικό σκοπό. Η Ελλάδα έγινε ανεξάρτητο κράτος το 1830. Ένα άγαλμα της κάθεται στη μέση της πλατείας Μάντο Μαυρογένους στην κύρια πόλη.

Ως αποτέλεσμα της ιστιοπλοΐας και της εμπορικής δραστηριότητας, η οικονομία του νησιού ανέκαμψε γρήγορα αλλά υποχώρησε και πάλι στα τέλη του 19ου αιώνα και ειδικά μετά το άνοιγμα του καναλιού της Κορίνθου το 1904 και τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο στις αρχές του 20ού αιώνα. Πολλοί Μύκονοι έφυγαν από το νησί για να βρουν δουλειά στην ηπειρωτική Ελλάδα και σε πολλές ξένες χώρες, ειδικά στις Ηνωμένες Πολιτείες. ^[11]

Ο τουρισμός σύντομα ήρθε να κυριαρχήσει στην τοπική οικονομία, λόγω των σημαντικών ανασκαφών που πραγματοποίησε η Γαλλική Αρχαιολογική Σχολή, η οποία άρχισε να λειτουργεί στη Δήλο το 1873.

Μυθολογία]

Στην ελληνική μυθολογία, η Μύκονος πήρε το όνομά της από τον πρώτο ηγεμόνα της, Μύκονο (Μύκονος), ^[12] τον γιο ή εγγονό του θεού Απόλλωνα και έναν τοπικό ήρωα. Το νησί λέγεται επίσης ότι ήταν η τοποθεσία της Γιγαντομαχίας , η μεγάλη μάχη μεταξύ του Δία και των Γιγάντων και όπου ο Ηρακλής σκότωσε τους αήττητους γίγαντες έχοντας τους δελεάσει από την προστασία του Ολύμπου . Σύμφωνα με το μύθο, οι μεγάλοι βράχοι σε όλο το νησί λέγεται ότι είναι τα απολιθωμένα πτώματα των γιγάντων. ^[13]

Γεωγραφία

Πανοραμική θέα στο λιμάνι της Χώρας

Το νησί έχει έκταση 85,5 τετραγωνικά χιλιόμετρα (33,0 τετραγωνικά μίλια) και ανέρχεται σε υψόμετρο 341 μέτρων (1.119 πόδια) στο υψηλότερο σημείο του. Βρίσκεται 150 χιλιόμετρα (93 μίλια) ανατολικά της Αθήνας στο Αιγαίο Πέλαγος. Το νησί δεν διαθέτει ποτάμια, αλλά πολλά εποχιακά ρεύματα, δύο εκ των οποίων έχουν μετατραπεί σε δεξαμενές.

Το νησί αποτελείται κυρίως από γρανίτη και το έδαφος είναι πολύ βραχώδες με πολλές περιοχές διαβρωμένες από τους ισχυρούς ανέμους. Υψηλής ποιότητας πηλός και βαρύτης , που είναι ένα ορυκτό που χρησιμοποιείται ως λιπαντικό στη γεώτρηση πετρελαίου, εξορύσθηκαν στην ανατολική πλευρά της Μυκόνου μέχρι τα τέλη του 1900.

Παράγει 4.500 κυβικά μέτρα (160.000 cu ft) νερού καθημερινά, με αντίστροφη όσμωση θαλασσινού νερού, προκειμένου να βοηθήσει στην κάλυψη των αναγκών του πληθυσμού και των επισκεπτών του. ^[14]

Το νησί έχει πληθυσμό περίπου 12.500, οι περισσότεροι από τους οποίους ζουν στην πρωτεύουσα της Χώρας . ^[15]

Κλίμα

Η Μύκονος έχει μεσογειακό κλίμα. Ο ήλιος λάμπει για έως και 300 ημέρες το χρόνο. Η περίοδος των βροχών διαρκεί από τον Οκτώβριο έως τον Μάρτιο. ^{[ παραπομπή απαιτείται ]} Η βλάστηση ακολουθεί το τυπικό μοτίβο για την περιοχή και αναπτύσσεται γύρω στα μέσα του φθινοπώρου και τελειώνει στις αρχές του καλοκαιριού. ^[16]

Λόγω του εποχιακού δροσερού ανέμου ” μελτέμι ” (παρόμοιο με τα άλλα νησιά των Κυκλάδων), οι καλοκαιρινές μέρες είναι ξηρές, ηλιόλουστες και ευχάριστες. Οι χειμώνες γενικά είναι ήπιοι και υγροί, με πολλές ηλιόλουστες μέρες ακόμη και στα μέσα του χειμώνα. Το χιόνι είναι σπάνιο και δεν μένει πολύ στο έδαφος όταν πέφτει.

MYKONOS