Κατηγορία: Σχολικές δραστηριότητες

 

Κόβουμε σχήματα, σε διάφορα χρώματα και μεγέθη. Αν θέλουμε να αντέξουν και να μη λερώνονται, τα πλαστικοποιούμε. Φτιάχνουμε ένα μονοπάτι, χρησιμοποιώντας τα σχήματα αυτά. Αν ασχοληθούμε με τα σχήματα, προσπαθούμε τα ίδια σχήματα, να βρίσκονται σε τέτοιες αποστάσεις, ώστε τα παιδιά, να μπορούν να πατήσουν π.χ. από το ένα τρίγωνο στο άλλο. Αν ασχοληθούμε με τα χρώματα, φροντίζουμε ώστε π.χ. τα κόκκινα σχήματα, να βρίσκονται σε κατάλληλες, μεταξύ τους, αποστάσεις.

Τα σχήματα μπορούν να γίνουν νούφαρα σε μια λίμνη και τα παιδιά μικρά κουνουπάκια, τα οποία φοβούνται μήπως πέσουν στο νερό ή βραχάκια στο ποτάμι με τους κροκόδειλους.

Διαλέγουμε ένα σχήμα ή χρώμα κάθε φορά (είτε όποιο διαλέξει η ομάδα είτε όποιο τύχει σε ένα ζάρι ή στον τροχό) και το κάθε παιδάκι, με τη σειρά προσπαθεί, πατώντας στο σωστό σχήμα/χρώμα, να διασχίσει το μονοπάτι.

Καθόμαστε με τα παιδιά, μπροστά στον Η/Υ και παρακολουθούμε το βίντεο από το τραγούδι “Επτά ποτάμια” του Γιώργου Χατζηπιερή.

https://www.youtube.com/watch?v=4I_vf918O0s

Μόλις τελειώσει, συζητάμε και προσπαθούμε να θυμηθούμε τα 7 διαφορετικά χρώματα, που παίρνουν τα ποτάμια, στη διάρκεια αυτού του τραγουδιού. Πώς όμως δημιουργούνται αυτά τα διαφορετικά χρώματα; Τα παιδιά θυμούνται και όταν δυσκολεύονται, “παίζουμε” ξανά  τα συγκεκριμένα σημεία του βίντεο.

Στη συνέχεια, έχουμε ετοιμάσει πλαστικοποιημένες, ασπρόμαυρες εικόνες, που δείχνουν τις πεταλούδες, το δράκο, τις καρδούλες και ό,τι  άλλο χρωμάτισε τα ποτάμια μας. Τα παιδιά, σε ζευγάρια, διαλέγουν μία κάρτα και χορεύουν. Μόλις σταματήσει η μουσική, ανεμίζουμε ένα μαντίλι, π.χ. κόκκινο και το ζευγάρι που κρατάει την κάρτα με τις καρδούλες, πρέπει να τρέξει να το πάρει. Συνεχίζουμε το χορό μας μέχρι να πάρουν όλα τα ζευγάρια το σωστό μαντίλι.

Για να το δυσκολέψουμε λίγο, φωνάζουμε μόνο το χρώμα, χωρίς να δείχνουμε το αντίστοιχο μαντίλι, για να δούμε αν τα παιδιά έχουν εμπεδώσει τα ονόματα των χρωμάτων.