Σκέψεις για την εκπαίδευση

Πόσα σπυριά φακής θα βλαστήσουν μέσα σε ένα κεσεδάκι από γιαούρτι;

Είναι μια αρκετά συνηθισμένη δραστηριότητα να βάζουμε τα παιδιά να φυτέψουν φακές μέσα σε βαμβάκι που τοποθετούμε σε κεσεδάκια γιαουρτιού. Το αποτέλεσμα συνήθως ενθουσιάζει τα παιδιά, καθώς-στις περισσότερες περιπτώσεις- σχεδόν όλα τα σπυριά φυτρώνουν.

Τι θα συνέβαινε, ωστόσο, εάν τις ίδιες φακές τις είχαμε φυτέψει στο χώμα κι όχι στο βαμβάκι; Τα πράγματα γίνονται πολύ περίπλοκα, καθώς εμφανίζονται ένα σωρό παράγοντες που δεν υπάρχουν καν μέσα στο πλαστικό κουπάκι: το ph του χώματος, οι βλαβεροί μικροοργανισμοί, η επίδραση των γειτονικών φυτών (είτε χημικά είτε περιορίζοντας την πρόσβαση στους απαραίτητους για την ανάπτυξη πόρους). Οι φακές στο χώμα έχουν να δώσουν πολλές μάχες και πολλές ίσως να μην καταφέρουν να επιβιώσουν.

Τι σχέση, όμως, μπορεί να έχουν όλα αυτά με την εκπαίδευση; Τα σπυριά της φακής είναι τα παιδιά και οι εκπαιδευτικοί. Αν τους τοποθετήσεις σε ένα ευνοϊκό πλαίσιο όπου λαμβάνουν αγάπη και κατανόηση, τότε… ανθίζουν! Εάν τους «φυτέψεις» σε αφιλόξενα περιβάλλοντα, θα ανθίσουν πολύ λιγότερα άτομα… Και αυτό, όχι χάρη στο περιβάλλον, αλλά παρά τις αντίξοες συνθήκες. Γι’ αυτό η εκπαίδευση χρειάζεται ένα πλαίσιο που να σέβεται και να φροντίζει τις ανάγκες τόσο των παιδιών όσο και των εκπαιδευτικών…

 

Θανάσης Μπρούσαλης

Άνοιγμα μενού
Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση