Αφορμή για αυτό το άρθρο αποτελεί αυτή η πολύ ωραία διαφήμιση που είδα στην τηλεόραση…

Όλο και περισσότερα παιδιά μπαίνουν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και ανεβάζουν φωτογραφίες τους χρησιμοποιώντας φίλτρα…

Εκτός από τους κινδύνους που ελλοχεύουν από την ανάρτηση φωτογραφιών στη ζούγκλα του διαδικτύου, φαίνεται πως τα παιδιά, μιμούμενα τους ενήλικες, ενστερνίζονται όλο και περισσότερο ένα μήνυμα που μπορεί να ακούγεται αθώο αλλά δεν είναι:

«Δε μου αρέσει ο εαυτός μου όπως είναι. Πρέπει να τον βελτιώσω».

Οι ιδέες  για το «τέλειο σώμα», την «αψεγάδιαστη επιδερμίδα», την «απόλυτη ομορφιά», τις «σωστές» αναλογίες στο πρόσωπο ή στο σώμα γενικότερα είναι κεντρικές  σε διαφημίσεις προϊόντων, σε εκπομπές και στα κοινωνικά δίκτυα.

Τα παιδιά μιμούνται τις συμπεριφορές των μεγάλων χωρίς, βέβαια, να έχουν αναπτύξει ακόμη την ικανότητά τους να κατανοήσουν και να κρίνουν τι κάνουν.

Δυστυχώς και πολλοί ενήλικες φαίνεται πως ακολουθούν το ίδιο άκριτα όλη αυτή τη φιλοσοφία…

Το αποτέλεσμα είναι μία κουλτούρα αναζήτησης της «τελειότητας»…

Και πού είναι το κακό στην τελειότητα;

Στο ότι απαρνούμαστε τη φύση μας, τον εαυτό μας όπως πραγματικά είναι για να μοιάσουμε σε πρότυπα που δεν είναι ρεαλιστικά.

Η άρνηση του εαυτού μας μας οδηγεί σε χαμηλή αυτοεκτίμηση και ψυχολογικό πόνο.

Όλο και περισσότερα άτομα καταφεύγουν σε πλαστικές, ακόμα και άτομα νεαρής ηλικίας που άλλοτε θεωρούταν πως δεν έχουν ανάγκη τέτοιων επεμβάσεων.

Η ιδέα του «να γίνεις αυτό που δεν είσαι» είναι ένα μάταιο κυνήγι χωρίς τέλος.

Η λύση είναι απλή: να κοιτάξουμε κατάματα τον εαυτό μας στον καθρέφτη, να τον δούμε όπως είναι και τον αποδεχτούμε.

Μα… έχω σπυράκια!

Μα… έχω παραπάνω κιλά!

Μα…  το σώμα μου δεν είναι σαν της x /σαν του y!

Μόλις αγαπήσεις τον εαυτό σου όπως είναι, η ομορφιά σου αρχίζει να βγαίνει προς τα έξω και ακτινοβολείς!

Και θα δεις ότι υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που θα σε βρουν όμορφο/η ακριβώς όπως είσαι!

Η αναζήτηση της τελειότητας δεν έχει νόημα, γιατί το τέλειο δεν είναι ανθρώπινο όσον αφορά τα σώματά μας. Ο κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός και έχει να προσφέρει στην ανθρωπότητα αυτή ακριβώς τη μοναδικότητά του!

ΥΓ. Καλό είναι να αναλάβουμε τις ευθύνες μας και εμείς οι ενήλικες: να προσέχουμε τη συμπεριφορά των παιδιών μας στο διαδίκτυο, καθώς και να ξανασκεφτούμε τι παράδειγμα τους δίνουμε μέσα από τις δικές μας επιλογές…

Η ομαδική συγγραφή ιστοριών είναι μία πολύ καλή πρακτική όταν τα παιδιά δυσκολεύονται ακόμα στην ατομική συγγραφή.

Και είναι λογικό…

Για να μάθεις να γράφεις ιστορίες, πρέπει κάποιος να σου δείξει για να ξεκινήσεις, να σου δώσει ιδέες…

Η πρώτη ιστορία που γράψαμε με τη Γ’ τάξη που ανέλαβα το σχολικό έτος 2021-2022 ήταν αυτή.

Στην αρχή δυσκολευτήκαμε να ξεκινήσουμε, μα μετά από λίγο οι ιδέες έπεφταν βροχή από τα παιδιά!

Μετά τη συγγραφή του κειμένου έγιναν διάφορες προτάσεις για τον τίτλο και η τάξη ψήφισε αυτόν που θεωρούσε καλύτερο.

Στο τέλος κάναμε την εικονογράφηση και το αποτέλεσμα είναι το παρακάτω…  Το βιβλίο που φτιάξαμε έχει μετατραπεί σε ένα ηλεκτρονικό βιβλίο, το οποίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί πλέον για συζήτηση για το περιβάλλον ή ως αφορμή για τη συγγραφή ενός άλλου βιβλίου.

Ηλεκτρονικό βιβλίο για ξεφύλλισμα στον σύνδεσμο:

https://online.fliphtml5.com/inhle/akbc

Βίντεο με αφήγηση:

Μετά τις διακοπές των Χριστουγέννων, τα παιδιά γράφουν στο σχολείο μια έκθεση για το πώς πέρασαν μέσα στις γιορτές. Καθώς διαβάζουν τα γραπτά τους, ακούγονται πολλά όμορφα πράγματα, όμως ένα παιδί, ο Γκιόργκι, έχει να διηγηθεί μια ιστορία κάπως διαφορετική…

Δημιουργός: Θανάσης Μπρούσαλης

Τι θα γινόταν σε μια κοινωνία που είναι χωρισμένη σε ανώτερους και κατώτερους ανθρώπους;

Πώς μπορεί να επιβιώσει σε μια τέτοια κοινωνία ένα Μηδέν;

Το βίντεο που ακολουθεί έχει αποτελέσει χρόνια τώρα αφορμή για πολλές όμορφες συζητήσεις μέσα στην τάξη.

Το τραγούδι αυτό γράφτηκε από εμένα (στίχοι και μουσική) τον Μάιο του 2017 όταν είχα αναλάβει την έκτη τάξη.

Μέχρι σήμερα δύο έκτες έχουν αποφοιτήσει τραγουδώντας αυτό το τραγούδι…

Τα επιτραπέζια παιχνίδια είναι ένα τεράστιο εκπαιδευτικό εργαλείο στα χέρια μας! Προσφέρουν γνώσεις, καλλιεργούν δεξιότητες και, φυσικά, είναι διασκεδαστικά!

Παίζοντας ένα επιτραπέζιο εξασκείσαι σε διάφορα σενάρια συμπεριφοράς τα οποία είναι χρήσιμα στη ζωή:  να τηρείς τη σειρά των παικτών, να παίζεις σύμφωνα με τους κανόνες και ταυτόχρονα να παρακολουθείς τις κινήσεις των άλλων παικτών για να δεις εάν είναι σωστές, να παίζεις με στρατηγική και τόσα άλλα…

Μου αρέσει πολύ να χρησιμοποιώ επιτραπέζια στη διδασκαλία και έχω γράψει άλλα δυο σχετικά άρθρα. Αυτή τη φορά αποφασίσαμε, αντί να χρησιμοποιήσουμε κάποιο γνωστό επιτραπέζιο, να φτιάξουμε εμείς τα δικά μας παιχνίδια!

Το θέμα ήταν το μόνο που ήταν δοσμένο από εμένα: έπρεπε να είναι επιτραπέζια για την κυκλοφοριακή αγωγή.  Όλα τα άλλα τα αποφάσισαν και τα υλοποίησαν τα παιδιά. Το μόνο που έκανα εν είδει βοηθείας ήταν να τους δείξω το προσχέδιο του ταμπλό ενός παιχνιδιού που σχεδίασα μόνος μου για να πάρουν μια ιδέα.

Τα παιδιά έπρεπε να σκεφτούν τι ήθελαν να φτιάξουν και να χειριστούν χάρακες για να το σχεδιάσουν. Μετά έπρεπε να διακοσμήσουν το σχέδιό τους και να φτιάξουν κάρτες ερωτήσεων και δραστηριοτήτων. Για πιόνια χρησιμοποιήσαμε πλαστικά καπάκια από μπουκάλια.

Εκτός από τα ταμπλό, τα παιδιά επινόησαν και τρόπους για να παίζουν τα παιχνίδια αυτά! Είναι από τις στιγμές αυτές που θαυμάζει κανείς τη φαντασία και την ευελιξία των παιδιών! Με υλικά μηδαμινού κόστους κατόρθωσαν να φτιάξουν αισθητικά όμορφα επιτραπέζια και να περάσουν καλά!

Η ομορφιά βρίσκεται στην απλότητα!

Συνοδευτικό υλικό: