“Όταν μεγαλώσεις, θα πας στο Πανεπιστήμιο!”, είπαν οι γονείς στο μικρό τους παιδί.
Το παιδί μεγαλώνοντας θα θεωρήσει το Πανεπιστήμιο ως ένα άκρως φυσιολογικό βήμα στην πορεία της ζωής του.
Τι θα λέγατε αν αλλάζαμε λίγο τα λόγια των γονιών;
“Όταν μεγαλώσεις, θα πας φυλακή”.
Μα-για όνομα του Θεού-ποιος γονέας θα έλεγε τέτοιο πράγμα σε ένα παιδί;!
Και τι θα γινόταν, τελοσπάντων, αυτό το παιδί όταν θα μεγάλωνε;
Κι όμως, αυτή είναι η πραγματικότητα που βιώνουν αρκετοί Ρομά!
Με βάση προσωπικές μου συζητήσεις με νεαρούς Ρομά, λάμβαναν συχνά από το στενό τους περιβάλλον τη διαβεβαίωση ότι κάποια στιγμή -όπως όλοι οι άλλοι Ρομά- “κι εσύ θα κάνεις φυλακή”.
Αν λάβουμε υπόψιν το γεγονός αυτό, δεν αποτελεί καμία έκπληξη ότι πολλοί νεαροί Ρομά καταλήγουν στη φυλακή. Τα παιδιά, μιμούμενα τα πρότυπα συμπεριφοράς των προσώπων του στενού τους περιβάλλοντος, γίνονται μέρος ενός φαύλου κύκλου…
Το περιβάλλον στο οποίο μεγαλώνουν, αντί να τους ενδυναμώνει, τους οδηγεί στην αυτοκαταστροφή.
Και εδώ είναι που χρειάζεται μια παρέμβαση…
Η κοινωνία τιμωρεί το παραβατικό άτομο (πχ. ληστής), μα αποτυγχάνει να παρέμβει στη ρίζα του προβλήματος: στο τοξικό περιβάλλον που διαμορφώνει παραβατικά άτομα.
Αυτό που χρειάζεται, λοιπόν, είναι μια αλλαγή γλάστρας: να πάρουμε το τρυφερό φυντάνι και να το μεταφυτεύσουμε σε ένα περιβάλλον που να το βοηθήσει να αναπτυχθεί όσο το δυνατόν καλύτερα. Από ένα τοξικό περιβάλλον που ωθεί στην παραβατικότητα και οδηγεί στην δυστυχία σε ένα περιβάλλον που οδηγεί στην προσωπική ανάπτυξη και την ευτυχία.
Και σε αυτή τη μεταστροφή υπάρχει μια λέξη κλειδί που τα αλλάζει όλα: ΑΓΑΠΗ.
Ένας ιερέας στον Δεντροπόταμο Θεσσαλονίκης-μία γκετοποιημένη περιοχή που κατοικείται από Ρομά- έβαλε στόχο να αλλάξει τις ζωές των παιδιών της περιοχής. Με την αγάπη του κατάφερε να προσελκύσει νεαρούς Ρομά και να τους πείσει ότι η ζωή είναι ωραία και ότι πρέπει να μορφωθούν για να μπορούν να την απολαύσουν καλύτερα.
Η πρωτοβουλία αυτή ρίζωσε, βλάστησε και άνθισε και έγινε πλέον το Κέντρο Προστασίας Ανηλίκων “Φάρος του Κόσμου”.
Η περίπτωση του Φάρου του Κόσμου είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα για το πώς μπορεί η Παιδεία να μεταμορφώσει τους ανθρώπους.
Όλοι μας έχουμε μάθει να φοβόμαστε τους Ρομά, να τους αποφεύγουμε, να τους θεωρούμε ύποπτους, επικίνδυνους, βρόμικους και πολλά άλλα…
Να, όμως, που τα παιδιά του Φάρου αποδεικνύουν έμπρακτα πως δεν είναι καλό να είμαστε προκατειλημμένοι και να τους βάζουμε όλους σε… ένα τσουβάλι! Επίσης, με τις διακρίσεις τους στη ρομποτική δείχνουν πως δεν υπάρχουν όρια στο τι μπορεί να καταφέρει κανείς αρκεί να έχει ένα περιβάλλον που να τον υποστηρίζει.
Όπως λέει κι ένα τραγούδι που μου αρέσει:
“Give me love and understanding, I will thrive”
(Δώσε μου αγάπη και κατανόηση και θα ανθίσω”).
Αφού παρακολουθήσει κανείς τα βίντεο, αξίζει να επανεξετάσει τις απόψεις του για το ποιοι είναι και-φυσικά- τι μπορούν να καταφέρουν οι Ρομά.
Ευχόμαστε καλή δύναμη στην ομάδα του Φάρου και ελπίζουμε να ανάψουν κι άλλοι φάροι στον τόπο μας!
Για περισσότερες πληροφορίες, ρίξτε μια ματιά στην ιστοσελίδα:
http://farostoukosmou.com/el/%ce%b1%cf%81%cf%87%ce%b9%ce%ba%ce%ae/
Σημείωση 1: Η εκπαίδευση είναι ατομικό δικαίωμα αλλά και υποχρέωση της πολιτείας προς τον πολίτη. Είναι καθήκον της πολιτείας κανένα παιδί να μη μένει αμόρφωτο. Το παιδί που θα μείνει εκτός σχολείου θα ζητιανέψει, θα κλέψει και θα οδηγήσει τον εαυτό του (και άλλους) στη δυστυχία. Γι’ αυτό δε συμφέρει κανέναν να έχουμε παιδιά εκτός σχολείου!
Σημείωση2: Αυτό που έδωσε φτερά στην όλη πρωτοβουλία είναι η αγάπη και το προσωπικό ενδιαφέρον ενός ανθρώπου… Έτσι επιτυγχάνονται οι μεγάλες αλλαγές στην εκπαίδευση! Είναι γεγονός: τα παιδιά που είναι διψασμένα για αγάπη πάνε στο σχολείο, όχι για να μάθουν γράμματα, αλλά για να χορτάσουν στοργή. Παραπλεύρως, μαθαίνουν και γράμματα…
