Ένα λεωφορείο περνάει από κάθε τάξη κι έχει για επιβάτες όλα τα σημεία στίξης! Η συγκεκριμένη έκδοση του βίντεο διαμορφώθηκε έτσι, ώστε το κείμενο να διαβάζεται μεγαλόφωνα από τα παιδιά.

Η ομαδική συγγραφή ιστοριών είναι μία πολύ καλή πρακτική όταν τα παιδιά δυσκολεύονται ακόμα στην ατομική συγγραφή.

Και είναι λογικό…

Για να μάθεις να γράφεις ιστορίες, πρέπει κάποιος να σου δείξει για να ξεκινήσεις, να σου δώσει ιδέες…

Η πρώτη ιστορία που γράψαμε με τη Γ’ τάξη που ανέλαβα το σχολικό έτος 2021-2022 ήταν αυτή.

Στην αρχή δυσκολευτήκαμε να ξεκινήσουμε, μα μετά από λίγο οι ιδέες έπεφταν βροχή από τα παιδιά!

Μετά τη συγγραφή του κειμένου έγιναν διάφορες προτάσεις για τον τίτλο και η τάξη ψήφισε αυτόν που θεωρούσε καλύτερο.

Στο τέλος κάναμε την εικονογράφηση και το αποτέλεσμα είναι το παρακάτω…  Το βιβλίο που φτιάξαμε έχει μετατραπεί σε ένα ηλεκτρονικό βιβλίο, το οποίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί πλέον για συζήτηση για το περιβάλλον ή ως αφορμή για τη συγγραφή ενός άλλου βιβλίου.

Ηλεκτρονικό βιβλίο για ξεφύλλισμα στον σύνδεσμο:

https://online.fliphtml5.com/inhle/akbc

Βίντεο με αφήγηση:

Μετά τις διακοπές των Χριστουγέννων, τα παιδιά γράφουν στο σχολείο μια έκθεση για το πώς πέρασαν μέσα στις γιορτές. Καθώς διαβάζουν τα γραπτά τους, ακούγονται πολλά όμορφα πράγματα, όμως ένα παιδί, ο Γκιόργκι, έχει να διηγηθεί μια ιστορία κάπως διαφορετική…

Δημιουργός: Θανάσης Μπρούσαλης

Εκτός από τα παραδοσιακά ζάρια, έχουμε τη δυνατότητα να κατασκευάσουμε πλέον

ηλεκτρονικά ζάρια!

Ανακάλυψα μία φοβερή εφαρμογή στη σελίδα

https://rollthedice.online/en που είναι κατασκευασμένοι από Ισπανούς!

Γιατί να το κάνουμε;

Καλά κάνεις και ρωτάς!

Το πλεονέκτημα είναι ότι μπορούμε να προσθέσουμε όσες πλευρές επιθυμούμε εμείς και,

επιπλέον, δεν είναι ανάγκη να χρησιμοποιήσουμε μόνο αριθμούς! Κάθε πλευρά μας μπορεί

να έχει μία λέξη ή μία πρόταση! Υπάρχει, επίσης, η δυνατότητα να φτιάξουμε πολλά ζάρια

και να τα συνδυάσουμε ομαδοποιώντας τα!

Τα παρακάτω ζάρια τα έφτιαξα εγώ κατά τη διάρκεια της καραντίνας του 2020 για να βάλω

μία διασκεδαστική νότα στις δραστηριότητες που έστελνα τότε στα παιδιά.

Κυρίως τα αξιοποίησα για τη δημιουργία ιστοριών ενθυμούμενος το φανταστικό διώνυμο

του Τζιάνι Ροντάρι.

Για να καταλάβετε τι είναι και πώς λειτουργούν, ρίξτε καλύτερα μια

ματιά! Ξαναρίχνετε το ζάρι πατώντας στο κουμπί “Roll again”.

Τα ζάρια μου

Ιστορίες με βιβλία (στα αγγλικά και στα ελληνικά)

https://rollthedice.online/en/cdice/stories-with-fantastic-books

https://rollthedice.online/en/cdice/stories-with-books-

Υποκείμενα-Ρήματα-Αντικείμενα

https://rollthedice.online/en/roll/subjects-verbs-and-objects

Φανταστικό διώνυμο για παραγωγή ιστοριών

https://rollthedice.online/en/roll/fantastic-binomial-

Περιπέτεια στον βυθό! Τρία ζάρια που θα με βοηθήσουν…

Ποιοι θα είναι οι ήρωες της ιστορίας μου;

https://rollthedice.online/en/cdice/characters-story-cube

Σε ποιο μέρος διαδραματίζεται η ιστορία σου;

https://rollthedice.online/en/cdice/sea-bottom-adventure

Ποιος θα είναι ο θησαυρός της ιστορίας;

https://rollthedice.online/en/cdice/sea-treasures-

Reasons for not having done my homework

(Ένα από τα αγαπημένα μου αλλά μόνο στα αγγλικά προς το παρόν)

https://rollthedice.online/en/cdice/reasons-excuses-for-not-having-done-my-homework

Καλή διασκέδαση και καλές δημιουργίες!!!

Όταν διδάσκεις στα τμήματα Ζ.Ε.Π., δεν έχεις μία τάξη, όπως οι άλλοι δάσκαλοι, αλλά πολλές. Η διδασκαλία της ελληνικής ως ξένης γλώσσας είναι μια δύσκολη διαδικασία και, όταν στο ίδιο τμήμα υπάρχουν παιδιά που έχουν διαφορετικές μητρικές γλώσσες και βρίσκονται σε πολύ διαφορετικά επίπεδα στα ελληνικά, τότε η κατάσταση γίνεται ακόμα πιο απαιτητική.

Η πρώτη λύση που μου ήρθε στο μυαλό είναι ότι θα πρέπει να εφαρμόσω ένα δομημένο πρόγραμμα που να εστιάζει σε γραμματικούς κανόνες.

Ουσιαστικά, όμως, ένα τέτοιο πρόγραμμα διδάσκονται και υπόλοιπα παιδιά, τα οποία έχουν την ελληνική γλώσσα ως μητρική και πολλά από αυτά δυστυχώς φεύγουν από το Δημοτικό χωρίς να έχουν μάθει ή κατανοήσει πολλούς τέτοιους κανόνες.

Επιπλέον, στις τάξεις Ζ.Ε.Π. έρχονται παιδιά που αντιμετωπίζουν συνήθως κι άλλα προβλήματα στη σχολική ζωή τους, όπως ο ρατσισμός, ο σχολικός εκφοβισμός, η απομόνωση, ακόμα και η σχολική διαρροή. Μια παραδοσιακή διδασκαλία με πολλούς γνωστικούς στόχους στριμωγμένους σε μία διδακτική ώρα δεν αφήνει χώρο για να μπορέσουν να εκφραστούν τα παιδιά, να φανούν τα ταλέντα τους και να ξετυλίξουν τις προσωπικότητές τους.

Έχοντας όλα αυτά υπόψιν, αποφάσισα να φτιάξω ένα πρόγραμμα που από τη μία πλευρά θα ακολουθούσε θεματικά τα κεφάλαια του βιβλίου της Γλώσσας (που καλύπτονταν στην τάξη), αλλά, από την άλλη πλευρά, θα προωθούσε τον ενθουσιασμό των παιδιών και θα εστίαζε στη δημιουργικότητα.

Ένας πολύ σημαντικός σκοπός ήταν να διαμορφώσουν μια θετική ταυτότητα ως μέλη των τάξεων υποδοχής, πράγμα που θεωρώ ότι είναι πολύ σημαντικό για την ακαδημαϊκή τους επίδοση.

Φυσικά ένα κανένα πρόγραμμα που έχει κέντρο το παιδί δεν μπορεί να είναι τελείως προκατασκευασμένο. Έτσι πολλές δράσεις διαμορφώθηκαν από τα ενδιαφέροντα των παιδιών.

Μέσα στην τάξη, εκτός από γραμματικά φαινόμενα, κάναμε πολλές δράσεις, οι οποίες νομίζω πως βοήθησαν τα παιδιά να προχωρήσουν ένα βήμα παρακάτω στα ελληνικά και τις παραθέτω παρακάτω:

• Επαφή με βιβλία της βιβλιοθήκης. Τα σχολικά βιβλία παραθέτουν αποσπάσματα από βιβλία, όπου τα παιδιά δεν έχουν την ευκαιρία να γνωρίσουν ολοκληρωμένα τους πρωταγωνιστές και να μάθουν την ιστορία τους. Εμείς διαβάζαμε λίγο λίγο ολόκληρα τα βιβλία και τα παιδιά έπαιρναν κάποια αποσπάσματα, τα οποία θα έπρεπε να δουλέψουν στο σπίτι. Κάποιες φορές κάναμε και δραματοποίηση ή αυτοσχεδιασμούς με βάση το κείμενο. Για κάθε απόσπασμα γινόταν ειδική διδασκαλία για το πώς πρέπει να χρωματίσουν τη φωνή τους, ποιες λέξεις πρέπει να τονίσουν, πώς να αποδώσουν τα διάφορα σημεία στίξης κ.α. Πολλά από αυτά τα αποσπάσματα ήταν έμμετρα, πράγμα που νομίζω ότι βοηθούσε πάρα πολύ τα παιδιά να βελτιωθούν στην ανάγνωση.

• 

• Φτιάξαμε λεξικά, όπου μεταφράσαμε διάφορες λέξεις στις γλώσσες που μιλούσαν τα παιδιά. Έτσι, πολλά παιδιά που μπορεί αρχικά να ένιωθαν άβολα να πουν πχ. ότι μιλούν αλβανικά στο σπίτι, άρχισαν να αισθάνονται ότι είναι αποδεκτά ακριβώς έτσι όπως είναι.

• Κάναμε χειροτεχνίες για τη φιλαναγνωσία, για τη σχολική βία, για το ηλιακό σύστημα κ.α. Όλα αυτά ενθουσίασαν τα παιδιά και έγιναν αφορμή για να κάνουν ερωτήσεις και να μάθουν πολλά πράγματα.

• Παίξαμε επιτραπέζια παιχνίδια. Έπρεπε πρώτα να διαβάσουμε τους κανόνες, όμως! Μα το πιο δύσκολο είναι να μάθουμε να τους τηρούμε, να συντονιστούμε, να μάθουμε να λειτουργούμε με στρατηγική, να μάθουμε, δηλαδή, νέες διαδικασίες, νέες δεξιότητες: με λίγα λόγια να μπούμε στο νόημα του παιχνιδιού! Κάποια από τα παιχνίδια που χρησιμοποιήθηκαν ήταν το “Pictureka” (η φορητή έκδοση) και το “Σαμποτέρ”.

Το συμπέρασμά μου από τα τμήματα Ζ.Ε.Π. είναι ότι τα παιδιά με αγάπη, δημιουργικότητα και καλά βιβλία ανθίζουν!

Το κείμενο και οι φωτογραφίες του άρθρου αποτελούν πνευματική ιδιοκτησία του συγγραφέα.

Τα επιτραπέζια παιχνίδια είναι ένα τεράστιο εκπαιδευτικό εργαλείο στα χέρια μας! Προσφέρουν γνώσεις, καλλιεργούν δεξιότητες και, φυσικά, είναι διασκεδαστικά!

Παίζοντας ένα επιτραπέζιο εξασκείσαι σε διάφορα σενάρια συμπεριφοράς τα οποία είναι χρήσιμα στη ζωή:  να τηρείς τη σειρά των παικτών, να παίζεις σύμφωνα με τους κανόνες και ταυτόχρονα να παρακολουθείς τις κινήσεις των άλλων παικτών για να δεις εάν είναι σωστές, να παίζεις με στρατηγική και τόσα άλλα…

Μου αρέσει πολύ να χρησιμοποιώ επιτραπέζια στη διδασκαλία και έχω γράψει άλλα δυο σχετικά άρθρα. Αυτή τη φορά αποφασίσαμε, αντί να χρησιμοποιήσουμε κάποιο γνωστό επιτραπέζιο, να φτιάξουμε εμείς τα δικά μας παιχνίδια!

Το θέμα ήταν το μόνο που ήταν δοσμένο από εμένα: έπρεπε να είναι επιτραπέζια για την κυκλοφοριακή αγωγή.  Όλα τα άλλα τα αποφάσισαν και τα υλοποίησαν τα παιδιά. Το μόνο που έκανα εν είδει βοηθείας ήταν να τους δείξω το προσχέδιο του ταμπλό ενός παιχνιδιού που σχεδίασα μόνος μου για να πάρουν μια ιδέα.

Τα παιδιά έπρεπε να σκεφτούν τι ήθελαν να φτιάξουν και να χειριστούν χάρακες για να το σχεδιάσουν. Μετά έπρεπε να διακοσμήσουν το σχέδιό τους και να φτιάξουν κάρτες ερωτήσεων και δραστηριοτήτων. Για πιόνια χρησιμοποιήσαμε πλαστικά καπάκια από μπουκάλια.

Εκτός από τα ταμπλό, τα παιδιά επινόησαν και τρόπους για να παίζουν τα παιχνίδια αυτά! Είναι από τις στιγμές αυτές που θαυμάζει κανείς τη φαντασία και την ευελιξία των παιδιών! Με υλικά μηδαμινού κόστους κατόρθωσαν να φτιάξουν αισθητικά όμορφα επιτραπέζια και να περάσουν καλά!

Η ομορφιά βρίσκεται στην απλότητα!

Ακολουθεί κλασικός διάλογος:

-Τι είναι η λέξη «γράφω», παιδί μου; ρωτάει με αγωνία ο δάσκαλος.

– Ουσιαστικό, απαντάει ο Χ, μαθητής της έκτης τάξης μετά από μερικά δευτερόλεπτα περισυλλογής.

Εκεί είναι το σημείο που γκρεμίζονται τα πάντα στο μυαλό του δασκάλου…

Η γραμματική αναγνώριση είναι άλλο ένα σημείο που δυσκολεύει τα παιδιά.

Τα δυσκολεύει δικαιολογημένα, διότι το παιδί χρειάζεται να έχει αναπτύξει αφηρημένη σκέψη και να έχει πολύ καλές βάσεις από όλες τις προηγούμενες τάξεις του Δημοτικού.

Προσωπική μου άποψη είναι ότι στο Δημοτικό θα μπορούσαμε απλά να κάνουμε μια εισαγωγή στην έκτη τάξη και να μεταφερθεί αυτή η δουλειά για το Γυμνάσιο.

Παρακάτω ακολουθεί μια πρόταση για το τι μπορούμε να κάνουμε ώστε να βοηθήσουμε τα παιδιά στη διαδικασία της γραμματολογικής αναγνώρισης.

Φτιάχνουμε καρτέλες με τα μέρη του λόγου που θέλουμε να εξασκήσουμε (μπορούμε να αρχίσουμε με λίγα βασικά και να προσθέτουμε σιγά σιγά κι άλλα ανάλογα με την τάξη).

Έπειτα χωρίζουμε την τάξη σε ομάδες και σε κάθε ομάδα δίνουμε μια καρτέλα.

Πχ. Μπορούμε να χωρίσουμε την τάξη στα δύο και να παίξουμε με ουσιαστικά και ρήματα.

Πώς παίζουμε…

Γράφουμε αρκετές λέξεις στον πίνακα ανακατεμένα ή με τη σειρά- όπως σας βολεύει- και κάθε φορά δείχνουμε μια λέξη. Αν δείξω ένα ουσιαστικό, η ομάδα που έχει την καρτέλα των ουσιαστικών πρέπει να τη σηκώσει αμέσως.  Έπειτα, ένα από τα παιδιά γράφει τη λέξη αυτή στην καρτέλα.

Το καλύτερο στάδιο είναι όταν φτάσουμε να έχουμε ομάδες των 2-3 ατόμων και έχουμε λέξεις από όλα τα μέρη του λόγου.  Εκεί το παιχνίδι γίνεται δύσκολο και τα παιδιά σκέφτονται προσεκτικά.

Μπορείτε να εντάξετε το παρακάτω παιχνίδι στις καθημερινές σας ρουτίνες αφιερώνοντας 10 λεπτά καθημερινά.

Καλό είναι στην αρχή να μην αλλάζουν συχνά οι ομάδες και οι καρτέλες που αυτές κρατούν. Είναι επιθυμητό δηλαδή να έχουμε ομάδες που έχουν αποκτήσει μια… «ειδίκευση» σε κάποιο μέρος του λόγου. Αφού δούμε ότι τα παιδιά τα πάνε καλά, αρχίζουμε και αλλάζουμε όλο και πιο συχνά τις καρτέλες μεταξύ των παιδιών.

Τελειώνοντας, θα ήθελα να σημειώσω ότι με αυτό το παιχνίδι είδα μια μεγάλη βελτίωση από τη μεριά των παιδιών (σε σχέση με την κλασική γραμματική αναγνώριση).  Μάλιστα, το ζητούσαν κιόλας!

Μερικές από τις προκλήσεις μέσα στη χρονιά στο πλαίσιο του μαθήματος της Γλώσσας ήταν η καλλιέργεια τόσο της φαντασίας όσο και του προφορικού και γραπτού λόγου των παιδιών. Κατά τη γνώμη μου, οι προκλήσεις αυτές έχουν ξεχωριστή βαρύτητα κατά τη διάρκεια της φοίτησης στο Δημοτικό αλλά ταυτόχρονα αφορούν  δεξιότητες που είναι χρήσιμες για όλη τη ζωή των παιδιών. Στην αληθινή ζωή μπορεί να μη χρειαστείς ποτέ να απαριθμήσεις τα μέρη του λόγου, αλλά σίγουρα κάποια στιγμή θα χρειαστεί να συντάξεις ένα επίσημο κείμενο (ένα βιογραφικό, μία επιστολή διαμαρτυρίας προς τον Δήμο, μία ανακοίνωση, μια πρόσκληση), να μιλήσεις σωστά σε επίσημο πλαίσιο (πχ. συνέντευξη για δουλειά) και φυσικά η ζωηρή φαντασία είναι ένα πανίσχυρο εργαλείο για κάθε περίσταση! Έτσι, την άνοιξη, λίγο πριν το Πάσχα, έμαθα για τον 3ο Πανελλήνιο Διαγωνισμό Συγγραφής Παραμυθιού. Το σκέφτηκα καλά και συνειδητοποίησα πως αυτός ο διαγωνισμός θα είχε πολλά να προσφέρει στην τάξη μου. Καταρχάς, θα πρόσφερε εσωτερικό κίνητρο για παραγωγή λόγου! Τα παιδιά θα ήθελαν να συμμετέχουν! Αυτό ακριβώς είναι και το συστατικό της επιτυχίας: εάν το παιδί είναι ενθουσιασμένο με ένα θέμα, θα διηγηθεί ή θα γράψει κάτι ενδιαφέρον! Έπειτα, πριν αρχίσουμε να γράφουμε, θα έπρεπε να διαβάσουμε παραμύθια και να καθίσουμε να συλλογιστούμε ποια είναι τα χαρακτηριστικά αυτού του κειμενικού είδους. Τέλος, αυτή η διαδικασία-και αυτό ήταν, νομίζω, το μεγαλύτερο στοίχημα- θα οδηγούσε στη σύσφιξη των σχέσεων μεταξύ των παιδιών, θα μεταμόρφωνε την τάξη σε μια ομάδα. Η εργασία σε ομάδες απαιτεί ουσιαστική συνεργασία. Η συνεργασία με τη σειρά της απαιτεί την τήρηση κάποιων κανόνων συμπεριφοράς. (Και-δυστυχώς- τα παιδιά σήμερα δυσκολεύονται πάρα πολύ να συνεργαστούν και να λειτουργήσουν ομαδικά…).

Ξεκινήσαμε διαβάζοντας παραμύθια και εντοπίζοντας ομοιότητες και διαφορές.

Το επόμενο βήμα ήταν η προεργασία για τη συγγραφή: έπρεπε να ενεργοποιηθεί η φαντασία των παιδιών και να μπορέσουν συνεργατικά να διηγηθούν ένα παραμύθι. Στην προεργασία αξιοποιήσαμε το επιτραπέζιο παιχνίδι “Μια φορά κι έναν καιρό”  της “Κάισσα”.

Το παρακάτω βίντεο περιγράφει με λεπτομέρεια το συγκεκριμένο παιχνίδι στα αγγλικά:

Τα παιδιά χωρίστηκαν σε τέσσερις ομάδες και κάθισαν γύρω από το ίδιο τραπέζι. Κάθε ομάδα πήρε έναν αριθμό καρτών και αρχίσαμε την ιστορία…  Οι ομάδες ανταγωνίζονται μεταξύ τους για το ποια θα πάρει το ρόλο του αφηγητή. Η ομάδα που αφηγείται θα πρέπει να αξιοποιήσει κατά την αφήγηση τις κάρτες που έχει στο χέρι της. Μόλις αυτό που απεικονίζει η κάρτα (πρόσωπο, αντικείμενο, μέρος, ενέργεια) ενταχθεί στην πλοκή, τότε η ομάδα μπορεί να ρίξει την κάρτα κάτω. Στο τέλος, έχουμε μια σειρά από κάρτες και ακολουθώντας τες μπορούμε να αφηγηθούμε από την αρχή την ιστορία. Το συναρπαστικό αυτό του παιχνιδιού είναι ότι μια ομάδα μπορεί να διακόψει την αφήγηση της ομάδας-αφηγήτριας. Αν οι παίκτες της ομάδας που έχουν τον ρόλο του αφηγητή εκείνη τη στιγμή αναφέρουν πχ. τη λέξη “πριγκιποπούλα” και μια άλλη ομάδα έχει την κάρτα “πριγκίπισσα”, τότε πετούν την κάρτα τους κάτω και παίρνουν τη σκυτάλη της αφήγησης. Γι’ αυτό είναι ένα παιχνίδι που απαιτεί συγκέντρωση και στρατηγική. Ένα άλλο σημαντικό στοιχείο που προσθέτει δυσκολία είναι οι κάρτες τέλους. Κάθε ομάδα παίρνει μία μόνο κάρτα τέλους, η οποία αναφέρει τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να τελειώσει η ομάδα την ιστορία. Έτσι, κατά τη διάρκεια της αφήγησης, μια ομάδα πρέπει να έχει στο νου πως η πλοκή πρέπει να οδηγηθεί προς την κατεύθυνση που υποδεικνύει η κάρτα τέλους (πχ. Η μάγισσα έφυγε μακριά και κανείς ποτέ δεν την ξαναείδε). Αυτό είναι αρκετά δύσκολο -ειδικά για τα μικρά παιδιά- αλλά τα εξοικειώνει με έναν πιο ώριμο τρόπο σκέψης κατά τη συγγραφή: τα βάζει στη διαδικασία να προετοιμάσουν το τέλος από πριν έχοντας μια καθολική θεώρηση της ιστορίας.

Έπειτα από όλα αυτά, καθίσαμε όλοι μαζί να γράψουμε την ιστορία. Εγώ κάθισα στον υπολογιστή στη θέση του δακτυλογράφου, ενώ τα παιδιά έπαιρναν τον λόγο το ένα μετά το άλλο για να αφηγηθούν το παραμύθι που θα υποβάλλαμε στον διαγωνισμό. (Εδώ προσπάθησα να κάνω επίτηδες κάποια ορθογραφικά λάθη,  έτσι ώστε να δίνεται στα παιδιά η δυνατότητα να με διορθώνουν). 😉

Στο τέλος, μπορεί να μην πήραμε κάποιο βραβείο, μα οι ίδιες οι εμπειρίες που βιώσαμε μέσα στην τάξη ήταν πολύτιμες!

Συμπέρασμα: Ένα επιτραπέζιο μπορεί να απογειώσει το γλωσσικό μάθημα προσφέροντας κίνητρο και πολλαπλά μαθησιακά οφέλη! 

Κάντε κλικ επάνω στο βιβλίο για να μπορέσετε να αρχίσετε την ανάγνωση.

Read this book made on StoryJumper!function(){function d(){“undefined”==typeof SJMakeBookOpenLightBox?–c>0&&setTimeout(d,100):SJMakeBookOpenLightBox()}function e(){/in/.test(document.readyState)?setTimeout(e,9):d()}var a=”https:”==document.location.protocol?”https:”:”http:”;if(“undefined”==typeof SJScriptLoaded){window.SJScriptLoaded=!0;var b=document.createElement(“script”),c=80;b.src=a+”//www.storyjumper.com/script/storyjumper-embed.js”,b.async=true,b.setAttribute(“defer”,””),document.getElementsByTagName(“head”)[0].appendChild(b),e()}}();

“Δεν ξερω τι να γράψω, κύριε!”.

Συνηθισμένο φαινόμενο…

Η οργανωμένη παραγωγή γραπτού λόγου στο σχολείο είναι μια πολύπλοκη και πολυεπίπεδη δραστηριότητα. Εδώ δε θα ασχοληθούμε γενικά με την παραγωγή λόγου, αλλά συγκεκριμένα με την καλλιέργεια της φαντασίας. Ένα γραπτό με τέλειο συντακτικό, καλή χρήση των κανόνων της γραμματικής και της ορθογραφίας μπορεί να θεωρείται σωστό, αλλά ποια θα ήταν η αξία του εάν ήταν τόσο βαρετό, που κάνεις δεν έμπαινε στον κόπο να το διαβάσει μέχρι το τέλος;

Η φαντασία προσδίδει την ουσία, την πρώτη ύλη στις ιστορίες μας. Το πώς θα παρουσιάσουμε αυτό το υλικό είναι καθαρά θέμα συγγραφικής τεχνικής. Χωρίς καλή πρώτη ύλη, δεν υπάρχει ιστορία…

Η  φαντασία, λοιπόν, μοιάζει με έναν μυ: όσο τη γυμνάζουμε, τόσο πιο δυνατή γίνεται.

Και πώς γυμνάζουμε τη φαντασία μας;

Η πρώτη μου απάντηση πάντα θα είναι αυτή: η φαντασία καλλιεργείται μέσα από την επαφή με την ποιοτική μυθοπλασία.  Αυτό περιλαμβάνει τα εξής: ποιοτικά βιβλία με καλές εικονογραφήσεις (ας μην ξεχνάμε το τόσο σημαντικό έργο των εικονογράφων!), ποιοτικές ταινίες και φυσικά παρακολούθηση καλών θεατρικών παραστάσεων.

Το παιδί- μετά από σταθερή επαφή με τα παραπάνω- αρχίζει να ανοίγει τα δικά του φτερά στον κόσμο της φαντασίας… Και αυτό θα φαίνεται στις εκθέσεις του!

Εκτός από το παραπάνω, υπάρχουν και κάποια άλλα εργαλεία, τα οποία μπορούν να χρησιμοποιηθούν στη σχολική τάξη για αυτόν τον σκοπό.

Ένα από τα αγαπημένα μου εργαλεία  είναι οι κύβοι ιστοριών, τα Rory’s Story Cubes. Τα ανακάλυψα κατά τη διάρκεια μιας περιόδου που ήμουν πολύ ενθουσιασμένος με την αξιοποίηση των επιτραπέζιων παιχνιδιών στη διδασκαλία.

Τι είναι οι κύβοι ιστοριών;

Ζάρια.

Ζάρια στα οποία η κάθε έδρα, αντί για αριθμούς, έχει ζωγραφισμένο ένα σύμβολο (κάποιο αντικέιμενο-ουσιαστικό ή ένα σύμβολο κάποιας δραστηριότητας για τα ρήματα).

Και πώς παίζουμε;

Απλό. Παίρνουμε και τα 9 ζάρια της συσκευασίας στα χέρια μας και τα ρίχνουμε. Έπειτα, προσπαθούμε να διηγηθούμε μια ιστορία με βάση τα 9 σύμβολα που έχουμε μπροστά μας.

Βέβαια, μπορούμε να κάνουμε και παραλλαγές: να ρίχνουμε ένα ένα ζάρι και να συνεχίζουμε την ιστορία, να συνδυάζουμε τα διάφορα θεματικά πακέτα ζαριών (κλασικό, δράσεις, ταξίδια κτλ.) ή να βάλουμε και παντομίμα στο παιχνίδι.

Έτσι, καλλιεργούμε, εκτός από τη φαντασία μας, και τον προφορικό μας λόγο ή- αν θέλουμε- βάζουμε τα παιδιά να εξασκηθούν με τους κύβους γράφοντας σύντομες ιστορίες των 8-10 σειρών.

Οι κύβοι ιστοριών είναι ένα καλό, απλό και ευέλικτο εργαλείο.

Όπως πάντα, όμως, σημασία δεν έχει το εργαλείο (όσο εντυπωσιακό κι αν είναι αυτό), αλλά το πώς το χρησιμοποιεί ο εκπαιδευτικός για να φτάσει με τα παιδιά εκεί που θέλει!

Καλή διδασκαλία!!

Ρίξτε μια ματιά εδώ για τα πακέτα κύβων ιστοριών:

https://www.storycubes.com/collection

  Συνέχεια ανάγνωσης “Φτιάχνουμε ιστορίες παίζοντας-Rory’s Story Cubes” →